Prima est istada fata sa tzerimònia de acasàgiu in su setore arribos de s’aeroportu de Casteddu-Su Masu cun càntigos e pregadorias de sas mòngias e de sos fideles, a pustis sas relìcuias sunt istadas trasferidas, in forma privada, in sa capella de su Seminàriu de s’artzipiscamadu de Casteddu.

A merie a tradu, posca sa partèntzia pro Cuartuciu, a sa parròchia de San Pietro Pascasio in bia Tabarca, in ue ant a èssere acasagiadas finas a mèrcuris 16 de santandria in antis de su torrada a Roma e Torinu. Sa crèsia at a restare aberta totu sas dies dae sas 7.30 a sas 21, pro permìtere a sos fideles sa veneratzione de sos ossos.

Santa Teresa de Calcutta (Skopje, 26 de austu 1910-Calcutta, 5 de cabudanni 1997) est sa fundadora de sa cungregatzione de sas Missionàrias de sa caridade. S’impinnu totale suo a sos pòveros de Calcutta, est bàlidu a sa religiosa maicantos reconnoschimentos, intre sos cales su Prèmiu Nobel pro sa Paghe in su 1979. Est istada proclamada biada de Papa Giuanne Pàule II su 19 de santugaine 2003 e Santa de Papa Frantziscu su 4 cabudanni 2016. Sa memòria litùrgica sua ricurret su 5 de cabudanni.

Santu Giuseppe Benedetto Cottolengo (Bra, 3 de maju 1786-Chieri, 30 de abrile 1842) est su fundadore de sa Pitica domo de sa divina providèntzia e de sas cungregatziones a issa collegades: frades, mòngias e satzerdotes de su Cottolengo. Santu Giuseppe est istadu proclamadu Santu dae paba Pio XI in su 1934. Sa memòria litùrgica sua ruet su 30 de abrile. Est cunsideradu unu de sos santos sotziales torinesos.

Sos ossos de sos santos ant semper tentu unu rolu mannu in sa difusione de su cultu de sos òmines e de sas fèminas chi ant meritadu de èssere mutidos biados in su cursu de sos sèculos. Dae sos primos ossos cristianos atzapadas in sas catacumbas, a sas ispògias e frammentos sacros giutos dae Gerusalemme dae Elena, mama de s’imperadore Costantinu, sos ossos e sos corpos santos ant rapresentadu pro sas comunidades cristianas s’isperu de una partetzipatzione prus manna a sa gràtzia e a sa santidade pro mesu de su cuntatu diretu cun unu Santu. Custu cumbinchimentu assumet unu balore fintzas majore si faeddemus de sos ossos de Gesùs, comente  sas ispinas de sa Corona de s’iscravamentu, o sos Sacros craos, finas a arribbare a sa Sindone.

“Progetu finantziadu cun s’Avisu Pùblicu IMPRENTAS annualidade 2021-2022”

Esterzili, unu burgu sardu pitticcu, si istantariat bragosu in s’urtima sua opera de arte murale, frimmada dae s’artista Mauro Patta. Cust’opera no est solu un’ onore a sos chentenarjos chi ant surcadu sa terra de custa comunidade, ma est un’ affirmassione de cunfiantza in su tempus benidore chi devet ancora ocrire.

In d’una simana inue su passadu paret essere s’unica ghia, custa opera imbidat a abbaidare addia, a abbrazzare su crasa cun isperantzia e determinu.

Su betzu, retrattu cun sa mirada a s’adde chi si isterret in daenanti a issu, no est un’ommine agganciadu a su passadu, ma unu custode de su tempus benidore. Sa mirada sua bragosa non si perdet in sos ammentos, ma si imbolat assa parte de sas ingendras noas, cun s’isperantzia de una menzus vida po s’amada bidda sua. Intro de issu s’incarnant sos valores trasmittidos in sos seculos, ma puru sa voluntade de los trasmittere a sas ingendras de su tempus benidore, in manera chi potant fraigare unu tempus benidore frorente supra sa base de unu passadu riccu de sabidoria e usantzias.

“Crasa”, gai s’intitulat custa pintura a friscu de 35 metros quadrados, testimonza de un’epoca chi abbaidat a daenanti, chentza ismentigare sas raighinas suas. Esterzili, in su 2024, si faghet interprete de una contassia chi andat addia de su presente, abbratzande su crasa cun cunfiantza e isperantzia. Cut’opera no est solu un’innu a sos chentenarjos chi l’ant precedida, ma est unu cumbidu a tottu sas ingendras chi ant a bennere, po contivizare su giardinu insoro de isperantzias e ambitziones, in manera chi su tempus benidore potat essere a s’artesa de su passadu gloriosu de custa comunidade.

In d’unu mundu semper pius globbalizzadu e incastradu, est de fundamentu contare a pedras lebadas e de su presente, sa vida longa sarda, chi at fattu divennere famada custa regione in tottu su mundu.

Po mesu de s’arte de oe e de sa tecnologia, podimos trasmittire a su mundu intreu, sa bellesa e sa ricchesa de sa cultura de una comunidade chi at sappidu resistire a sas proas de su tempus. Sos chentenarjos de Esterzili non sunt solu testimonzos de su passadu,, ma sunt puru luminosas ghias po su tempus benidore, mustrande chi sa sa vida longa no est solu una chistione de annos, ma de fortza, sapidoria e amore po sa terra insoro.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2023-2024. LR 22/2018, art. 22