Silvia Romano, Somalia: viva ma costretta a matrimonio islamico. Gli inquirenti: “Nessun riscontro”
#mondo La volontaria italiana rapita a novembre 2018 in Kenya è viva: Silvia Romano sarebbe stata però costretta a a un matrimonio islamico e all'islamizzazione
canale WhatsApp
Silvia Romano secondo fonti di intelligence, è viva: la ragazza, rapita lo scorso novembre in Kenya sarebbe stata però costretta all’islamizzazione e a un matrimonio islamico. A riportare l’indiscerzione è Il Giornale. Gli uomini che la tengono prigioniera starebbero attuando nei suoi confronti “una sorta di lavaggio del cervello, una manovra di pressione psicologica che punta a recidere i legami affettivi e culturali con la sua patria d’origine”. Il fatto che sia arrivata la notizia del matrimonio significa che è stato attivato un canale con i rapitori.
La Somalia è il Paese africano dove la presenza jihadista è più forte in assoluto. La ragazza si troverebbe probabilmente tra il Sud e il Sudovest del Paese, dominato dai mujaeddin di Al Shabab, una tra le fazioni più integraliste della jihad. Rapita nel villaggio in Kenya di Chakama, 80 km da Nairobi, Silvia fu portata in Somalia poche settimane dopo il sequestro. Ha dovuto sposarsi con un musulmano, e probabilmente il marito è un uomo dell’organizzazione che l’ha sequestrata.
La strategia dei jihadisti è normalmente quella di indottrinare i prigionieri di guerra in modo da puntare ad avere, dopo la liberazione, un infiltrato da utilizzare per la Guerra Santa nel suo Paese di origine, anche se non è facile capire il ruolo di Silvia in questo contesto. La ragazza è finita in un territorio in cui l’intervento occidentale è molto più difficile rispetto al Kenya, dove prestava servizio di volontariato in un villaggio. Difficile pensare a un raid per liberarla. L’unica strada è quindi quella dell’intelligence, della ricerca di contatti e trattative con i rapitori, a cominciare dal pagamento di un riscatto, che pare oggi l’unica strada per la liberazione.
LA SMENTITA DEGLI INQUIRENTI
Nella tarda mattinata arriva però una smentita da parte degli inquirenti che indagano sul caso: non c’è alcuna evidenza investigativa sulla presunta islamizzazione forzata di Silvia Romano, si apprende da fonti giudiziarie.
© RIPRODUZIONE RISERVATA
Cabudanne in Sardigna: intre usantzias antigas, figuras de bonu auguriu e festas modernas

Cabudanne in Sardigna est meda de prus de una simple notte de festa: est unu beru e propriu mamentu de coladorzu, riccu de signifficu de figura, ritos antigos de bonu auguriu chi contant s’istoria e s’identidade de s’isula.
canale WhatsApp
Cabudanne in Sardigna: intre usantzias antigas, figuras de bonu auguriu e festas modernas.
Cabudanne in Sardigna est meda de prus de una simple notte de festa: est unu beru e propriu mamentu de coladorzu, riccu de signifficu de figura, ritos antigos de bonu auguriu chi contant s’istoria e s’identidade de s’isula.
In su tempus passadu s’incumintzu de s’annu no abbojait semper cun su 1° de bennarzu, tantu chi in sardu sa paraula cabudanne in issida indittait s’incumintzu de unu ciclu novu, a s’ispissa ligadu a su mundu de sa laurantza e a sa represa de sos tribaglios in sos campiles, ma oe tottu sa Sardigna si aunit a su calendariu modernu tzelebrande santu Silvestru cun chenas mannas, brindisi e abbenimentos mannos in sas pratas.
Accanta a sas festas prus de custu tempus, resistins connottos populares chi dant un balore ispeciale a sas primas oras de s’annu novu: cussu chi si narat, si faghet o si addobiat sa prima die de s’annu est ancora cussideradu dae medas unu suspentu po sos meses imbenientes, motivu po su cale si chircat de si arrodare cun zente cara, de peraulas gentiles e de gestos positivos.
Su mandicu tenet unu rolu tzentrale in custa notte de coladorzu, pro itte dae semper in Sardigna, bustare imparis tenet su signifficu de cundividere fortuna e abbundantzia: supra sas mesas de Cabudanne si agattant a s’ispissu legumenes comente sas lentizas, figura de ricchesa, imparis a prattos importantes de su connottu comente arrustos de petza,pasta prena, suppas prenas de sustantzia e durches tipicos comente pabassinos, gueffus e seadas, preparados po augurare durcura,abbonidade e salude.
In sa parte de intro de s’isula su tempus de su jerru est fintzas ligadu a sos fogos rituales mannos, chi mancari siant azzesos mescamente in bennarzu contant sa figura de su disizzu de puriffigassione e torrada a bida, su mattessi chi accumpanzat su coladorzu dae s’annu bezzu a su novu.
Unu tempus custos fogos funt puru occasione de addobiu e de contos, a inghiriu de sas flammas si bettaiant in daesegus de sas palas timorias e difficultades. Oe,a custos ritos antigos si accostat una cabentzia prus moderna e festaggiola de su Cabudanne, fatta de cuntzertos, ispettaculos, lughes e brindisi tott’umpare in sas tzittades prus mannas e in sos paisos de sa costa, inube sos chi bi istant e sos bisitadores si agattant tott’umpare po saludare su mesunotte. Mancari sos cambiamentos, peroe, s’ispiritu addurat frimmu:in Sardigna su Cabudanne sighit a essere unu mamentu de cundivisione, de isperantzia e ligamene cun sas proprias raighinas.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22
© RIPRODUZIONE RISERVATA

