Tortolì tenet unu presidente nou a sa ghia de sa sotziedade ADS Castor 1977: Giancarlo Lobina. A pustis de àere cobertu su ruolu de vitzepresidente e diretore isportivu in sos ùrtimos bator annos, Lobina est istadu elègidu a s’unanimidade comente su sutzessore de su presidente uscente, Marco Ferrai. Custa nòmina est istada acollida cun entusiasmu e congratulatziones dae medas tifosos, chi ant manifestadu sa cuntentesa issoro e s’incoragiamentu issoro pro custu incàrrigu.

In una nota ufitziale emìtida dae sa sotziedade, Lobina benit descritu comente una persone de balore mannu meda e cun unu atacamentu ispetziale a sa sotziedade. S’esperièntzia sua comente vitzepresidente e diretore isportivu l’at frunidu una base sòlida pro assùmere custu incàrrigu nou de responsabilidade. Su presidente uscente, Marco Ferrai, at retzidu sos prus intesos ringratziamentos pro su contributu suo in sos annos passados e at a abarrare a disponimentu a s’internu de sa dirigèntzia.

In sas dies imbenientes, Lobina at a assignare ruolos e incàrrigos a sos àteros dirigentes chi ant a traballare a istrintu cuntatu cun issu. Custa detzisione mirat a garantire unu suportu sòlidu e una diretzione eficatze pro su benidore de sa sotziedade. Lobina at espressadu sa gratitudine sua pro totus sas congratulatziones e sos incoragiametos retzidos a pustis de sa nòmina sua. In prus at ringratziadu totu sos dirigentes pro s’aficu postu in issu, afirmende chi at a traballare sena pasu pro otènnere sos mègius resurtados possìbiles. Sutalìniat in prus s’importu de traballare in grupu, ca est petzi a traessu de un’aficu colletivu chi una sotziedade podet prosperare e lòmpere sa resessida.

Sa nòmina de Giancarlo Lobina comente a presidente nou rapresentat unu capìtulu nou in s’istòria de s’ADS Castor 1977. Cun s’aficu suo, s’esperièntzia sua e sa determinatzione sua, Lobina at a ghiare sa sotziedade cara a noos disafios e obietivos ambitziosos. Sa comunidade de Tortolì càstiat a in antis cun aficu a custu corsu nou, segura chi Lobina at a giùghere energia e passione in su ruolu suo de presidente, contribuende a promòvere s’isport e a fàghere crèschere sa sotziedade.

“Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2022-2023. LR 22/2018, art. 22”

Sa Sardigna de su rennu: unu tempus de autonomia e podere locale in s’ìsula medievale.

S’istòria medievale de sa Sardigna est sinzalada dae unu tempus ùnicu, cussu de sos zuigados, rennos autònomos chi ant caraterizadu s’ìsula intre s’XI e su XIV sèculos. Custos istados pitticcos, nàschidos a pustis de s’abbasciamentu de gadimentu de su podere bizantinu e de sas incurtziones àrabas, rapresentant unu capìtulu de fundamentu pro cumprèndere s’identidade istòrica e polìtica de sa Sardigna.

A pustis de sa fine de su poderiu bizantinu, s’ìsula s’est ispartida in rennos autònomos guvernados dae zùighes, friguras chi auniant funtziones polìticas, militares e zudiziàrias. Sos zudicados fiant ghìados dae famìllias nòbiles locales e si fundaiant subra unu assentu amministrativu e zurìdicu avanzadu pro cussu tempus. A su cumintzu si nche contaiant bator printzipales: su Zudicadu de Casteddu, su Zudicadu de Arbarèe, su Zudicadu de Torres (o Logudoro) e su Zudicadu de Gaddura.

Donzi zudicadu teniat capitale, esèrtzitu, leges suas e una istrutura amministrativa autònoma, chi permitiat de guvernare un’ iscrocca ispartida comente cussa sarda. Su podere de sos zùighes non fiat assoludu: s’azzudaiant cun unu cunsìziu de nòbiles e funtzionàrios locales chi los azuaiant a leare detzisiones.

Sa leze iscrita, connota comente Carta de Logu, mescamente in su Zudicadu de Arbarèe, regulaiat sa vida polìtica, econòmica e sotziale, istabilinde reglas tziviles e penales e amparande sos diritos de sos tzitadinos. Custu còdighe legale fiat un’istrumentu avanzadu pro cussu tempus e at influentzadu sa legisladura sarda in sos sèculos a pustis.

Sos zudicados, puru essende indipendentes, non ant bìvidu mai isulados: sas bèndidas issoro fiant ligadas a s’istrinta  a sas potèntzias de su Mediterràneu, comente Pisa, Gènova, Aragona e su Papadu. A mesu de alliantzas, cojas e gherras, ant chircadu de deffèndere s’autonomia insoro e de affortigare su podere locale.

Intre totus, su Zudicadu de Arbarèe s’est distìntu pro sa resistèntzia a sas dominatziones istranzas, in particulare in su mentres de sa luta contra de sos aragonesos in su  sèculu XIV.

S’abbasciamentu  lentu  de sos zudicados at cumintzadu cun s’abbattigu de fora e cun sas lutas intro de issos. A sa fine de su sèculu XIV, s’Aragona est resurtada a cunchistare sa parte pius manna de s’ìsula, annetende sos territòrios de sos zudicados e revertinde sa Sardigna in una regione suta su controllu aragonesu. Comente si siat, sa memòria de sos zudicados e de sas lezes insoro est abarrada biva in sa cultura e in s’istòria locale.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”