Est mortu su 13 austu coladu Piero Angela, chi si nd’est andadu a s’edade de 93 annos cun grandu dispràghere de totu su pòpulu italianu, afetzionadu meda a su divulgadore sientìficu chi pro annos est istadu su condutore  de SuperQuark in sa Rai. A s’abertura de sa càmera ardente, Alberto Angela at chertu pigare sa paràula pro un’arresonu cummovente, ammitende de èssere abarradu ispantadu dae sas paràulas prenas de amore chi totus ant espressadu pro su babbu, fintzas in sas retes sotziales.

“No est fàtzile pro mene custu arresonu, pesso chisas  persones, sas chi amamus, non nos diant dèvere mai lassare, però càpitat. Dia chèrrere cumentzare alleghende de s’ùrtima cosa chi at fatu babbu. S’ùrtimu arresonu suo datu cun sas ùrtimas fortzas suas. Sorre mea e deo l’amus collidu e l’amus trascritu. Est un’arresonu no ufitziale, est comente a cando calicunu faeddat a sos amigos, a s’agabbu de una serada. E narat “andat bene, deo ando”. In custas paràulas b’at meda amore, afetu, in sos cunfrontos de totus. Est istada una persone chi est resèssida a unire, no a partzire, puru mantenende sas opiniones suas. Custas dies pro mene sunt istadsa una traschia. Apo a dèvere difatis ringratziare totus, pro sos messàgios, sos artìculos. S’istile suo e sughetu suo lu connoschides totus. Ma sa cosa chi nos at corfidu sunt istados sos  messàgios in sas retes sotziales e artìculos prenos non de dolore e de tribulia, ma de amore. Apo notadu petzi custu. E custa cosa m’at corfidu. In custos messàgios apo agatadu amore, chi est unu sentimentu. Su sentimentu est calicuna cosa chi abarrat, chi si trasformat in balore e sos balores sunt eternos. Creo chi siat su mègius bestidu pro su babbu meu, pro su biàgiu chi faghet”.

Alberto, cummòvidu, at posca sighidu:

“Nos at insegnadu cosas medas cun sas trasmissiones tv, cun sos libros, at impreadu ogni mèdiu possìbile, ma s’ùrtimu insegnamentu mi l’at fatu non cun sas paràulas, ma cun s’esèmpiu, m’at insegnadu a non tènnere timoria de sa morte, l’at afrontada cun una serenidade chi m’at triuladu, no l’apo mai bidu cun s’iscunfortu, cun sa tristura, mai. Teniat una vida prena e custu est unu de sos motivos pro su cale si nd’est andadu satisfatu, issu at rugradu custu ùrtimu perìodu, cun una ratzionalidade, a pees in terra, cando ischiat chi diat èssere arribbadu su tempus suo, at fatu una sèrie de cosas, sas trasmissiones chi bidides e sas àteras chi sunt programadas, unu discu jazz, at faeddadu cun sos suos familiares e posca at fatu cuddu ùrtimu arresonadu chi ais letu e 24 oras a pustis de sa dipartida. Issu teniat un’acostamentu a sa vida ratzionale, sientìficu, ma fintzas prenu de amore. In sos ùrtimos tempos costumaiat a repìtere un’aforisma de Leonardo da Vinci, a mie est partu unu pagu de bìvere cun Leonardo da Vinci in domo, resessiat a pònnere de acòrdiu totus, narende semper sas cosas giustas. E Leonardo da Vinci naraiat: “Sigomente una die bene gastada dat alligru dormire, gasi una vida bene impreada dat alligru mòrrere”. L’at repìtidu finas a sa fine, e est un’impòsitu chi nos at donadu…”

“Progetu finantziadu cun s’Avisu Pùblicu IMPRENTAS annualidade 2021-2022”

Unu tempus de isporu e accottu at imboligadu Valledoria, inube sa comunidade si est affacchiada po narrere “No” a sa violentzia, pustis de sos attentados graves fattos cun su fogu, chi ant corpadu sa filigresia de su Cristu Re e su ex parracu suo, don Frantziscu Mocci.

Chentinajas de fideles ant partetzipadu a una proffiscione in sas bias de sa bidda, chi est finida cun d’una Missa tzelebrada in su palattu de s’isport, dae su piscamu de Tempio-Ampurias, Roberto Fornaciari. In su mentres de sa celebratzione, su Piscamu Fornaciari at diritzadu un’appellu dae su coro a sa comunidade, imbidande chie tenzat notissias chi serbant, a faeddare cun sas autoridades.

Sas peraulas suas ant evidentziadu s’apprettu de faghere lughe supra cantu est sutzessu. Sa Missa est bistada unu momentu de consideru e de isperantzia, ma puru po bistare accanta a don Frantiscu Mocci, chi est bistadu iscuttinadu dae s’accadessimentu. Pustis de essere bistadu mira de paritzos accadessimentos de intimidassione, su parracu at dassadu sa ghia de sa filigresia, tuccande in d’una attera comunidade. Su Piscamu at creffidu dare a sos chi funt presentes sos saludos de s’ex parracu.

Sa bessida a campu at bidu sa partessipatzione de casi dughentas pessonas, unu signale forte de unione e resistenzia contra sa violentzia. Sas fraccas azzesas in su mentres de sa proffiscione ant lughizadu sas carrelas de sa bidda, mustrande sa volontade de no si apprigare a sa timoria. In su mentres de sa preiga, su piscamu at evidentziadu s’importantzia de accomettare sas difficultades cun corazu e ispiritu de unidade. At imbidadu sos fideles a no si arrendere a s’annuzu, ma a impittare custa crisi comente un’opportunidade po affortigare sos ligamenes de sa comunidade e tribagliare imparis po su bene de tottus.

S’incorazamentu a addurare unidos est bistadu accollidu cun emossione meda dae sos presentes, chi ant bidu in sa celebratzione unu puntu de tuccada po unu caminu novu de paghe e appaghiamentu.

In su mentres sas scruccullas sunt andande a daenanti. Sos aberguadores sunt chircande de assebertare sos responsabbiles, controllande donzi minimu elementu chi potat faghere lughe supra sas resones e supra chie at fattu custos crimenes. Sas autoridades de su logu e sa comunidade ant espressadu accottu prenu a sa politzia, cunfirmande sa netzessidade de faghere craresa.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2023-2024. LR 22/2018, art. 22