Carolina Vinci est arribbada segunda a Miss Itàlia, s’iscetru de sa prus bella de Itàlia est andadu a  Miss Làtziu e Miss Elegàntzia, Lavinia Abate, deghe oto annos. Mòvida dae Porto Cervo, sa Miss Sardigna at conchistadu fintzas sa fàscia de Miss Tzìnema, fatu fatu a  issa s’est classificada a su de tres postos Virgìnia Cadderis, Miss Emilia Romagna.

Sa serada finale est istada trasmìtida in direta e est istada sa mere de domo Patrizia Mirigliani a incoronare sa reina noa de bellesa, paris cun su presidente de sa giuria, s’atore Massimo Boldi. Sa serada est istada conduida dae su giornalista televisivu Salvo Sottile s’est tenta in Roma, a su Crowne Plaza Hotel.

Cuntenta manna Carolina Vinci, originària de Porto Cherbu, pro èssere arribbada finalista a su cuncursu de bellesa Miss Itàlia. Giai prima de su resurtadu finale aiat mustradu totu su brègiu suo pro custu traguardu importante: “So istraca meda ma cuntenta e emotzionada. Pro mene sunt istadas dies de fadiore a livellu fìsicu e mentale.

A ogna contu sunt istadas dies meravigiosas. Apo tentu s’ocasione de connòscere medas amigas sardas chi fiant cun megus in custa aventura ispetziale. Medas de issas non sunt coladas in sa seletzione, ma deo lis àuguro de sighire semper a crèere in sos bisos issoro, ca si unu creet in sos bisos a sa coa podet lòmpere a su traguardu”.

Carolina bivet dae paritzos annos in Roma, in ue s’est laureada in  s’Acadèmia de recitatzione de teatru. Divènnere miss Itàlia fiat diat àere donadu medas possibilidades in prus, ma issa non si betat a terra. Difatis at a sighire  in sa carriera de atoressa – narat Vinci -, cuddu pro cale apo istudiadu in sos annos. Difatis pro issa, peri si Miss Itàlia podiat èssere una tapa importante cheret fàghere carriera in su mundu de su tzìnema”.

“Progetu finantziadu cun s’Avisu Pùblicu IMPRENTAS annualidade 2021-2022”

Carbònia, su Museo de su Carbone: unu viazu in sos tempos de sa memòria de su Sulcis de sas minas.

In su corizone de Carbònia, a intro de sa ‘idditzola de de Serbariu, b’at a dies de oe unu de sos museos pius de importu de sa Sardigna. Est su Museo de su Carbone, chi est dedicadu a s’istoria de sas minas. Est unu logu chi nos contat non solu s’istoria de cussu logu, ma fintzas sa vida de òmines e fèminas chi po annos e annos ant triballiadu in cussas minas.

Serbariu, inube si triballiaiat dae su 1937 a su 1964, fuit comente una funtana de abba semper bundante, inube sa zente si nche catzaiat su sìdiu de su tribàlliu. Est cussu su logu chi at batidu dinare meda a sa zona, ma puru energia manna a totu s’Itàlia. Su carbone de cussas minas, infatis, daiat tribàlliu a sas fàbricas, a sas tzentrales e a sas ferrovias, diveninde motore de modernizatzione industriale de totu sa natzione nostra.

Addaghi ant serradu sas minas, cussos logos pariat chi nos nche los depimus ismentigare, ca pariat chi non b’aperat abbarradu pius nudda. Invetze, b’ant fatu unu prozetu de recùperu e de valorizatzione manna, dande vida noa a totu cussos logos, chi sunt divènnidos unu museo chi, ancora a dies de oe, betat a pare sa memòria istòrica, sa didatica e sa capatzidade de divulgatzione.

Po chie andat a bìere custu museo, b’at paritzos zassos de visitare. B’est sa lampisteria, chi est su logu inube b’at una mostra chi est aberta totu s’annu e chi nos contat s’istòria de su carbone, de sa mina e de sos caragolos suos,ma puru de sa ‘idda de Carbònia, nàschida in su 1938 po retzire sas famìlias de sos triballiantes. Incue b’at unu muntone de làmpanas antigas chi si impreaiant in sas minas, ma b’at fintzas trastes e documentos, filmigheddos de sos tempos de tando fatos a sos triballiantes e puru intervistas fatas addaghi sa mina fuit zai serrada.

B’at puru fotografias meda de una bellesa rara. In custos caragolos e percolos chi nos permitint de atraessare sa mina, si podent bìere totu sos logos chi cada die sos minadores pupulaiant addaghi andaiant a triballiare. In sa sala Argani bi sunt poi totu sas màchinas chi permitiant su tribàlliu a tempos de tando.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22