Sa pobertade chi cambiat: sa cara nova de sa crisi in Sardigna

Sa situatzione appartennet a pessonas chi fintzas a carchi tempus faghet resessiant a si mantennere, ma como non resessisint pius a accomettare sas difficultades de donzi die.
Sa pobertade no est pius cussa de una borta. No appartennet solu a sos urtimos de sa sotziedade, comente sos chi non tenent una cobertura o chie non tenet unu tribagliu, ma interessat fintzas pessonas chi fintzas a carchi annu faghet resessiant a si la bogare.
Oe est una condissione chi at assuntadu formas novas, diventande semper pius communes. Custu est cantu bessid a campu dae s’urtimu “dossier” de sa Caritas diocesana de Casteddu, presentadu in Cunsizzu regionale, chi offerrit unu quadru de sa situatzione chi affuscat.
Secundu sos datos de s’Istat, su 16% de sos sardos bivet in conditziones de pobertade relativa. Custu fenomenu acciappat cunfirma in sos numeros de sa Caritas, chi registrat unu accreschimentu importante de sas bintradas a sos servitzios suos essentziales comente rebustos, poliambulatorios e contribbudos po pagare sas bullettas. Sa situatzione appartennet a pessonas chi fintzas a carchi tempus faghet resessiant a si mantennere, ma como non resessisint pius a accomettare sas difficultades de donzi die.
In su 2024, sos cuntattos cun sos servitzios de sa Caritas sunt diventados 180.000, cun d’unu accreschimentu in cunfruntu a su 2023. Est importante meda evidentziare chi unu cuntattu singulu no balet una pesson pro itte medas clientes dimandant sos servitzios pius bortas. Bell’e gai, amplariande sos esamenes a sas diocesis de Tattari, Nugoro e Gaddura, bessit a pizzu unu quadru allarmante cun deghinas de mizzas pessonas chi bivent in condissiones de pobertade in Sardigna.
In mesu de sos azzudos pius dimadados bi sun sas mesas francas. Unu datu de signifficu est s’accreschimentu de su numeru de sos bedustos chi andant a sa Caritas. Custu accreschimentu reflettit sas difficultades chi si bient semper de pius chi sos bedustos po more de sas pessiones semper pius mancantes. Fintzas sos zovanos laureados non sunt affrancados dae sa crisi.
Custu indittat chi, bell’e chi s’istrutzione siat pius manna, medas zovanos non resessint a acciappare unu tribagliu frimmu o chi siat bene pagadu e finint po dipendere dae sos azzudos po sas ispesas de base.
Sa crisi no risparmiat nemmancu sa burghesia, e s’effettu paret essere pius artu supra sos omines in cunfruntu a sas feminas. Sas feminas, acciappandesi in situatziones de precariedade, parant a si bortare a sas familias insoro, mentres sos omines bivent a s’ispissu in cunditziones de soledade.
Custa situatzione dimandat interventos aprrettosos e coordinados dae parte de sas istitutziones poi scansare chi diventent irrecuberabiles.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2023-2024. LR 22/2018, art. 22

© RIPRODUZIONE RISERVATA