Tommaso Locci triunfat po sa terza borta de fila: at essere torra issu a ghiare Monserrato commente sindigu.

Locci, giai sindigu in iscadentzia e torradu a eligire commente chimbe annos faghede, at retzidu un’attera borta sa cunfiantza de sos abitantes de Monserrato, unu comune chi est in s’ala de Casteddu. In d’una cumpetissione elettorale serrada, Locci at binchidu supra de sa ribale de su Campu Largu, Valentina Picciau, binchinde po pius pagu de 200 votos.

Sa porfia de Locci e Picciau est bistada gherrada fintzas a s’urtimu votu, evidentziande s’importantzia de donzi prefferentzia chi ant dadu sos elettores. S’andada a sas urnas po sa secunda votassione est bistada de
su 47%, pius bassa de su 56% chi bi est bistadu cando aiant votadu sa prima borta. Custu calu de partecipassione faghet pensare a una disapprensione generale o una mancantzia de cunvocassione de sos elettores.

Sa binta de Locci est una cunfirma de sa fiducia chi sa comunidade tenet in sa ghia sua e in sas capatzidades amministrativas suas. In sos mandados de sos annos prima,Locci at tribagliadu supra frontes divressos po
mezzorare sa calidade de sa vida in Monserrato, e essere bistadu eleggidu un’attera borta cheret narrere chi tzittadinos meda creent in sa continuidade de s’operadu sou.

Dae s’attera parte, sa derrotta de Valentina Picciau, mancari siat bistada una cuncurrente battallera, narat chi bi est po Locci un’azzudu forte meda po Locci intro de sa comunidade. Sa paga differentzia po sa binta, faghet cumprendere chi mancari Locci eppat binchidu, una parte manna de sos elettores est in chirca de unu cambiamentu o de afficcos politicos novos.

Cun cusu tertzu mandadu, Locci at a tennere s’occasione de affortigare sos disignos suos e de affrontare sas porfias de su tempus benidore chi Monserrato at a teppere affronantare. S’amministratzione sua si at a teppere cuncentrare supra temas detzisivos commente s’isviluppu de s’accolomia, sa contestura de sa tzittade e s’unione sotziale de sa tzittade, chircande de rispondere a su chi sos tzittadinos si ispettant e de mezzorare de pius su benessere de sa comunidade.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2023-2024. LR 22/2018, art. 22

Unu viàziu piticu intre sos Binos Sardos Prus Nodidos.

Sa Sardigna est una de sas regiones de binàrias prus ammaghiantes de Itàlia, un’ìsula dae s’istòria millenària in ube su binu nàschet dae su faveddu continu intre mare, bentu e terra. Sos binos sardos prus nodidos sunt s’issida berà de cust’iscrocca ùnica e de sas variedades suas autoctonas, meda de sas cales non esistint in àteros logos.

Su prus famadu est su Cannònanu de Sardigna, ruju sìmbolu de s’ìsula, ispartu mescamente in Barbàgia e Ozzastra, connottu pro s’istruttura sua, sos nuscos de frutos rujos maduros, ispètzias e mata mediterrànea e pro su ligàmene cun sa bezzesa de sas populatziones locales. Intre sos biancos si annodittat su Vermentinu de Gaddura DOCG, s’ùnicu binu sardu a denominatzione de orìgine controllada e garantida, friscu, sapidu e nuscadu, nàschidu in un’iscrocca granìtica e bentosa chi dd’at donadu elegàntzia e mineralidade.

In su sud-ovest de s’ìsula s’affirmat su Carignanu de su Sulcis, a bortas contipizadu subra de bìnzas antigas a arboreddu a curtzu a su mare, unu ruju cadriu e modde, cun tanninu galanosu e cun nuscos de fruta iscura e ispètzias. Meda difùndidu in su tzentru-sud est su Monica de Sardigna, unu binu traditzionale, pagu tànnicu e de buffada fàtzile, cun nuscos de cariasa e frores, ideale pro sa coghina de donzi die.

Intre sos biancos istòricos bi est su Nuragus de Casteddu, una de sas variedades de vide prus antigas de s’ìsula, forzis introdùida dae sos Fenicios, chi donat binos lèbios e friscos, ligados a su connottu de sos massajos. Prus cumpressa e delicada est sa Malvasia de Bosa, prodùida in s’adde de su Temu, unu binu aromàticu chi podet èssere siccu o durche, cun notas de frores, de mendùla e mele, figura de una produtzione artesana de balore mannu.

Unu casu ùnicu in su panorama italianu est sa Vernàccia de Aristanis, binu biancu ossidativu afinuadu suta unu velu de frementu, cadriu e fungudu, cun nuscos de fruta sica, ispètzias e mendùla ranchida. A costazu de custos nùmenes istòricos cumparint variedades comente su Bovale, o Muristellu, chi dat binos fraigados e potentes, e su Torbadu de L’Alguer, variedade rara torrada a agatare in sos ùrtimos annos, capatze de espressare biancos elegantes, friscos e minerales.

Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22