Sardigna: tres resones po sas cales est connoschida in tottu su mundu
No est solu unu logu de vacantzias: est unu logu chi affadat, ispirat e suprit po s’identidade sua forte e unica. Ma cale sunt sas tres resones printzipales po sas cales sa Sardigna est famada in tottu su mundu.
canale WhatsApp
Sardigna: tres resones po sas cales est connoschida in tottu su mundu.
Sa Sardigna est una de sas pius ammaghiantes isulas de su Mediterraneu e, in su tempus, at conchistadu unu logu ispetziale in s’immazinariu internatzionale de totta sa zente. No est solu unu logu de vacantzias: est unu logu chi affadat, ispirat e suprit po s’identidade sua forte e unica. Ma cale sunt sas tres resones printzipales po sas cales sa Sardigna est famada in tottu su mundu.
Su mare e sas plajas de sognu.
Sa prima cosa chi bessit a pizu pensande a sa Sardigna est chena duda peruna su mare sou cristallinu. Abbas biaittas, trasparentes, plajas biancas e illimpiadas: s’isula bantat calicuna de sas costas pius bellas de su mundu,chi si podent cumparare a cussas de sos Caraibi. Dae sa costa Ismeralda a sas baias pitticcas e agrestes de s’Ozzastra, donzi angulu apparat bistas chi che bogant s’alenu e unu mare premiadu donz’annu po sa calidade de sas abbas suas. Custu patrimoniu naturale attirat miliones de turistas, accasande vip internatzionales, chi seperant sa Sardigna po sa bellesa sua bertera.
S’istoria millenaria e sos misterios de sos nuraghes.
Sa Sardigna est puru una terra ricca meda de istoria e archeologia. Sa cona pius nodida sunt sos nuraghes, fraigos antigos de pedra unicos in su mundu, chi contant una tzivilidade prena de misteru chi si est isviluppada pius de 3.000 annos faghede. Cun pius de 7.000 nuraghes ispartos in s’isula, sa Sardigna est unu beru e propiu museu a chelu abbertu. Accanta a sos nuraghes, bi sunt domus de janas, puttos sacros, tumbas de tzigantes: monumentos ammaghiantes chi sighint a attirare istudiosos e biazadores curiosos.
Sa cultura, su connottu e sa vida longa.Sa terza resone est s’identidade culturale: forte, biva, bragosa.
Limba,musica, bistires de su connottu, ballos e festas populares faghent parte de s’abesu de medas biddas sardas. Sa Sardigna est fintzas connoschida po sa genuinidade de sa cosa de pappare, sos ritimos lentos e su sentidu de comunidade forte meda, elementos chi dant unu contribbudu a unu fenomenu unicu: sa vida longa desamplada de sos abitantes suos.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22
© RIPRODUZIONE RISERVATA
Carbònia, su Museo de su Carbone: unu viazu in sos tempos de sa memòria de su Sulcis de sas minas.
Est unu logu chi nos contat non solu s’istoria de cussu logu, ma fintzas sa vida de òmines e fèminas chi po annos e annos ant triballiadu in cussas minas.
canale WhatsApp
Carbònia, su Museo de su Carbone: unu viazu in sos tempos de sa memòria de su Sulcis de sas minas.
In su corizone de Carbònia, a intro de sa ‘idditzola de de Serbariu, b’at a dies de oe unu de sos museos pius de importu de sa Sardigna. Est su Museo de su Carbone, chi est dedicadu a s’istoria de sas minas. Est unu logu chi nos contat non solu s’istoria de cussu logu, ma fintzas sa vida de òmines e fèminas chi po annos e annos ant triballiadu in cussas minas.
Serbariu, inube si triballiaiat dae su 1937 a su 1964, fuit comente una funtana de abba semper bundante, inube sa zente si nche catzaiat su sìdiu de su tribàlliu. Est cussu su logu chi at batidu dinare meda a sa zona, ma puru energia manna a totu s’Itàlia. Su carbone de cussas minas, infatis, daiat tribàlliu a sas fàbricas, a sas tzentrales e a sas ferrovias, diveninde motore de modernizatzione industriale de totu sa natzione nostra.
Addaghi ant serradu sas minas, cussos logos pariat chi nos nche los depimus ismentigare, ca pariat chi non b’aperat abbarradu pius nudda. Invetze, b’ant fatu unu prozetu de recùperu e de valorizatzione manna, dande vida noa a totu cussos logos, chi sunt divènnidos unu museo chi, ancora a dies de oe, betat a pare sa memòria istòrica, sa didatica e sa capatzidade de divulgatzione.
Po chie andat a bìere custu museo, b’at paritzos zassos de visitare. B’est sa lampisteria, chi est su logu inube b’at una mostra chi est aberta totu s’annu e chi nos contat s’istòria de su carbone, de sa mina e de sos caragolos suos,ma puru de sa ‘idda de Carbònia, nàschida in su 1938 po retzire sas famìlias de sos triballiantes. Incue b’at unu muntone de làmpanas antigas chi si impreaiant in sas minas, ma b’at fintzas trastes e documentos, filmigheddos de sos tempos de tando fatos a sos triballiantes e puru intervistas fatas addaghi sa mina fuit zai serrada.
B’at puru fotografias meda de una bellesa rara. In custos caragolos e percolos chi nos permitint de atraessare sa mina, si podent bìere totu sos logos chi cada die sos minadores pupulaiant addaghi andaiant a triballiare. In sa sala Argani bi sunt poi totu sas màchinas chi permitiant su tribàlliu a tempos de tando.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22
© RIPRODUZIONE RISERVATA
