Prima est istada fata sa tzerimònia de acasàgiu in su setore arribos de s’aeroportu de Casteddu-Su Masu cun càntigos e pregadorias de sas mòngias e de sos fideles, a pustis sas relìcuias sunt istadas trasferidas, in forma privada, in sa capella de su Seminàriu de s’artzipiscamadu de Casteddu.

A merie a tradu, posca sa partèntzia pro Cuartuciu, a sa parròchia de San Pietro Pascasio in bia Tabarca, in ue ant a èssere acasagiadas finas a mèrcuris 16 de santandria in antis de su torrada a Roma e Torinu. Sa crèsia at a restare aberta totu sas dies dae sas 7.30 a sas 21, pro permìtere a sos fideles sa veneratzione de sos ossos.

Santa Teresa de Calcutta (Skopje, 26 de austu 1910-Calcutta, 5 de cabudanni 1997) est sa fundadora de sa cungregatzione de sas Missionàrias de sa caridade. S’impinnu totale suo a sos pòveros de Calcutta, est bàlidu a sa religiosa maicantos reconnoschimentos, intre sos cales su Prèmiu Nobel pro sa Paghe in su 1979. Est istada proclamada biada de Papa Giuanne Pàule II su 19 de santugaine 2003 e Santa de Papa Frantziscu su 4 cabudanni 2016. Sa memòria litùrgica sua ricurret su 5 de cabudanni.

Santu Giuseppe Benedetto Cottolengo (Bra, 3 de maju 1786-Chieri, 30 de abrile 1842) est su fundadore de sa Pitica domo de sa divina providèntzia e de sas cungregatziones a issa collegades: frades, mòngias e satzerdotes de su Cottolengo. Santu Giuseppe est istadu proclamadu Santu dae paba Pio XI in su 1934. Sa memòria litùrgica sua ruet su 30 de abrile. Est cunsideradu unu de sos santos sotziales torinesos.

Sos ossos de sos santos ant semper tentu unu rolu mannu in sa difusione de su cultu de sos òmines e de sas fèminas chi ant meritadu de èssere mutidos biados in su cursu de sos sèculos. Dae sos primos ossos cristianos atzapadas in sas catacumbas, a sas ispògias e frammentos sacros giutos dae Gerusalemme dae Elena, mama de s’imperadore Costantinu, sos ossos e sos corpos santos ant rapresentadu pro sas comunidades cristianas s’isperu de una partetzipatzione prus manna a sa gràtzia e a sa santidade pro mesu de su cuntatu diretu cun unu Santu. Custu cumbinchimentu assumet unu balore fintzas majore si faeddemus de sos ossos de Gesùs, comente  sas ispinas de sa Corona de s’iscravamentu, o sos Sacros craos, finas a arribbare a sa Sindone.

“Progetu finantziadu cun s’Avisu Pùblicu IMPRENTAS annualidade 2021-2022”

In Villasimius, Alessandro Borghi lezet Javier Cercas, una serana istravanada a su Festival de sa Marina.

Un serana prena de emossiones cadrias isettat su pubbricu de su Festival de sa marina de Villasimius chenapura 25 de triulas, gratzias a unu fora de programma d’eccessione chi promittit de dassare su sinnu.

Supra su cataffale de sa prata pitticca affaccada supra su portu turisticu at a pigare difattis Javier Cercas, unu de sos iscrittores e sabiosos ispagnolos pius amados e tzelebrados de su mundu, po presentare s’urtimu romanzu suo,”Il folle di Dio alla fine del mondo”. S’opera at giai accollidu adduimentos meda siat dae parte de sa critiga siat de su pubbricu internatzionale.

A chistionare cun s’autore bi at essere s’iscrittore Giordano Meacci, in d’unu cunfruntu chi si anticipat prenu de ammaghios litterarios e devuccamentos supra su tribagliu de s’ iscrittore tzelebre. Ma sa serana cuat un’atteru corpu de iscena: a lezere carchi iscorriu leadu dae sas operas de Cercas at essere Alessandro Borghi, unu de sos pius cadrios attores italianos de s’ingendra sua.

Sa boghe sua at a dare corpus e anima a sa paraula iscritta, donande a su pubbricu un’esperientzia de sos sensos e de sos contos unica. Su Festival de sa Marina de Villasimius, arrivadu a sa de sette edissiones, naschet dae un’idea de Luigi Ferrara e est curadu dae Francesca Serafini. Unu festival chi at ischidu in sos annos creschere e si affirmare, battinde sa cultura in su coro de s’istiu sardu e balorizzande su portu commente cataffale nadurale po addobbios de livellu artu meda.

Su sutzessu de s’edissione 2025 est giai reale: sapadu passadu sa prata pitticca est bistada prenada po iscurtare tres zigantes de su tzinema italianu- Valeria Golino, Valeria Bruni Tedeschi e Valerio Mastrandrea, interpretes de una serana cadria e prena de passione. S’addobiu de chenapura 25 de triulas cun Javier Cercas e Alessandro Borghi si presentat duncas comente unu de sos momentos pius de signifficu de su Festival.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22