Hugo Rafael Chávez Frías s’est mortu. Pro medas fiat petzi unu “populista” chi preigaiat sa rivolutzione solu pro afortire su podere personale suo. Pro medas àteros, imbetzes, fiat unu polìticu chi no atzetaiat cumpromissos, unu rivolutzionàriu berdaderu, unu de is pagos chi paraiat barra a is polìticas neo-liberales e imperialìsticas americanas. Sena duda, però, su capu bolivarianu fiat istimadu dae sa parti prus manna de su pòpulu suo, prus che totu de is pòberos, pro ite, in 14 annos de guvernu fiat renèssidu a inghitzare una surra de riformas in favore de is classes prus mìseras, abbassende de meda su malu nutrimentu, s’analfabetismu, sa disocupatzione. Diversos sunt istados is cummentos de is polìticos ogiastrinos pro sa morte sua.

Ispantosu su pàrrere de Paolo Stochino, Assessore comunale de is Traballos Pùblicos de Tortolì: “bos at a pàrrere istranu, bida s’istòria polìtica mia, ma apo semper tentu interessu e curiosidade pro Chavez. Non potzo nàrrere ca deo l’ammiraia, ma m’at semper ispantadu sa personalidade e su determinu suo”.

Prus apassionadu Salvatore Acampora, amministradore de sa Comuna de Lanusè: “Sende deo unu amantiosu de s’Amèrica Latina e de sa libertade, oe is làgrimas falaiant finas in Sardigna. Apo semper istimadu sa fortza sua, su coràgiu suo e s’amore chi issu teniat pro su pòpulu suo e pro sa gente prus mìsera, is prus male tratados e dae sèculos e sèculos de colonialismu. Chie narat chi fiat unu ditadore est unu ignorante de polìtica, pro ite Cheves est semper istadu votadu. Issu at rapresentadu s’ùnicu casu a su mundu a canta unu Presidente est istadu torradu a pònnere a su podere dae su pòpulu chi s’est opostu a su corpu de istadu de sa Dereta. Dae unu puntu de annotu polìticu m’at insingiadu s’amore pro sa pàtria e pro s’indipendèntzia”.

Chavet fiat unu personàgiu ambìguu chi s’est ispiradu a is ideas de Simon Bolivar. Cheriat dare serenidade econòmica a sa pàtria sua e isòrvere is problemas graves de corrutzione”. A ddu nàrrere est Roberto Marceddu, su Sìndigu de Gàiru, chi at sighiu narende: “Fiat amadu e odiadu in su matessi tempus, sa vida sua est istada marcada dae corpos de istadu fallidos, dae pèrdidas edae bìnchidas eletorales, s’ùrtima in su 2009 cando at chircadu de cantzellare su lìmite temporale de su mandadu istitutzionale suo pro pòdere guvernare pro semper. Segundu una visione anti-capitalista e anti-globalizatzione s’est semper opostu a is Istados Unidos e est istadu semper in favore de istados antidemocràticos comente cussu cubanu, cussu iranianu e cussu lìbicu de Gheddafi. Comete a totus is “ditadores” est istadu unu personàgiu egotzèntricu chi de seguru at fatu bene a sa terra sua gherrende sa poberesa, ma at causadu finas peleas, dificultades e problemas. Su lìmite mannu suo est cussu de àere impedidu s’evolutzione democràtica de s’istadu”.

Prenu de significadu su cummentu de Marco Melis, Sìndigu artzanesu: “Bos at a pàrrere de pagu impastu, ma so abarradu ispantadu de comente Chavez siat renèssidu a ghiare unu paisu che a su Venetzuela pro unu muntone de tempus e in su matessi tempus siat renèssidu a crèschere cu cunsensu suo. Sa cosa chi m’at fatu impressione est peri s’amigàntzia chi isse teniat cun su presidente iraniau, cun su cale, mancari cumpartziat unu grandu ispìritu antiamericanu, teniat meda diferèntzias a livellu culturale. Seguru est istadu una figura singulare e ambìgua”.

Dda segat prus in curtzu Giuseppe Mesina, consigieri de sa Provìntzia Ogiastra: “Si est istadu cunfirmadu medas bortas comente presidente bolet nàrrere chi su pòpulu ddu istimaiat a teniat fide in isse!”.

Turre de Sa Pelosa: custoddu istoricu intre mare cristallinu e istoria sarda.

Intre sos ispantos de su nord-ovest de sa Sardigna, supra sa cuccuru de Capo Falcone, arbeschit sa turre de Sa Pelosa, unu fraigu ammantadu chi dominat sun mare e sa plaja chi giughet su mattessi nomene, famada in tottu su mundu po sa bellesa sua. Custa turre simbulu de istoria e deffensa de sa costa, est una de sas prendas pius pagu connoschidas ma pius amaghiosas de sa Sardigna.

Fraigada in su seculu XVI intre su tempus de sos Aragonesos, sa turre de Sa Pelosa faghiat parte de unu assentu de turres de sa costa pensadu po las costoire dae sos attaccos de sos piratas saracenos. Sa posissione istrategica sua permittiat de compidare sos trettos de mare intre sa Corsica e s’isula offerinde unu primu logu de defenza e unu logu de castiu mandu.

Sa turre, a fundu cuadradu est fraigada in pedra locale e est posta supra una punta pitticca chi dominat su mare, offerrinde una bista ispantosa de S’Arcipelagu de Sa Madalena e sas abbas cristallinas de sa Plaja de sa Pelosa.

Oe sa turre de Sa Pelosa est unu logu po turistas, fottografos e appassionados de istoria, chi addurant ammaghiados dae s’armonia intre architettura militare e bista naturale. Sa zura a inghiriu est amparada e ordinada po preservare s’ecosistema unicu de rena arta, bianca e fine meda e fundos riccos de flora e fauna marina. Passande in mesu a sa roccas e sas calas pitticcas, est possibile de si infundere in s’istoria bisande sas callias de atteros tempos chi controllaiant sa costa sarda.

In sos urtimos annos, sas amministratzione locales ant promovidu interventos de accontzu po garantire sa remunida de sa turre cambiandela in d’unu simbulu de sa defensa de su patrimonio culturale e naturale de s’isula. Mancari bi siat sa creschida de su turismu sa turre de Sa Pelosa mantennit unu faschinu intreu, offerinde una esperientzia chi aunit bellesa de sa bista, istoria e contos de forreddu.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”