(VIDEO) Terence Hill compie 81 anni: tanti auguri Trinità (la mano destra del Diavolo)
(VIDEO) Terence Hill compie 81 anni: tanti auguri Trinità (la mano destra del Diavolo)
canale WhatsApp
Terence Hill compie 81 anni. Nasce a Venezia come Mario Girotti. Esordisce a 12 anni con “In vacanza col gangster” di Dino Risi. Visconti lo sceglie per la parte dell’ufficialetto piemontese nel “Gattopardo”, innamorato di Concetta, primogenita del principe di Salina; ma la fama internazionale arriva con il nome di Terence Hill a fianco di Bud Spencer, alias Carlo Pedersoli: fra i primi interpreti degli spaghetti-western. Insieme girarono 18 film, di cui 16 come coppia protagonista. Alla morte di Bud Spencer disse “non abbiamo mai litigato”.
L’altro trionfo di pubblico arriva a partire dal 2000: in Rai veste i panni di Don Matteo, saggio prete buono e investigatore, un successo da 11 stagioni. Dal 2011 è anche il capo della Guardia Forestale nella fiction “Un passo dal cielo”.
Vive a Spoleto dove segue le sue passioni: pugilato, ginnastica artistica, la Roma. Ottanta anni da icona. Indimenticabile l’interpretazione del pistolero fuori dagli schemi di “Lo chiamavano Trinità”, la mano destra del Diavolo.
© RIPRODUZIONE RISERVATA
Pink Floyd: mesu seculu e “Wish you were here” torrat a dominare sas classificas

Sa torrada a su primu postu arribat gratzias a una ristampa ispetziale po sos chimbant’annos, curada in manera particulare.
canale WhatsApp
Pink Floyd: mesu seculu e “Wish you were here” torrat a dominare sas classificas.
A chimbant’annos dae sa bessida sua originale de su 1975, Wish You Were Here” torrat a conchistare su bruncu de sas classificas italianas, cunfirmandesi commente unu de sos album prus conicos e influentes de s’istoria de su rock. Sa torrada a su primu postu arribat gratzias a una ristampa ispetziale po sos chimbant’annos, curada in manera particulare.
Custu modellu at attiradu s’interessiu de sos collessionistas, appassionados e ingendras novas de ascurtadores, mustrande comente un’album istoricu potat sighire a ingendrare galabera e interessiu a distantzia de casi mesu seculu.
Su sutzessu de s’album non si allindat solu a sa classifica generale, ma dominat puru sas classificas de sos discos, in manera particulare po viniles e CD de collessione, signu chi sa musica de sos Pink Floyd sighit a essere appretziada non solu comente esperientzia digitale, ma comente oggettu reale e de cultu. S’ammaju de s’album est ligadu non solu a sa calidade musicale e a sos testos fungudos, ma fintzas a sa simana in sa cale est bistadu ingendradu,periodu in su cale sa band britannica fuit iscumbattande fronteras novas sonoras e ideales, produinde un’opera chi ancora oe torrat a sonare po s’intensidade emotiva sua e po sa perfessione artistica de sos sonos.
Sa torrada a bogare a campu tzelebrativa de s’album at puru intzidiu dibattidos e analisis intre criticos e appassionados, meda de sos cales evidentziant comente su seperu de incluidire bootleg e materiales mai pubbricados permittat de cumprendere menzus su protzessu creativu de sa band e de bintrare in cuntattu cun sa musica in d’una manera prus funguda.
S’attentzione de sos media e su sutzessu cummerciale de s’album mustrant chi sa musica istorica podet ancora fittare in su mercadu de oe, faghinde de ponte intre su passadu e presente, intre nostalgigos e iscurtadores novos.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025 L.R. 22/2018, art. 22
© RIPRODUZIONE RISERVATA

