Sos artistas interpretes de sas Mustras de cust’annu a sa Galleria Siotto de Casteddu.

Sa Galleria Siotto de Casteddu, logu de esposissione de sa Fundatzione de chirca Siotto, presentat su programma de sa prima metade de su 2025. Sese artistas, donzunu cun d’unu limbazu e un’istile distintivu, ant essere sos interpretes de unu riccu calendariu espositivu chi bi at essere dae bennarzu a lampadas. Sas esposissiones andant dae sa pintura a sa fottograffia, po arrivare a operas creadas cun tennicas originales, mustrande unu biazu in mesu de connottu e mudamentu.

Sas mustras ant abberrere giovia 23 de bennarzu cun Nova Express, sa mustra personale de Riccardo Camboni. S’artista Othieresu at esponnere bindighi operas fattas cun pintura acrilica, ispiradas a su tzelebre libru de William Burroughs. Custu primu abbenimentu at a signare s’incomintzu de un’istagione artistica chi promittit de attirare s’interesse de appassionados e curiosos.

In frearzu at a essere sa borta de Valeria Musu, chi at a presentare Distopia, un regorta de fottograffias dedicadas a bistas chentza lacanas. Sa mustra si at a podere bisitare dae su 13 de frearzu a su 2 de martzu. Dae su 27 de martzu a su 13 de aprile at essere imbetzes interprete Luca Centola, cun su progettu suo fottografficu Disamparadu. Custu tribagliu naschet dae un’iscrucculla fatta in Sardigna e reflettit supra su signifficu de disamparu po mesu de figuras de iscolas abbandonadas, imparis cun sa tzittade de Matera.

In su mese de aprile, dae su 24 a su 27, Sonya Orfalian at a battire in iscena Ashkhar: intre chelu e terra, un’esposissione chi accomettat su tema de s’ispartinamentu de sos armenos po mesu de s’arte bisiva. S’artista, de naschida armena e chi istat in Italia, ponet impare elementos de sa pessone sua e consideros istoricos in sos tribaglios suos.

In su mese de Maju at essere sa borta de Francesco Cocco, pintore zovanu meda, chi at a esponnere po sa prima borta a su pubbricu cun sa mustra Caccia alle streghe. Dae s’8 a su 25 de maju si ant a podere ammirare sas pinturas suas fatta cun s’ozzu, chi si annodittant po sa maturidare espressiva e su meledu cadriu.

Po serrare sos sese meses, dae su 12 a su 19 de lampadas, at essere Davide Tocco cun Messincarta. Sas operas mustradas, fattas impittande una macchina po iscriere Olivetti Dora, curreggent su tema de sa tessidura po mesu de un’andala nova.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22

Sa Sardigna de su rennu: unu tempus de autonomia e podere locale in s’ìsula medievale.

S’istòria medievale de sa Sardigna est sinzalada dae unu tempus ùnicu, cussu de sos zuigados, rennos autònomos chi ant caraterizadu s’ìsula intre s’XI e su XIV sèculos. Custos istados pitticcos, nàschidos a pustis de s’abbasciamentu de gadimentu de su podere bizantinu e de sas incurtziones àrabas, rapresentant unu capìtulu de fundamentu pro cumprèndere s’identidade istòrica e polìtica de sa Sardigna.

A pustis de sa fine de su poderiu bizantinu, s’ìsula s’est ispartida in rennos autònomos guvernados dae zùighes, friguras chi auniant funtziones polìticas, militares e zudiziàrias. Sos zudicados fiant ghìados dae famìllias nòbiles locales e si fundaiant subra unu assentu amministrativu e zurìdicu avanzadu pro cussu tempus. A su cumintzu si nche contaiant bator printzipales: su Zudicadu de Casteddu, su Zudicadu de Arbarèe, su Zudicadu de Torres (o Logudoro) e su Zudicadu de Gaddura.

Donzi zudicadu teniat capitale, esèrtzitu, leges suas e una istrutura amministrativa autònoma, chi permitiat de guvernare un’ iscrocca ispartida comente cussa sarda. Su podere de sos zùighes non fiat assoludu: s’azzudaiant cun unu cunsìziu de nòbiles e funtzionàrios locales chi los azuaiant a leare detzisiones.

Sa leze iscrita, connota comente Carta de Logu, mescamente in su Zudicadu de Arbarèe, regulaiat sa vida polìtica, econòmica e sotziale, istabilinde reglas tziviles e penales e amparande sos diritos de sos tzitadinos. Custu còdighe legale fiat un’istrumentu avanzadu pro cussu tempus e at influentzadu sa legisladura sarda in sos sèculos a pustis.

Sos zudicados, puru essende indipendentes, non ant bìvidu mai isulados: sas bèndidas issoro fiant ligadas a s’istrinta  a sas potèntzias de su Mediterràneu, comente Pisa, Gènova, Aragona e su Papadu. A mesu de alliantzas, cojas e gherras, ant chircadu de deffèndere s’autonomia insoro e de affortigare su podere locale.

Intre totus, su Zudicadu de Arbarèe s’est distìntu pro sa resistèntzia a sas dominatziones istranzas, in particulare in su mentres de sa luta contra de sos aragonesos in su  sèculu XIV.

S’abbasciamentu  lentu  de sos zudicados at cumintzadu cun s’abbattigu de fora e cun sas lutas intro de issos. A sa fine de su sèculu XIV, s’Aragona est resurtada a cunchistare sa parte pius manna de s’ìsula, annetende sos territòrios de sos zudicados e revertinde sa Sardigna in una regione suta su controllu aragonesu. Comente si siat, sa memòria de sos zudicados e de sas lezes insoro est abarrada biva in sa cultura e in s’istòria locale.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”