In fines est arribbadu s’annu nou, unu 2021 càrrigu de isperu e de disafios mannos chi nos abetant. Nos lassamus a palas unu 2020 chi rapresentat unu “trèmene” de s’istòria moderna.

S’annu “betzu” chi at ammustradu totu sa fragilidade umana, in ue is Guvernos si sunt agatados a parare fronte a su Covid-19: unu nemigu piticu piticu e invisìbile.

De repente sa tziviltade “Nostra” s’est abigiada de no èssere a tretu de afrontare ogni eventu cun lestresa e in manera eficatze. A s’imbesse: si sunt commitidos errores graves chi ant ammustradu is difetos de una seguridade aparente de s’òmine modernu.

Si su 2020 s’aberiat cun s’allarme de sa Tzina s’ùrtima die de su 2019 pro su su Covid-19, cando oramai su virus tzirculaiat giai dae tempus in  su mundu, ocannu s’aberit cun s’ isperu mannu de su vatzinu.

At a chessire sa sièntzia a nos nce tirare a foras dae custu “limbu” in ue semus intrados? Pròpiu in is dies coladas, in totu Europa, est incumentzada sa somministratzione de is primas doses de vatzinu a su cale s’est sutapostu su personale sanitàriu. Unu passu importante chi at a batire a sa vatzinatzione – voluntària – de totu sa populatzione.

Emmo, pro ite depimus chircare de nde essire cantu prima dae custa pandemia, pro ite posca at a bisongiare afrontare sa ricostrutzione econòmica, mescamente de s’Itàlia. Pensare a una “natzione noa”.

Su paisu Nostru, impinnadu cun su Recovery Fund – “unu fundu pro sa ripresa cun tìtulos europeos comunos pro finantziare sa ripresa de totus is Paisos prus corfidos” — depet donares rispostas subra disafios mannos pro lantzare torra  s’economia. Sunt medas is setores in ghenugru a càusa de sa pandemia, e in medas ant pèrdidu su traballu, cun famìlias a arriscu poberesa.

Ddu mèritant totus cussos chi ant fatu sacrifìtzios durante is meses de acorru e e de medidas restritivas. Ma mescamente tocat afrontare  is disafios de su benidore pro cussos chi ant pagadu cun sa vida s’arribu de custa epidèmia, e pro is levas prus piticas, is pitzocheddos, chi non ant pòdidu prus andare a iscola.

Amus a èssere capasso, torra, de dimustrare is capatzidades infinitas nostras in is momentos de dificultades? S’isperu est chi su coràgiu siat ghiadu dae sa sabiore de  is guvernantes, pro s’àteru preparemus•nos comente sardos a afrontare ogni dificultade, comente nos at imparadu s’istòria millenària nostra.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021. LR 22/2018, art. 22”

At binchidu sos duos miliones de bisualissassiones su video pubbricadu supra sos canales social uffitziales de ExpoItalia e dedicadu a sos Zigantes de Mont’e Prama, interpretes de sa partetzipassione italiana a s’Expo 2025 de Osaka. Unu sutzessu chi cunfirmat s’interessu internatzionale mannu po custos istravanados testimonzos de s’antiga tzivilidade nuragica.

Sas istatuas, presentes in Giappone cun battoro copias in 3D, in mesu de sas cales sas conas Efis e Gherreri, che sunt bistadas leadas a Osaka gratzias a s’interessamentu de sa Fundatzione Mont’e Prama, chi at curadu donzi partigulare de su disignu apparadu. “ Unu elementu chi testimonzat s’attentzione internatzionale manna po custa importante testimonia de s’istoria”, at nadu Mario Vattani,cummissariu istravanadu po s’Expo.

Po Antony Muroni, presidente de sa Fundatzione Mont’e Prama, est unu risurtadu desampladu, fruttu de una cooperassione forte intre istitussiones e cultura. “Sos Zigantes sunt su coro chi toccheddat de un’esperientzia chi tzelebrat su faeddu intre passadu e tempus de oe”, at nadu. Muroni at puru ammentadu comente, cun dinari propriu, sa Fundatzione eppat assiguradu fintzas s’ispeditzione de sas pedras sonantes de Pinuccio Sciola, issas puru in mustra in Osaka e accasazzadas cun interessu mannu dae su pubbricu.

Sa partetzipassione de sa Fundatzione Mont’e Prama a s’Expo faghet parte de unu disignu de tres annos partidu in su mese de nadale de su 2024 in s’ambasciada italiana de Tokyo e finantziadu de su tottu dae sa Fundatzione de Sardigna. Su caminu culturale at andare a daenanti fintzas a su 2026, cun s’intentu ambitziosu meda de che leare sos Zigantes in d’una de sas pius de archida realtades museales  de Tokyo.

Galabera e partetzipassione ant marcadu fintzas s’abbenimentu accasazzadu in “Domo Sardigna”, in su mentres de sa serana dedicada a s’iscrocca e sas dittas de s’isula.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22