Arbatax. Commissionata da Hitler, la Buena Chica diventerà nave da crociera
E’ il 1945 e i cantieri navali Nakskov Shipyard danno alla luce un’imbarcazione di lusso, la Buena Chica ( Bella Ragazza): trentacinque metri di imponente acciaio pronti per le traversate atlantiche. A commissionarla due anni prima un grande estimatore delle barche di
E’ il 1945 e i cantieri navali Nakskov Shipyard danno alla luce un’imbarcazione di lusso, la Buena Chica ( Bella Ragazza): trentacinque metri di imponente acciaio pronti per le traversate atlantiche. A commissionarla due anni prima un grande estimatore delle barche di lusso: Adolf Hitler, che però non la vide mai poiché a pochi mesi dal varo, la seconda guerra mondiale terminò e il fuhrer morì suicida.
Lo yatch restò quindi in Danimarca, dove fu impiegato dalle forze armate per le difficili operazioni anti-mine dei mari del nord. Dopo essere stata asservita ai più svariati utilizzi ( da operazioni segrete a banchetti politici) oggi questo prodigio della cantieristica danese si trova nella darsena del porto di Arbatax, pronta per il restauro. E il suo futuro pare essere quello di nave da crociera, una sorta di albergo di lusso galleggiante. Al momento risulta di proprietà della Unicredit Leasing: dopo il restyling arbataxino, verrà riproposta sul mercato.
© RIPRODUZIONE RISERVATA
“Crasa”, murale nou de Mauro Patta, dedicadu a sos chentenarjos
Cust’opera no est solu un’ onore a sos chentenarjos chi ant surcadu sa terra de custa comunidade, ma est un’ affirmassione de cunfiantza in su tempus benidore chi devet ancora ocrire.
Esterzili, unu burgu sardu pitticcu, si istantariat bragosu in s’urtima sua opera de arte murale, frimmada dae s’artista Mauro Patta. Cust’opera no est solu un’ onore a sos chentenarjos chi ant surcadu sa terra de custa comunidade, ma est un’ affirmassione de cunfiantza in su tempus benidore chi devet ancora ocrire.
In d’una simana inue su passadu paret essere s’unica ghia, custa opera imbidat a abbaidare addia, a abbrazzare su crasa cun isperantzia e determinu.
Su betzu, retrattu cun sa mirada a s’adde chi si isterret in daenanti a issu, no est un’ommine agganciadu a su passadu, ma unu custode de su tempus benidore. Sa mirada sua bragosa non si perdet in sos ammentos, ma si imbolat assa parte de sas ingendras noas, cun s’isperantzia de una menzus vida po s’amada bidda sua. Intro de issu s’incarnant sos valores trasmittidos in sos seculos, ma puru sa voluntade de los trasmittere a sas ingendras de su tempus benidore, in manera chi potant fraigare unu tempus benidore frorente supra sa base de unu passadu riccu de sabidoria e usantzias.
“Crasa”, gai s’intitulat custa pintura a friscu de 35 metros quadrados, testimonza de un’epoca chi abbaidat a daenanti, chentza ismentigare sas raighinas suas. Esterzili, in su 2024, si faghet interprete de una contassia chi andat addia de su presente, abbratzande su crasa cun cunfiantza e isperantzia. Cut’opera no est solu un’innu a sos chentenarjos chi l’ant precedida, ma est unu cumbidu a tottu sas ingendras chi ant a bennere, po contivizare su giardinu insoro de isperantzias e ambitziones, in manera chi su tempus benidore potat essere a s’artesa de su passadu gloriosu de custa comunidade.
In d’unu mundu semper pius globbalizzadu e incastradu, est de fundamentu contare a pedras lebadas e de su presente, sa vida longa sarda, chi at fattu divennere famada custa regione in tottu su mundu.
Po mesu de s’arte de oe e de sa tecnologia, podimos trasmittire a su mundu intreu, sa bellesa e sa ricchesa de sa cultura de una comunidade chi at sappidu resistire a sas proas de su tempus. Sos chentenarjos de Esterzili non sunt solu testimonzos de su passadu,, ma sunt puru luminosas ghias po su tempus benidore, mustrande chi sa sa vida longa no est solu una chistione de annos, ma de fortza, sapidoria e amore po sa terra insoro.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2023-2024. LR 22/2018, art. 22
© RIPRODUZIONE RISERVATA