Su padel est un’isport chi est naschidu in Mèssicu in sos annos 70. In su 1969 in Acapulco su messicanu Enrique Corcuera, cherende cuncordare unu campu de paddle tennis in domo sua, aiat cuntzepidu s’idea de cunsiderare sos muros comente parte integrante de su campu de giogu. Corcuera posca aiat reguladu su giogu nou e l’aiat mutidu padel. Su padel est unu de sos isport prus populares in Amèrica Latina, mescamente in Argentina, mentras in Europa sa natzione in ue custu isport tenet apassionados est s’Ispagna, cun 4 milliones e mesu de praticantes amatoriales, ma est praticadu meda fintzas in Portogallu e Isvètzia.

A pagu a pagu est cumentzende a èssere praticadu in totu su mundu, fintzas in Sardigna. Pro nde ischire de prus amus dimandadu calicuna informatzione a s’allenadore Luca Ghiani

“Su padel — at naradu Luca — dae isport disconnotu est divènnidu unu de sos prus praticadu in custu momentu, chi cun probabilidade at a arribbare a èssere atzetadu fintzas comente disciplina olimpiònica.  Sa recherta semper prus manna est faghende a manera chi sos servìtzios e sas istruturas acapiadas a custa pràtica siat aumentende meda in totu su mundu.  A custu isport, difatis si podent acurtziare medas persones,  megiorende totu sos aspetos connètidos a sa pràtica chi  non recheret medas capatzidades atlèticas comente podet acontèssere in àteras disciplinas. In prus non bolet nemmancu  atretzaduras chi costant meda, ma podimus nàrrere chi est a sa portada de totus.
Colat a isport elitàriu pro more ca sunt artos meda sos costos pro afitare sos campos e pro  more chi rechedet medas letziones. In prus, pro chie cheret lòmpere a unu livellu bonu, serbit acostiare a s’isport fintzas una dieta echilibrada chi tèngiat contu de sas calorias”.

Pro serrare, Luca at naradu chi ocannu sa punna sua est de si megiorare de prus in custu isport fintzas comente allenadore, pro custu at a torrare a Ispagna pro imparare semper prus dinàmicas e metodologias de insegnamentu.
Esistint diversos tzentros acanta praticare custu isport e sa calidade issoro si mesurat segundu sos servìtzios chi ponet a disponimentu, chi si podent partzire pro livellos, su de base, chi donat servìtzios igiènicos e de una segreteria, a su segundu livellu, chi donat sa possibilidade de papare e servìtzios de recreu, e su tertzu livellu chi podet pònnere a disponimentu totu su chi pertocat su cuntestu agonìsticu.

Sas Prendas Arkeològicas de Cràbas ant a èssere sas printzipales in Danimarca.

Unu pùbbricu meda e abbizosu at pigadu parte giòvia coladu a s’Istitutu italianu de Cultura de Copenaghen a s’addobiu dedicadu a sas prendas arkeològicas de Cràbas e a su Parcu arkeològigu naturale de su Sinis, cunfirmande s’interèssu forte internatzionale pro s’istòria e s’identidade de sa
Sardigna. S’initziativa, insertada in s’abbenimentu “Sardigna: s’istòria, sa trama” e fatta gràtzias a sa collaboratzione intre assòtzios culturales e
istitutziones, at rapresentadu una occasione importante de faveddu po bandire su patrimòniu sardu in fora de s’isula.

Sa serana at postu in lughe cantu siat importante contare sa Sardigna a foras de sos assettios regionales e natzionales, non solu comente logu turìsticu ma comente logu de tziviltades antigas, de iscobertas arkeològicas de importu internatzionale e de connottos culturales ancora arradigadas in manera funguda in su presente.

Po mesu de su contu de sos logos printzipales de su Sinis, dae Tharros a sa zura arkeològiga de Mont’e Prama, passande pro museos e logos chi
rappresentant s’iscrocca, su pùblicu danesu at pòtidu cumintzare unu viàzu ideale intre coladu e presente, cumprendinde su balore universale de unu
patrimòniu chi non apartenet solu a sa Sardigna ma a totu su cadinu de su Mediterràneu.

Accanta a s’arkeologia, logu meda est bistadu dedicadu fintzas a sas issidas artìstigas de oe, dae su tzinema a sas artes immaginativas fintzas a sa
mùsica, evidentziande comente sa cultura sarda non siat un’erèntzia cristallizzada in su tempus coladu ma una realidade bìva, capatze de si rennovare e faeddare cun su presente. Custu intrizu intre istòria e moda afortigat su nuntzu de una Sardigna chi cambiat, cabosa de sas raighinas suas e a su matessi tempus aberta a su mundu.

Abbenimentos comente custu dimustrant s’importu de sa cooperatzione intre istitutziones, assòtzios culturales in su fraigare caminos de balorizatzione cumpartzidos e chi durant. Leare sa cultura sarda a su forastigu cheret nàrrere difatis afortigare sos ligàmenes cun sas comunidades internatzionales, favoressere sa connoschèntzia pare-pare e dare unu contribbudu a una diplomàtzia culturael fundada subra su rispetu e s’iscàmbiu.

Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”