Ses annos de afitu de s’aeroportu de Tortolì in arretradu. Sa Gearto at a dèpere torrare a s’AliArbatax una tzifra considerevole.

S’AliArbatax, sa sotziedade famanda de s’aeroportu de Tortolì, at bintu s’arbitradu contra sa Gearto, sa sotziedade de gestione de s’aeroportu de su Grupu Mazzella, pro una tzifra chi superat de meda sos 3 milliones de èuros.

Sa solutzione de sa pelea cun s’arbitradu fiat prevìdida in su cuntratu de afitu e chenàbura pròpiu custu at postu sa paràula fine a sas brigas tra sas sotziedades. Sa sentèntzia at fato torrare su risu a s’AliArbatax.

A dare sa noa eris est istadu Mario Murru, vitze presidente de su Cunsòrtziu Industriale ogiastrinu (cunsòrtziu sotziu ùnicu de AliArbatax). Su collègiu àrbitrale presididu dae s’abogadu Anna Maria De Montis at atzertadu chi Gearto est depidora in sos cunfrontos de AliArbatax de sos cànones de afitu pro s’usu de s’aeroportu dae su 2008 a su 2014 pro un’ammontare de belle 4 milliones de èuros.

Unu viàziu piticu intre sos Binos Sardos Prus Nodidos.

Sa Sardigna est una de sas regiones de binàrias prus ammaghiantes de Itàlia, un’ìsula dae s’istòria millenària in ube su binu nàschet dae su faveddu continu intre mare, bentu e terra. Sos binos sardos prus nodidos sunt s’issida berà de cust’iscrocca ùnica e de sas variedades suas autoctonas, meda de sas cales non esistint in àteros logos.

Su prus famadu est su Cannònanu de Sardigna, ruju sìmbolu de s’ìsula, ispartu mescamente in Barbàgia e Ozzastra, connottu pro s’istruttura sua, sos nuscos de frutos rujos maduros, ispètzias e mata mediterrànea e pro su ligàmene cun sa bezzesa de sas populatziones locales. Intre sos biancos si annodittat su Vermentinu de Gaddura DOCG, s’ùnicu binu sardu a denominatzione de orìgine controllada e garantida, friscu, sapidu e nuscadu, nàschidu in un’iscrocca granìtica e bentosa chi dd’at donadu elegàntzia e mineralidade.

In su sud-ovest de s’ìsula s’affirmat su Carignanu de su Sulcis, a bortas contipizadu subra de bìnzas antigas a arboreddu a curtzu a su mare, unu ruju cadriu e modde, cun tanninu galanosu e cun nuscos de fruta iscura e ispètzias. Meda difùndidu in su tzentru-sud est su Monica de Sardigna, unu binu traditzionale, pagu tànnicu e de buffada fàtzile, cun nuscos de cariasa e frores, ideale pro sa coghina de donzi die.

Intre sos biancos istòricos bi est su Nuragus de Casteddu, una de sas variedades de vide prus antigas de s’ìsula, forzis introdùida dae sos Fenicios, chi donat binos lèbios e friscos, ligados a su connottu de sos massajos. Prus cumpressa e delicada est sa Malvasia de Bosa, prodùida in s’adde de su Temu, unu binu aromàticu chi podet èssere siccu o durche, cun notas de frores, de mendùla e mele, figura de una produtzione artesana de balore mannu.

Unu casu ùnicu in su panorama italianu est sa Vernàccia de Aristanis, binu biancu ossidativu afinuadu suta unu velu de frementu, cadriu e fungudu, cun nuscos de fruta sica, ispètzias e mendùla ranchida. A costazu de custos nùmenes istòricos cumparint variedades comente su Bovale, o Muristellu, chi dat binos fraigados e potentes, e su Torbadu de L’Alguer, variedade rara torrada a agatare in sos ùrtimos annos, capatze de espressare biancos elegantes, friscos e minerales.

Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22