Sa rica istòria minerària de su Surcis-Igresiente e Guspinesu s’aviat cara a una potentziale candidadura UNESCO, signende unu passu a in antis significativu. Difatis, unu protocollu de acordu est istadu firmadu in manera ufitziale, unende sos isfortzos de sa Regione Sardigna, 17 comunos chi faghent parte de sa Rete de sos Comunos, su Parcu Geomineràriu, sa Fundatzione Cammino di Santa Barbara e s’Assòtziu Ispeleològicu Sardu.

Su comunu de Buggerru at assùmidu su ruolu de ente cabufila pro custu progetu ambitziosu meda, chi interessat in manera ativa fintzas Àrbus, Carbònia, Carluforti, Frùmini Mayori, Conesa, Gonnos Fanàdiga, Gùspini, Igrèsias, Musei, Narcau, Perdaxus, Portescusi, Santadi, Tratalias, Villacidro, Biddamatraxa.

S’assessore regionale a sa Cultura, Andrea Biancareddu, at bòlidu pònnere a notu s’importu de custa initziativa, sutaliniende chi su patrimòniu de su Surcis diat pòdere otènnere unu reconnoschimentu non petzi istòricu e culturale ma fintzas sotziale e antropològicu. Custu rapresentat una tapa fundamentale pro sa valorizatzione de un’istòria chi at interessadu mìgias de traballadores e at ingendradu s’identidade culturale e umana de sa regione.

Su passu imbeniente at a èssere sa presentada de un’incartamentu miradu a s’insertada in sa “Temptations List” de s’UNESCO. Custa fase rapresentat unu disafiu significativu, ma est fundamentale pro otènnere s’importante reconnoschimentu. Sa candidadura punnat a evidentziare su valore istòricu e culturale de sas minas de sa regione, aberende su caminu a initziativas benidoras de cunservatzione e valorizatzione.

S’initziativa npromovet s’amparu de su patrimòniu istòricu mineràriu, ma in veridade diat pòdere fintzas tènnere un’impatu positivu fintzas a livellu sotziale, afortiende s’identidade de sa comunidade locale e oferende oportunidades noas pro s’isvilupu sustenìbile. Cun su sustennu de diversas entidades, dae sa Regione a sos comunos, s’obietivu est su de creare unu benidore in ue su ricu patrimòniu mineràriu de su Surcis-Igresiente e Guspinesu potzat èssere apretziadu a livellu globale, contribuende a su benèssere de sa comunidade e a sa cunservatzione de sa memòria istòrica de su logu.

“Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2022-2023. LR 22/2018, art. 22”

Sardigna e Corsica: duas ìsulas sorres unidas dae s’istòria, sa natura e s’identidade

Divididas dae solu dòighi chilòmetros de mare, Sardigna e Corsica cumpartzint meda de prus de una parte de Mediterràneu. Custas duas ìsulas mannas , una italiana e s’àtera frantzesa, sunt ligadas dae raighinas antigas, paesàgios chi si assimizant e una identidade culturale forte chi affundat sas orìgines suas in unu passadu cumune.

In su cursu de sos sèculos, Sardigna e Corsica ant cumpartzidu eventos polìticos e dominatziones chi si assimizaiant. Ambas duas fiant bistadas
populadas dae nuràgicos e torreanos – tziviltades megalìticas chi ant fraigadu turres de pedra cun funtziones de defensa e de credu – e chi pustis ant connotu sa presentzia de sos Fenìtzios, de sos Romanos e de sos Pisanos.

Dae su puntu paesagìsticu, sas duas ìsulas s’assimìzant in manera ispantosa. Ambas duas oferint montes agrestes, costeras taghientes, buscos de elighes e suerzu, playas biancas e unu mare cristallinu. Sas Buccas de Bonifàtziu, bratzu de mare istrintu chi ddas dividit, est una de sas zuras marinas prus faschinosas e bentosas de su Mediterràneu, riccas de biodiversidade e amparada dae riservas naturales in ambas duas costeras.

Fintzas in sa cultura, sas affinitades sunt importantes. Sas duas ìsulas mantènent traditziones linguìsticas e populares fortes: su corsu e su sardu apartènent a sa matessi famìllia linguìstica romàntzia e presentant assimigliantzias in sa fònetica e su lessicu sorprendentes . Sa mùsica populare e sos cantos polifònicos testimònziant custu lìgamine, gai comente sas festas religiosas, sos costùmenes traditzionales e s’artesanadu, in ue su lignu, sa suerzu e sos tessidos sunt protagonistas cumunes.

Sos sardos e sos còrsos cumpartzint fintzas una trassa carateriale chi si reconoschet: orgòlliu, atzàpu a sa terra propria e ispìritu indipendente. Ambas duas populatziones tenent una istòria de resistèntzia culturale e de defensa longa de s’autonomia insoro, medas bortas in cuntierra cun sas autoridades tzentrales.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”