Si serrat pro semper un’època pro su Motomondiale.

Oe su “mitu” Valentino Rossi at detzìdidu de apicare su cascu a sa puntza a fine 2021, e su 5 austu de ocannu at a abarrare una die imprìmida in sa mente de is apassionados de s’isport a duas rodas.

Una carriera longa bintighimbe annos, cun noe tìtulos pro su campione de Tavullia, chi at ufitzializadu sa detzisione sua in cunferèntzia de imprenta a su capu mannu de sa Dorna, Carmelo Ezpeleta.

Rossi at ispiegadu: “Apo detzìdidu de mi firmare a fine istajone. Est malu a pigare custa detzisione, ma est arribbadu su momentu de nàrrere basta. A dolu mannu, duncas, custa at a èssere s’ùrtima metade istajone comente pilota MotoGP”.

“Est unu momentu tristu e difìtzile, nàrrere chi dae immoe in susu no apa a cùrrere prus cun una moto. Apo fatu custu pro belle 30 annos e dae s’annu chi benit sa vida mea, dae unu tzertu puntu de bista, at a cambiare. Est istadu bellu e mi so ispassiadu meda, unu percursu longu cun momentos de no iscarèschere cun totu is iscuadra mea e is pitzocos chi traballant cun me”.

Valentino at a abarrare pro semper su personàgiu chi at fatu crèschere s’isport a duas rodas prus de totus.

Unu campione de talentu, cun unu caràtere de ferru, chi in is fases prus artas de sa carriera at dominadu lassende a is aversàrios sa “farinàgia” ebbia.

At gherradu in moto cun vàrias generatziones de pilotas, ma in issu est abarrada semper cussa parte de pitzinneddu, cando at esordidu in 125 in su Motomundiale.

Sa pàgina prus iscura, de seguru, sa morte in pista de s’amigu Marco Simoncelli, unu tràgicu intzidente chi restat pro semper imprìmidu in sa mente de is isportivos.

Abbarrat fintzas s’amargura de su Mundiale de su 2016 pèrdidu a s’ùrtimu momentu, cun is polèmicas e is brigas cun Marquez e sa sutzessiva penalidade chi aiat avantagiadu a Jorge Lorenzo. Làstima amanna, diat èssere istadu su de deghe sigillos, ma chi non nde pesat nudda a sa caratura de su pilota italianu.

Como no at a abbarrare solu de nos gosare dae inoghe finas a s’acabbu de s’annu is ùrtimas garas ufitziales in sa classe reina de su campione italianu, chi at a intrare definitivamente in su mitu.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021. LR 22/2018, art. 22

Oe est istada iscrita una pàgina de istòria importante de s’isport italianu.

Difatis pro s’iscuadra italiana presente a is Olimpìades de Tokyo sunt arribadas duas medàllias de oro in is chentu metros e in su brìnchidu in artu. Is medàllias sunt arribbadas una in fatu a s’àtera, faghende cumòvere totu s’Itàlia.

Sa vitòria de Marcel Jacobs est sa prima pro s’atlética asula in custa ispetzialidade de is giogos a chimbe chircos. Su giòvani politziotu nàschidu a El Paso in Texas e pesadu dae sa mama a Desenzano de Garda, at curtu sa gara de sa semifinales in 9,85 segundos e sa finale pro s’oro in 9,80 segundos, fàghende su record europeu de ispetzialidade binchende sa medàllia de oro.

Su curridore de 26 annos est lòmpidu a in antis de s’americanu Kerley – 9.84″ — e de su canadesu De Grasse – 9,89″ -.

Male meda s’àteru asulu in gara in is 100 metros: Filippo Tortu. Su giòvunu curridore, fìgiu de unu sardu emigradu a Milanu, no est resèssidu a si cualificare pro sa finale, pro more de àere cùrtu cun unu tempus artu meda: 10,16″. Pro Tortu chi in su 2018 aiat fatu unu tempus de 9,99″ – primu italianu a calare a suta de is deghe segundos — abarrat s’istafeta de is 4×100 e in is pròssimas garas individuales.

S’àtera medàllia de oro italiana est istada bìnchida dae s’àtleta de su sartu in artu, Gianmarco Tamberi, chi at brincadu 2,37 metros de artia. Custa vitòria puru est istada sa prima pro is òmines in custa ispetzialidade. Pro is fèmonas Sara Simeoni fiat resessida a bìnchere in is Olimpìades de Mosca de su 1980.

Tamberi est lòmpidu a su primu postu, paris cun su qatarianu Barshim, difatis est istadu un’oro “ex equo”. Una bella istòria pro s’atleta asulu, chi si fiat segadu su cambutzu pagu prima de is giogos olìmpicos de Rio de Janeiro de su 2014. Is sacrifìtzios fatos in custos annos sunt istados premiados.

Amus a bìdere chi s’Itàlia at a bìnchere àteras medàglias in is dies benetes: nois dd’isperamus.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021. LR 22/2018, art. 22