Sa muda de tres marineris, isperdidos supra un’isuledda attesu meda de Pikelot, in su mare Discansosu, at attiradu s’attentzione de su mundu intreu,trasformande una situassione de perigulu, in d’una istravanada istoria de iscampu e isperantzia.

Sa battalla insoro po s’iscampu, evidentziada dae sa determina e s’addelentu, po iscriere sa paraula “Help” supra de sa rena, usande fozzas de pramma, at mustradu sa fortesa de s’omine contra sas cuntrariedades pius urtimas.

Affundados in d’una battalla contra su tempus e sas fortzas accanidas de sa natura, sos tres piscadores ant mustradu unu coraggiu istravanadu e una capatzidade de adattamentu chi non si podet creere. Arroccados in d’isuledda po pius de una chida, ant affrontadu sas isfidas de onzi die cun detzisione, pappande nughes de cocco e buffande abba de unu puttu po bivere.

S’esperientzia insoro at mustradu a su mundu intreu, sa fortza de s’ipiritu de s’omine chi si est cumparadu cun sas pius tosta de sas proas. Sa cramida est bistada isparta dae sos de sas famiglias insoro, cando non sunt torrados dae Pikelot, faghinde partire una operassione de chirca e succursu manna meda, cun sas autoridades de Guam e sas fortzas militares de sos Istados Unidos.

Gratzias a s’interventu lestru meda e a sa determina de non dassare sas chircas, sos tres marineris isperdidos sunt
bistados assebertados e sarbados, mustrande s’importantzia de sa coperassione internatzionale in casu de emergentzias.

Prima de los aere recuberados, lis ant bettadu paritzos imboligos de iscampamentu e puru una radio po los ponnere in cuntattu e si assigurare chi isterent bene. Custas cosas, mustrant sa solidariedade e s’umanidade chi podent bessire a pizzu puru in sas situassiones pius critigas, cando sa vida de atteras personas est in perigulu. Est una trauda a sa generosidade e a sa cumpassione umana daenanti de una disgrassia.

S’istoria de sos tres marineris, isperdidos supra de un’isuledda isperdida in mesu de su mare Discansosu, no est solu unu contu de iscampu, ma puru una trauda a sa fortza de s’ispirutu de s’omine e a sa capatzidade de si adattare e binchere sas cuntrariedades. Est unu ammunimentu chi nos ammentat sa debbilesa de sa vida, e s’importantzia de addurare unidos e de accordu in situassiones de apprettu.

In su mentres chi sos marineris si accorrant cun sas famiglias insoro e torrant a incumintzare sa vida de onzi die, s’esperientzia insoro, chi non si podet creere at a sighire a ispirare e tzelebrare su podere de s’isperantzia de sa fortza umana affrontande sas isfidas pius mannas de sa vida.

S’istoria insoro at addurare unu faru de isperantzia po tottu cussos chi affrontant sas difficultades, mustrande chi cun sa determina e s’unione si podent binchere puru sas isfidas piu tostas.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2023-2024. LR 22/2018, art. 22

Sardigna e Corsica: duas ìsulas sorres unidas dae s’istòria, sa natura e s’identidade

Divididas dae solu dòighi chilòmetros de mare, Sardigna e Corsica cumpartzint meda de prus de una parte de Mediterràneu. Custas duas ìsulas mannas , una italiana e s’àtera frantzesa, sunt ligadas dae raighinas antigas, paesàgios chi si assimizant e una identidade culturale forte chi affundat sas orìgines suas in unu passadu cumune.

In su cursu de sos sèculos, Sardigna e Corsica ant cumpartzidu eventos polìticos e dominatziones chi si assimizaiant. Ambas duas fiant bistadas
populadas dae nuràgicos e torreanos – tziviltades megalìticas chi ant fraigadu turres de pedra cun funtziones de defensa e de credu – e chi pustis ant connotu sa presentzia de sos Fenìtzios, de sos Romanos e de sos Pisanos.

Dae su puntu paesagìsticu, sas duas ìsulas s’assimìzant in manera ispantosa. Ambas duas oferint montes agrestes, costeras taghientes, buscos de elighes e suerzu, playas biancas e unu mare cristallinu. Sas Buccas de Bonifàtziu, bratzu de mare istrintu chi ddas dividit, est una de sas zuras marinas prus faschinosas e bentosas de su Mediterràneu, riccas de biodiversidade e amparada dae riservas naturales in ambas duas costeras.

Fintzas in sa cultura, sas affinitades sunt importantes. Sas duas ìsulas mantènent traditziones linguìsticas e populares fortes: su corsu e su sardu apartènent a sa matessi famìllia linguìstica romàntzia e presentant assimigliantzias in sa fònetica e su lessicu sorprendentes . Sa mùsica populare e sos cantos polifònicos testimònziant custu lìgamine, gai comente sas festas religiosas, sos costùmenes traditzionales e s’artesanadu, in ue su lignu, sa suerzu e sos tessidos sunt protagonistas cumunes.

Sos sardos e sos còrsos cumpartzint fintzas una trassa carateriale chi si reconoschet: orgòlliu, atzàpu a sa terra propria e ispìritu indipendente. Ambas duas populatziones tenent una istòria de resistèntzia culturale e de defensa longa de s’autonomia insoro, medas bortas in cuntierra cun sas autoridades tzentrales.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”