Matteo Gregorio, sucurridore marìtimu in sa Guardia Costera de Arbatassa, at  mòvidu in bitzicleta in dae Maracalagonis  sàbadu s’ 11 làmpadas a ora de is 18.30 e arribbadu su 15 a mesudie. In totu at fatu 864 km e 8.617 metros de dislivellu in modalidade “ultracycling” in 42 oras de pedalada efetiva.

Lòmpidu a Orosei a ora de is 8 e mesu de meria,  at acodidu a si papare calincuna cosa pro torrare in fortzas e posca s’est corcadu. A dolu mannu però no est resèssidu a si pasare pro more de su trèulu de una discoteca.

At ismurgiadu a ora de is  6:30 e at torradu a mòvere conca a Terranoa fatu de sa ss 125 “orientale sarda”, cun bentu de grecale contràriu. Fadigadu e mortu est lòmpidu a Terranoa, acanta s’est pasadu in unu B&B. Ischidada a chitzo partèntzia conca a Santa Teresa acanta est lòmpidu cun dolores fortes pro more de su meda tempus sètzidu in sa seddigedda de sa bici. A S’Alighera est arribbadu a is 19:00. A pustis de àere chenadu, reposadu e posca torradu a mòvere a is 6:00 dae S’Alighera conca a Teulada pro arribbare a Maracalagonis a ora de is 12:00, a pustis de 30 oras de pedalata sena pasu.

Unu pagu de reposu in una banchita in unu distribudore de benzina in Santu ‘Uanni Sruexu e un’ora e mesa in una banchita in Teulada. In Bugerru at brincadu su rifornimentu de abba e sa chena  conca a Nèbida. Apo Dae inoghe su biàgiu est andadu a in antis cun su telèfonu sena signale e cun prus pagu de mesa burràscia de abba, pro fortuna at agatadu un’agriturismu in mesu de su nudda chi dd’at cumbidadu abba e cafè.

Est istada un’esperièntzia fantàstica chi dd’at permìtidu de ammirare is bellesas de s’ìsula, impreende solu sas ancasa suas e sa bitzicleta chi est istada s’ùnica cumpàngia de custu meravigiosu biàgiu fatu de is caminos de sa Sardigna. Un’impresa duncas chi at a abbarrare in s’istòria de custu isport! Amus a bìere si calicun’àteru at a chircare de superare su record de Gregorio.

 “Progetto finanziato con l’Avviso Pubblico IMPRENTAS annualità 2021-2022”

Su bistire de sos Mamutzones: identidade e misteriu de sa Barbàgia

Su bistire de sos Mamutzones est unu de sos sìmbulos prus antigos e reconnoschìbiles de sa Sardigna de su connottu, unu bistire chi arregat seculos de istòria, ritos e signifficu. Ligadu a su carrasegare de Mamujada, in su coro de sa Barbàgia, est una de sas espressiones prus cadrias e misteriosas de sa cultura sarda.

Su bistire est fattu de pedde de berbeghe niedda, caratza de linna iscura e sonàzzos ghettados in sas palas. D’onzi elementu tenet unu balore simbòlicu pretzisu: sa pedde ammentat su ligàmene cun sa natura e su mundu pastorale, sa caratza mustrat sa cara àrcaica de s’òmine chi si trasformat in ispìritu, mentres chi sos sonàzzos batent, cun su ritmu fundudu insoro, una boghe antiga chi sonat in sos carruzzos de sa bidda.

Su pesu de su costumene podet passare sos 30 kilos, pro neghe de sos sonàzzos mannos de brunzu fìssados in d’una istrutura de coriu. Si lu pònnere recherret fortza fisica, ma fintzas cuntzentratzione e rispetu pro su connottu. Su movimentu de sos Mamutzones est lentu e cadentzadu, acumpanzadu dae sos Issohadores, friguras bestidas de biancu e ruju chi los ghìant e los inghìriant in sa protzessione.

S’orìgine de custa mascara est cuada dae su misteriu. Carchi istudiosu dda ligat a ritos de fertilitade o de passàgiu intre sas istajones, àteros a tzerimònias de amparu e purificatzione. In donzi casu, su bistire de sos Mamutzones sighit a rapresentare una forma de memòria coletiva, unu connottu bivu chi aunid sa comunidade e affaschinat bisitadores dae totu su mundu.

Oe su bistire est custòidu e tramandadu cun orgòlliu, sìmbulu de identidade, resistèntzia e apartenèntzia. Si lu pònnere no est unu gestu folclorìsticu simple, ma un’atu de continuitade cun su tempus coladu, una manera pro ammentare chi sa Sardigna prus autèntica bivet ancora, in su sonu de sos sonàzzos e in su passu lentu de sos Mamutzones in soro.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”