S’idrògenu intrat a su benidore energèticu fintzas de sa Sardigna. Agiuadu, comente  àteras fontes lìmpias, de su Pranu de Ripresa e Resilièntzia, at tentu su parre positivu de sa Regione pro impiantos de fraigare in sas àreas industriales serradas. Sas tapas imbenientes tapa sunt sos bandos pùblicos pro finantziare sos traballos. “Amus a predispònnere unu bandu pro sa presentada de sas manifestatziones de interessu pro s’atzessu a sos fundos pro sa produtzione de idrògenu birde, prodùidu cun fontes energèticas rennoaditzas” ispiegat s’Assessora a s’Indùstria, Anita Pili. Sa Regione at adotadu una deliberatzione respetende s’avisu chi su Ministeru de sa Transitzione ecològica at publicadu in ghennàrgiu pro sas Regiones. Su passàgiu a sa produtzione de idrògenu birde, in realidade, est sa punna de unu pianu prus articuladu, bidu su ligàmine istrintu cun sos pranos de decarbonizatzione de s’Ue. Si tratat de ricunvertire in sos vàrios Paisos, sistemas de alimentatzione energètica de sas fontes fòssiles a s’idrògenu chi non luat. Dae unos cantos mese in Itàlia s’est mòvida fintzas sa Regione Abrutzu.

Sa Regione- agiunghet s’assessora Pili- at identificadu s’idrògenu comente  vetore istratègicu in su Pranu energèticu ambientale regionale suo pro su 2015-2030 (Pears) e s’atzessu a su bandu diat ofèrrere s’oportunidade de aviare sa realizatzione de un’economia suportada dae custa fonte . Su cuadru regionale de àreas dismissas, in sa carta, favorit una sìmile programatzione ma est a bìdere in su cuncretu comente  s’at a articulare a pustis de s’emissione de sos bandos pùblicos. B’at medas sitos cun territòrios idòneos pro s’isvilupu de progetos in iscala locale e una tzerta densidade de impiantos de produtzione de energia elètrica. S’idrògenu birde diat dèvere sostituire cantidades mannas de ògiu combustìbile a su presente impreadu in sos giassos in atividade. Si faeddat de àmbitos territoriales “chi diant pòdere favorire sa sinergia intre sos vàrios setores energèticos, bilantziende s’impreu de energia elètrica e gas e favorire s’integratzione e s’isfrutamentu in loco de sa produtzione chi benit dae sas rennoaditzas” ispiegat ancora s’Assessora Pili. Sos impiantos noos, ultres a sos eletrolizadores — coro de su sistema de produtzione- ant a dèpere èssere progetados cun critèrios de acùmulu de s’energia prodùida e impiantos de immagasinamentu in favore de sos territòrios. Parte importante in s’iter progetuale e autorizativu est sa sostenibilidade ambientale. At a bisongiare averguare in cuncretu comente ant a èssere aplicados custos printzìpios chi non petzi in Sardigna sunt istados impreados pro meda tempus in modu istrumentale pro blocare progetos subra sas fontes alternativas. Giai  dae printzìpiu su protzessu industriale pro otènnere idrògenu birde tenet costos artos. In ogni manera su guvernu in s’avisu a sas Regiones at fissadu in manera giusta tempos istrintos pro sos impiantos industriales benidores: s’ant a dèpere concruire intro su 31 de mese de idas de su 2025.

 “Progetto finanziato con l’Avviso Pubblico IMPRENTAS annualità 2021-2022”

“Inube sa rocca relatat: unu biazu intre sas roccas istuvadas de saSardigna.

In Sardigna esistint paritzas e chi suprint istatuas naturales, connoschidas cun su nomene de roccas istuvadas. Si tratta de “roccas chi faeddant”, autenticas, assempiatas in milli e milli annos dae su bentu, dae s’abba e dae su tempus chi ant revertidu sa pedra in d’una opera de arte. In  su tribagliu lentu de sa natura, custas roccas ant leadu frommas divressas meda chi dant emossione: animales friguras umanas, creaduras fantasiosas, fintzas domos immaginarias.

Su risurtadu est una bista prena de pedras bivas, chi parent contare istorias antigas, suspesas intre istorias e realidade. Calicuna de custas roccas istuvadas est divennida una bera e propia cona de sas iscroccas chi las cuberrant. In Orune, po esempiu, accanta a su nuraghe chi tenet su mattessi nomene, s’istantariat “Sa Monza”, sa monza de pedra, frigura muda  prena de misteriu chi bardat sa bista laccanarza. In Palau, imbetzes, dominat s’iscena sa tzelebre Rocca de s’Ursu, gai particulare chi l’at tzitada fintzas Omero in s’Odissea, commente puntu de relata po sos marineris chi andaiant in su mare Mediterraneu.

In Arzachena, in mesu de sas coronzas de granitu de sa Gaddura, si acciappat “S’Antunna”, una rocca istuvada chi copiat in manera perfetta sa sagama de un’antunna de pedra manna meda. In Santu Diadoru, in sa costa nord-orientale, sa famada “Tostoine”- a dolu mannu abbuttinada in su 1993 dae un’attu intzivile- sighit a muttire bisitadores accisados dae sa fortza creativa de sa natura. Ancora pius a oriente, in sa zura de Casteddu Sardu, sa carrela s’innojat accanta a sa forte “Rocca de s’Elefante”, unu colossu de perda molina colore ruju chi parte chi si frimmet a si pasare in camminu.

E non si podent ismentigare sas isulas de Sa Madalena, inube su bentu e su sale ant isculpidu una rocca chi assimizat in manera chi non si podet creere a unu pruppu: una creadura marina chi paret bessire a pizu dae sa terra mattessi po saludare sos biazadores.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22