Bessit in custas dies su traballu literàriu nou de Simonetta Delussu, insinnante e iscritora de Tertenia. A pustis de medas annos de chircas e iscumbatas subra de is brùgias, de is cogas e de is usàntzias funeràrias de sa Sardigna, ocannu s’iscritora terteniesa at afrontadu un’àteru tema: su delitu de onore. S’òpera literària sua, intitulada “Su delitu de onore in Sardigna” est s’istòria verdadera de Irene Biolchini, una fèmina giòvana de Tertenia chi in su 1923 fiat istada lassada dae s’isposu pròpiu cando isetaiat unu fìgiu dae issu. Custa pitzoca, contat s’iscritora, pro sa birgòngia, pigat su determinu de si nde leare sa vida a manu sua, ma in deretura si rendet contu ca peri su criu chi portat in bentre si diat èssere mortu paris cun issa. Tando sellat de si vengare cun chie l’aiat abbandonada. Gràtzias a s’amigàntzia cun su bandidu artzanesu Samuele Stochinu, agatat sa fortza e su coràgiu e, in una die frita e nuilosa de su mese de ladàmene, pigat de manu e ochit su pitzocu suo cun una iscopetada a conca.

Unu tempus de isporu e accottu at imboligadu Valledoria, inube sa comunidade si est affacchiada po narrere “No” a sa violentzia, pustis de sos attentados graves fattos cun su fogu, chi ant corpadu sa filigresia de su Cristu Re e su ex parracu suo, don Frantziscu Mocci.

Chentinajas de fideles ant partetzipadu a una proffiscione in sas bias de sa bidda, chi est finida cun d’una Missa tzelebrada in su palattu de s’isport, dae su piscamu de Tempio-Ampurias, Roberto Fornaciari. In su mentres de sa celebratzione, su Piscamu Fornaciari at diritzadu un’appellu dae su coro a sa comunidade, imbidande chie tenzat notissias chi serbant, a faeddare cun sas autoridades.

Sas peraulas suas ant evidentziadu s’apprettu de faghere lughe supra cantu est sutzessu. Sa Missa est bistada unu momentu de consideru e de isperantzia, ma puru po bistare accanta a don Frantiscu Mocci, chi est bistadu iscuttinadu dae s’accadessimentu. Pustis de essere bistadu mira de paritzos accadessimentos de intimidassione, su parracu at dassadu sa ghia de sa filigresia, tuccande in d’una attera comunidade. Su Piscamu at creffidu dare a sos chi funt presentes sos saludos de s’ex parracu.

Sa bessida a campu at bidu sa partessipatzione de casi dughentas pessonas, unu signale forte de unione e resistenzia contra sa violentzia. Sas fraccas azzesas in su mentres de sa proffiscione ant lughizadu sas carrelas de sa bidda, mustrande sa volontade de no si apprigare a sa timoria. In su mentres de sa preiga, su piscamu at evidentziadu s’importantzia de accomettare sas difficultades cun corazu e ispiritu de unidade. At imbidadu sos fideles a no si arrendere a s’annuzu, ma a impittare custa crisi comente un’opportunidade po affortigare sos ligamenes de sa comunidade e tribagliare imparis po su bene de tottus.

S’incorazamentu a addurare unidos est bistadu accollidu cun emossione meda dae sos presentes, chi ant bidu in sa celebratzione unu puntu de tuccada po unu caminu novu de paghe e appaghiamentu.

In su mentres sas scruccullas sunt andande a daenanti. Sos aberguadores sunt chircande de assebertare sos responsabbiles, controllande donzi minimu elementu chi potat faghere lughe supra sas resones e supra chie at fattu custos crimenes. Sas autoridades de su logu e sa comunidade ant espressadu accottu prenu a sa politzia, cunfirmande sa netzessidade de faghere craresa.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2023-2024. LR 22/2018, art. 22