S’ispetat cun grandu emotzione s’arresonu de fine annu de su Capu de s’Istadu, Sergio Mattarella.

S’interventu de Mattarella, registradu dae sa Rai, at a andare in unda in direta su 31 de nadale sero in totus is tv natzionales, a retes unificadas. A su chi s’ischet is ripresas diant dèpere èssere giradas in s’istùdiu de sa Palatzina, e fortzis no at a istare sètzidu a palas de s’iscrivania ma in poltrona o peri peri a camba, in istile giornalismu televisivu. S’isfundu at a èssere simpre, cun sa bandera tricolore e cussa de sa s’Unione europea.

Is temas diant dèvere èssere cussos s’identidade e de s’orgòlliu natzionale paris cun su cuntzetu de sa responsabilidade, cun unu incoragiamentu forte a unu Paisu chi tenet is trastos, morales e de cumpetèntzia, pro essire foras dae sa crisi pandèmica e de totus is cunsighèntzias negativas suas.

S’at a tratare duncas de unu discursu basadu a pitzu de s’identidade italiana cun sa netzessidade de una unione sotziale forte, unione chi issu pedit fintzas a is fortzas polìticas in sa gestione de custa fase delicada de sa vida natzionale.

In s’arresonu de su presidente tema printzipale at a èssere peri su de is responsabilidades individuales in s’afrontare custa crisi sanitària sena agabbu e is responsabilidades de sa polìtica in s’ischire lèghere s’impatu malu chi at tentu a dannu de is tzitadinos e de s’economia.

Cun custu arresonu Mattarella si cungedat a sa fine de sete annos intensos. Unu cungedu giai annuntziadu in diversos interventos pùblicos in s’ùrtima parte de s’annu, e chi nde pesat totu is ipòtesis de unu bis a su Quirinale.

No at a mancare s’incoragiamentu a totu is italianos: chi est unu pagu fintzas su tema de sa parte finale sua de presidèntzia, ca Mattarella serrat s’aficu orgolliosu suo de sa risposta de su Paisu, chi at sighidu a andare a in antis mancari totu is dificultades. Unu caminu custu chi non si devet arrere pro interessos de pagos, e prus pagu pro càrculos eletorales de is partidos.

De seguru is teleispetadores at a èssere unu pagu in pensamentu pro s’apretu pandèmicu chi s’est agravende pròpiu in custu momentu polìticu e in manera istitutzionale delicadu meda. Ddoe tent pro s’eletzione in ghennàrgiu de su presidente nou de sa Repùblica, chi at a èssere su sutzessore de Mattarella e at a èssere importante meda pro poderare a camba su sistema natzionale.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021. LR 22/2018, art. 22

Su bistire de sos Mamutzones: identidade e misteriu de sa Barbàgia

Su bistire de sos Mamutzones est unu de sos sìmbulos prus antigos e reconnoschìbiles de sa Sardigna de su connottu, unu bistire chi arregat seculos de istòria, ritos e signifficu. Ligadu a su carrasegare de Mamujada, in su coro de sa Barbàgia, est una de sas espressiones prus cadrias e misteriosas de sa cultura sarda.

Su bistire est fattu de pedde de berbeghe niedda, caratza de linna iscura e sonàzzos ghettados in sas palas. D’onzi elementu tenet unu balore simbòlicu pretzisu: sa pedde ammentat su ligàmene cun sa natura e su mundu pastorale, sa caratza mustrat sa cara àrcaica de s’òmine chi si trasformat in ispìritu, mentres chi sos sonàzzos batent, cun su ritmu fundudu insoro, una boghe antiga chi sonat in sos carruzzos de sa bidda.

Su pesu de su costumene podet passare sos 30 kilos, pro neghe de sos sonàzzos mannos de brunzu fìssados in d’una istrutura de coriu. Si lu pònnere recherret fortza fisica, ma fintzas cuntzentratzione e rispetu pro su connottu. Su movimentu de sos Mamutzones est lentu e cadentzadu, acumpanzadu dae sos Issohadores, friguras bestidas de biancu e ruju chi los ghìant e los inghìriant in sa protzessione.

S’orìgine de custa mascara est cuada dae su misteriu. Carchi istudiosu dda ligat a ritos de fertilitade o de passàgiu intre sas istajones, àteros a tzerimònias de amparu e purificatzione. In donzi casu, su bistire de sos Mamutzones sighit a rapresentare una forma de memòria coletiva, unu connottu bivu chi aunid sa comunidade e affaschinat bisitadores dae totu su mundu.

Oe su bistire est custòidu e tramandadu cun orgòlliu, sìmbulu de identidade, resistèntzia e apartenèntzia. Si lu pònnere no est unu gestu folclorìsticu simple, ma un’atu de continuitade cun su tempus coladu, una manera pro ammentare chi sa Sardigna prus autèntica bivet ancora, in su sonu de sos sonàzzos e in su passu lentu de sos Mamutzones in soro.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”