Su sìndigu de Lanusè e presidente de sa Cunferèntzia sòtziu sanitària ogiastrina, Davide Burchi: «No amus agabbare de nos cheschiare e de nos fàghere intèndere fintzas a cando su problema no at a èssere risòlvidu e s’ispidale afortigadu.»

Dae eris e finas a su 20 de ghennàrgiu sighente, su naschidòrgiu s’ispidale de Lanusè at a abarrare serradu in modu temporàneu.

Unu grave discumbèniu pro sas mamas ogiastrinas chi ant a èssere custrintas a andare in sas àteras istruturas sanitàrias de sa Sardigna pro pòdere fàghere nàschere sos figigeddos issoro.

Sa serrada de su puntu nàschida est istadu causadu dae sa mancàntzia de personale in su repartu Pediatria e Neonatologia. A garantire s’assistèntzia in casu de apreu ant a èssere sos repartos de Ginecologia e Ostetricia. Fintzas Pediatria at a abarrare ativu ogna die dae sas 8.00 a sas 20.00 pro garantire su servìtziu de consulèntzia in su Prontu Sucursu e cussu ambulatoriale.

Subra de sa situatzione grave amus intesu su sìndigu de Lanusè e presidente de sa Cunferèntzia sòtziu sanitària ogiastrina, Davide Burchi.

«S’assessore regionale a sa Sanidade Nieddu – afirmat Burchi – aiat garantidu chi in s’ispidale de Lanusè diant èssere arribbados pediatras dae su Brotzu. A su presente, a pustis de l’àere torradu a intèndere m’at naradu chi sunt traballende pro chircare de agatare una solutzione lestra. Pro s’ora su Puntu nàschida at a abarrare serradu finas a su 20 de ghennàrgiu.»

«In Cunferèntzia sòtziu sanitària – at sighidu su primu tzitadinu lanuseinu – fiat essidu a campu chi sa serrada diat èssere istada a su màssimu de unas cantas die, e non pro meda tempus. Duncas sa recherta nostra est semper sa matessi: agatare unu modu pro chi s’ispidale tèngiat funtzionalidade prena.»

«Pro nois su naschidòrgiu est unu chistione de orgòlliu – sighit su presidente de sa Cunferèntzia sòtziu sanitària – siat pro sos problemas acapiados a su partu e possìbiles nàschidas chi diant pòdere acontèssere in caminu, comente a dolu mannu est capitadu medas bas . Una situatzione chi non bolimus sutavalutare e chi nos apessamentat meda.»

«Duncas semus organizende un‘atopu in Casteddu in assessoradu regionale – at agiuntu su sìndigu – cun s’assessore Nieddu o mancari cun su guvernadore Solinas, in modu chi detzidant de risòlvere custu problema grave. Fintzas ca in ocasione de su controllu Covid de custas dies, sos comunos ogiastrinos ant dimustradu de èssere in prima lìnia e de èssere semper disponìbiles a su chi benit rechertu a livellu regionale. Duncas pensamus de meritare atentzione pro su chi faghimus, fintzas pro more de sas dificultades in sa zona nostra chi dipendet dae sos trasportos e non petzi, e pro sa distàntzia dae sos àteros territòrios de s’Ìsula.»

«Duncas no amus a abbassare sa guàrdia e amus a sighire a protestare e a nos fàghere intèndere fintzas a cando custu problema no at a èssere risòlvidu e finas a cando totu s’ispidale de Lanusè no at a èssere afortiadu», concruit Burchi.

 “Progetto finanziato con l’Avviso Pubblico IMPRENTAS annualità 2021-2022”

Carbònia, su Museo de su Carbone: unu viazu in sos tempos de sa memòria de su Sulcis de sas minas.

In su corizone de Carbònia, a intro de sa ‘idditzola de de Serbariu, b’at a dies de oe unu de sos museos pius de importu de sa Sardigna. Est su Museo de su Carbone, chi est dedicadu a s’istoria de sas minas. Est unu logu chi nos contat non solu s’istoria de cussu logu, ma fintzas sa vida de òmines e fèminas chi po annos e annos ant triballiadu in cussas minas.

Serbariu, inube si triballiaiat dae su 1937 a su 1964, fuit comente una funtana de abba semper bundante, inube sa zente si nche catzaiat su sìdiu de su tribàlliu. Est cussu su logu chi at batidu dinare meda a sa zona, ma puru energia manna a totu s’Itàlia. Su carbone de cussas minas, infatis, daiat tribàlliu a sas fàbricas, a sas tzentrales e a sas ferrovias, diveninde motore de modernizatzione industriale de totu sa natzione nostra.

Addaghi ant serradu sas minas, cussos logos pariat chi nos nche los depimus ismentigare, ca pariat chi non b’aperat abbarradu pius nudda. Invetze, b’ant fatu unu prozetu de recùperu e de valorizatzione manna, dande vida noa a totu cussos logos, chi sunt divènnidos unu museo chi, ancora a dies de oe, betat a pare sa memòria istòrica, sa didatica e sa capatzidade de divulgatzione.

Po chie andat a bìere custu museo, b’at paritzos zassos de visitare. B’est sa lampisteria, chi est su logu inube b’at una mostra chi est aberta totu s’annu e chi nos contat s’istòria de su carbone, de sa mina e de sos caragolos suos,ma puru de sa ‘idda de Carbònia, nàschida in su 1938 po retzire sas famìlias de sos triballiantes. Incue b’at unu muntone de làmpanas antigas chi si impreaiant in sas minas, ma b’at fintzas trastes e documentos, filmigheddos de sos tempos de tando fatos a sos triballiantes e puru intervistas fatas addaghi sa mina fuit zai serrada.

B’at puru fotografias meda de una bellesa rara. In custos caragolos e percolos chi nos permitint de atraessare sa mina, si podent bìere totu sos logos chi cada die sos minadores pupulaiant addaghi andaiant a triballiare. In sa sala Argani bi sunt poi totu sas màchinas chi permitiant su tribàlliu a tempos de tando.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22