In fines est arribbadu s’annu nou, unu 2021 càrrigu de isperu e de disafios mannos chi nos abetant. Nos lassamus a palas unu 2020 chi rapresentat unu “trèmene” de s’istòria moderna.

S’annu “betzu” chi at ammustradu totu sa fragilidade umana, in ue is Guvernos si sunt agatados a parare fronte a su Covid-19: unu nemigu piticu piticu e invisìbile.

De repente sa tziviltade “Nostra” s’est abigiada de no èssere a tretu de afrontare ogni eventu cun lestresa e in manera eficatze. A s’imbesse: si sunt commitidos errores graves chi ant ammustradu is difetos de una seguridade aparente de s’òmine modernu.

Si su 2020 s’aberiat cun s’allarme de sa Tzina s’ùrtima die de su 2019 pro su su Covid-19, cando oramai su virus tzirculaiat giai dae tempus in  su mundu, ocannu s’aberit cun s’ isperu mannu de su vatzinu.

At a chessire sa sièntzia a nos nce tirare a foras dae custu “limbu” in ue semus intrados? Pròpiu in is dies coladas, in totu Europa, est incumentzada sa somministratzione de is primas doses de vatzinu a su cale s’est sutapostu su personale sanitàriu. Unu passu importante chi at a batire a sa vatzinatzione – voluntària – de totu sa populatzione.

Emmo, pro ite depimus chircare de nde essire cantu prima dae custa pandemia, pro ite posca at a bisongiare afrontare sa ricostrutzione econòmica, mescamente de s’Itàlia. Pensare a una “natzione noa”.

Su paisu Nostru, impinnadu cun su Recovery Fund – “unu fundu pro sa ripresa cun tìtulos europeos comunos pro finantziare sa ripresa de totus is Paisos prus corfidos” — depet donares rispostas subra disafios mannos pro lantzare torra  s’economia. Sunt medas is setores in ghenugru a càusa de sa pandemia, e in medas ant pèrdidu su traballu, cun famìlias a arriscu poberesa.

Ddu mèritant totus cussos chi ant fatu sacrifìtzios durante is meses de acorru e e de medidas restritivas. Ma mescamente tocat afrontare  is disafios de su benidore pro cussos chi ant pagadu cun sa vida s’arribu de custa epidèmia, e pro is levas prus piticas, is pitzocheddos, chi non ant pòdidu prus andare a iscola.

Amus a èssere capasso, torra, de dimustrare is capatzidades infinitas nostras in is momentos de dificultades? S’isperu est chi su coràgiu siat ghiadu dae sa sabiore de  is guvernantes, pro s’àteru preparemus•nos comente sardos a afrontare ogni dificultade, comente nos at imparadu s’istòria millenària nostra.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021. LR 22/2018, art. 22”

Unu fogu devastante at reduidu in chisina chentinaias de ettaros de
approendas,pabariles e buscos de su Nugoresu, lassande in daesegus sa
destrussione. Prus de 300 cabidos de bestiamene sunu mortos e sas
contesturas de sa laurantza ant tentu dannos chi ant a costare dinari
meda.

Sas dittas de pesada sunt bistadas corpadas in manera particulare, cun
buscos e olivarios issos puru abbuttinados in manera grave.
Su bisestru est incumintzadu in mesu de dominica e lunis, cando unu fogu

Ispabinu meda at devastadu una zura chi est posta in su mesu e su norti
de s’isula. De particulare signifficu est su casu de unu pesadore de 44
annos de Oroteddi, una de sas biddas prus corpadas. Sotziu de sa
Coldiretti de Nugoro-Ozzastra, cust’omine at perdidu tottu su masone suo
de prus de 250 berbeghes e tottu sos fraigos de sa ditta sua. In custu
momentu est a sa chirca disisperada de sos caddos suos, fuidos po si che
istesiare dae su fogu. Puru atteros pesadores de cussa zura sunt faghinde
controllos po cumprendere tottu su chi ant perdidu.

Alessandro Serra, direttore de sa Coldiretti Nugoro-Ozzastra,
aggiunghet:”Cussa de sos fogos est una praga chi teppet essere
frimmada.Donz’ annu, custos abbenimentos devastant s’iscrocca nostra,
cajonande dannos chi non si podent calculare a sas dittas nostras. Custu
est su momentu de bistare accanta a sas dittas nostras, e Coldiretti est,
commente semper, in prima linia. Pius a daenanti, at a servire un’accottu
de sas istitussiones po poderare sas dittas.”

Su cardu record e sos campos siccos po sa mancantzia de abba ant
sustentadu sa diffusione de sos fogos. Sigundu un’istudiu de sa Coldiretti,
fundadu supra sos datos Effis, casi 7.000 ettaros sunt brusiados in Italia
dae sos primos de triulas. Sa situassione arriscat de peorare cun
s’assuttura chi sighit a corpare sas regiones de su Mesudie.

Sos pesadores e sos massajos de su Nugoresu como si teppent parare una
porfia chentza cabidianu, chircande de torrare a fraigare sas dittas insoro
e isperande in d’unu azzudu beru da parte de sas istitussiones po
binchere custu momentu de crisi.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2023-2024. LR 22/2018, art. 22