Prima est istada fata sa tzerimònia de acasàgiu in su setore arribos de s’aeroportu de Casteddu-Su Masu cun càntigos e pregadorias de sas mòngias e de sos fideles, a pustis sas relìcuias sunt istadas trasferidas, in forma privada, in sa capella de su Seminàriu de s’artzipiscamadu de Casteddu.

A merie a tradu, posca sa partèntzia pro Cuartuciu, a sa parròchia de San Pietro Pascasio in bia Tabarca, in ue ant a èssere acasagiadas finas a mèrcuris 16 de santandria in antis de su torrada a Roma e Torinu. Sa crèsia at a restare aberta totu sas dies dae sas 7.30 a sas 21, pro permìtere a sos fideles sa veneratzione de sos ossos.

Santa Teresa de Calcutta (Skopje, 26 de austu 1910-Calcutta, 5 de cabudanni 1997) est sa fundadora de sa cungregatzione de sas Missionàrias de sa caridade. S’impinnu totale suo a sos pòveros de Calcutta, est bàlidu a sa religiosa maicantos reconnoschimentos, intre sos cales su Prèmiu Nobel pro sa Paghe in su 1979. Est istada proclamada biada de Papa Giuanne Pàule II su 19 de santugaine 2003 e Santa de Papa Frantziscu su 4 cabudanni 2016. Sa memòria litùrgica sua ricurret su 5 de cabudanni.

Santu Giuseppe Benedetto Cottolengo (Bra, 3 de maju 1786-Chieri, 30 de abrile 1842) est su fundadore de sa Pitica domo de sa divina providèntzia e de sas cungregatziones a issa collegades: frades, mòngias e satzerdotes de su Cottolengo. Santu Giuseppe est istadu proclamadu Santu dae paba Pio XI in su 1934. Sa memòria litùrgica sua ruet su 30 de abrile. Est cunsideradu unu de sos santos sotziales torinesos.

Sos ossos de sos santos ant semper tentu unu rolu mannu in sa difusione de su cultu de sos òmines e de sas fèminas chi ant meritadu de èssere mutidos biados in su cursu de sos sèculos. Dae sos primos ossos cristianos atzapadas in sas catacumbas, a sas ispògias e frammentos sacros giutos dae Gerusalemme dae Elena, mama de s’imperadore Costantinu, sos ossos e sos corpos santos ant rapresentadu pro sas comunidades cristianas s’isperu de una partetzipatzione prus manna a sa gràtzia e a sa santidade pro mesu de su cuntatu diretu cun unu Santu. Custu cumbinchimentu assumet unu balore fintzas majore si faeddemus de sos ossos de Gesùs, comente  sas ispinas de sa Corona de s’iscravamentu, o sos Sacros craos, finas a arribbare a sa Sindone.

“Progetu finantziadu cun s’Avisu Pùblicu IMPRENTAS annualidade 2021-2022”

Intre delusione e identidade: sa Sardigna in su film nou de Bonifacio Angius

Dae su 30 de santugaine imbatet a sas salas Confiteor – Comente apo iscobertu chi non dia a àere fatu sa rivolutzione, su film nou de Bonifacio Angius, unu de sos registas prus originales e coerentes de su panorama tzinematogràficu italianu de oe.

A pustis de àere otentu su Prèmiu Lizzani in sa Mustra de su Tzìnema de Venèzia pro su mègius film, seberadu dae una giuria de gestores, s’òpera torrat in sa terra chi l’at fata nàschere e chi nde prenat s’ispìritu: sa Sardigna. Sa distributzione at a mòvere dae sas tzitades prus mannas e a pustis at a imbàtere a bellu a bellu a àteras salas meda, dae nord a sud de s’ìsula.

A pustis de una sèrie de anteprimas fatas in sas tzitades italianas prus importante, dae Roma a Bologna, dae Perùgia a Firenze, su film imbatet duncas “a domo” pro si riunire cun cussu pùblicu chi prus de sos àteros podet agatare sa sustàntzia profunda de su contu in sos paesàgios suos, in sos silèntzios e in sas caras. Fatu cun s’agiudu de sa Regione Autònoma de Sardigna, de sa Fundatzione Sardigna Film Commission e de àteros sòtzios natzionales, Confiteor si presentat comente un’òpera personale meda, ma chi podet faeddare a totus.

Est unu biàgiu profundu chi aunit su privadu e su polìticu, sa memòria e sa delusione, sa chirca de un’identidade in unu tempus in ue sos sognos de cambiamentu paret chi si depant isfàghere. Cun custu film nou, Angius cunfirmat s’istile suo ùnicu: assutu, deretu, ma prenu de un’umanidade bera e de una malinconia chi apartenet a sa terra sua. Sa Sardigna, una borta in prus, no est iscenàriu ebbia ma personàgiu biu, ispigru de sos turbamentos e de sas isperàntzias de totus.

In sos ùrtimos annos, su tzìnema sardu at connotu a beru una rinàschida. Gràtzias a registas comente Angius e a una generatzione de autores bonos a aunire sa fortza de sas raighinas cun unu puntu de vista modernu, s’ìsula s’est fata puntu de riferimentu in su panorama natzionale.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”