In su Mundiale de Paracanoa de Duisburg, in Germània, su 25 de austu coladu, s’atleta casteddaja Viktoryia Shablova at conchistadu sa medàllia dae oro in sa categoria VL1 200 metros. Custa resessida istraordinària arribbat a coronamentu de un’annu ispantosu, acanta Shablova at dimustradu sa capatzidade sua in diversas cumpetitziones importantes.

No est coladu meda tempus dae cando Viktoryia s’est agiudicada su tìtulu de Campionessa Europea de paracanoa in su mese de trìulas coladu, in sas abbas portughesas. Prima de custu, in maju, aiat triunfadu fintzas in sa Copa de su Mundu in Ungheria, dimustrende una costàntzia e unu talentu chi l’ant giuta como a collire su màssimu reconnoschimentu mundiale.

In su Mundiale de Duisburg, s’atleta de sa Setzione LNI de Casteddu at impressionadu cun una prestatzione manniosa, cumpletende sa gara cun unu tempus de 1.10.952. A palas suas, s’indiana Pooja Ojha at balangiadu sa medalla de prata cun unu tempus de 1.18.736, sighida dae sa tzilena Jocelyn Munoz, chi at conchistadu su brunzu cun unu tempus de 1.19.618.

S’ammiratzione pro sas resessidas isportivas de Viktoryia Shablova est istada decretada dae sa Presidèntzia Natzionale de sa Lega Navale Italiana, chi l’at cunferidu s’àncora de prata a su mèritu isportivu 2023. Unu reconnoschimentu chi ponet a notu s’impinnu e su balore de Shablova comente  atleta de cabbale.

Non petzi Shablova, ma fintzas s’allenadore suo Marco Frau e su diretivu de sa Setzione de Casteddu mèritant un’aplàusu sintzeru dae banda de sa Lega Navale Italiana pro àere contribuidu a custu trìunfu.

Lu trìunfo de Viktoryia Shablova no est petzi una resessida personale, ma rapresentat fintzas unu puntu firmu in s’àmbitu de sos isport nàuticos pro sos atletas olìmpicos e paralìmpicos de sa LNI. Custu resurtadu est su frutu de isfortzos colletivos, de s’instancabile traballu de sos presidentes e de sos tècnicos a s’aficu de sos atletas e de sas famìlias issoro, ultres a sos investimentos ponderados fatos dae sa Presidèntzia Natzionale in su setore isportivu.

Sa vitòria sua in sos 200 metros classe Vl1 at rèndidu onore non petzi a sa tzitade nadale sua, Casteddu, ma a totu ìsula.

Sas paràulas de Edoardo Tocco, presidente de su Cussìgiu comunale e membru de sa Lega Navale de Casteddu, rifletent s’altivesa e su brègiu chi custa bella vitòriaat dadu a sa Sardigna. Tocco at bantadu su modu chi Shablova at donadu onore a sa Sardigna e a sa Lega Navale de Casteddu, rapresentende unu faru de primore e ispiratzione pro totus.

“Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2022-2023. LR 22/2018, art. 22”

Carbònia, su Museo de su Carbone: unu viazu in sos tempos de sa memòria de su Sulcis de sas minas.

In su corizone de Carbònia, a intro de sa ‘idditzola de de Serbariu, b’at a dies de oe unu de sos museos pius de importu de sa Sardigna. Est su Museo de su Carbone, chi est dedicadu a s’istoria de sas minas. Est unu logu chi nos contat non solu s’istoria de cussu logu, ma fintzas sa vida de òmines e fèminas chi po annos e annos ant triballiadu in cussas minas.

Serbariu, inube si triballiaiat dae su 1937 a su 1964, fuit comente una funtana de abba semper bundante, inube sa zente si nche catzaiat su sìdiu de su tribàlliu. Est cussu su logu chi at batidu dinare meda a sa zona, ma puru energia manna a totu s’Itàlia. Su carbone de cussas minas, infatis, daiat tribàlliu a sas fàbricas, a sas tzentrales e a sas ferrovias, diveninde motore de modernizatzione industriale de totu sa natzione nostra.

Addaghi ant serradu sas minas, cussos logos pariat chi nos nche los depimus ismentigare, ca pariat chi non b’aperat abbarradu pius nudda. Invetze, b’ant fatu unu prozetu de recùperu e de valorizatzione manna, dande vida noa a totu cussos logos, chi sunt divènnidos unu museo chi, ancora a dies de oe, betat a pare sa memòria istòrica, sa didatica e sa capatzidade de divulgatzione.

Po chie andat a bìere custu museo, b’at paritzos zassos de visitare. B’est sa lampisteria, chi est su logu inube b’at una mostra chi est aberta totu s’annu e chi nos contat s’istòria de su carbone, de sa mina e de sos caragolos suos,ma puru de sa ‘idda de Carbònia, nàschida in su 1938 po retzire sas famìlias de sos triballiantes. Incue b’at unu muntone de làmpanas antigas chi si impreaiant in sas minas, ma b’at fintzas trastes e documentos, filmigheddos de sos tempos de tando fatos a sos triballiantes e puru intervistas fatas addaghi sa mina fuit zai serrada.

B’at puru fotografias meda de una bellesa rara. In custos caragolos e percolos chi nos permitint de atraessare sa mina, si podent bìere totu sos logos chi cada die sos minadores pupulaiant addaghi andaiant a triballiare. In sa sala Argani bi sunt poi totu sas màchinas chi permitiant su tribàlliu a tempos de tando.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22