Nicholas Puech, s’ùrtimu erederi de sa dinastia Hermès, fìgiu de Yvonne Hermès, at pigadu una detzisione istraordinària. Sena fìgios e bagadiu, Puech at adotadu su fidele giardineri suo de 51 annos, cun s’intentu de li lassare totu s’interessu suo. Custa mòvida insòlita nde at bogadu a campu una situatzione legale isconchiosa meda, cun s’assòtziu isvìtzeru Isocrate, benefitziària betza de su testamentu de Puech, chi como at apertu una pelea legale. Fundada dae su Puech matessi, Isocrate s’òcupat de sa lota contra sas noas farsas.

Su bonucoro de Puech pro su dipendente suo de orìgines marochinas cun una mugere ispagnola, est cumintzada durante su perìodu de s’acorru. In cussu perìodu, su milliardàriu lis aia giai donadu un’immòbile in Marrakech de su valore de belle unu millione e mesu de èuros in francos isvìtzeros e una villa in Montreux de su valore de 4 milliones de èuros. Nointames custos donos, sa detzisione de Puech de modificare su testamentu nd’at iscasiddadu su fele de sa famìlia sua. Nointames, pro como, non b’at acusas de imbrollu e de imprasadura de personas cun disabilidade. Puech, est un’òmine de 80 annos chi istat bene de salude mentale e fìsica e sa cosa prus importante est ca est de cumprendòniu bonu, duncas non si podet nàrrere chi siat istadu inghiriadu dae su fidele serbidore suo pro li lassare totus sos benes.

Pròpiu pro custu motivu sa  situatzione est imboligada meda e su chi at a sutzèdere est una batalla legale, cun su disìgiu de su milliardàriu de assegurare unu benidore seguru a su giardineri suo, contras sos interessos de sa famìlia e de s’assòtziu Isocrate. S’istòria sighit a tènnere grandu interessu e pesat interrogativos èticos e legales, dende vida a contos e curiosidades intotu su mundu. Amus a bìdere comente nche l’ant a agabbare!

 “Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2022-2023. LR 22/2018, art. 22”

Sardigna e Corsica: duas ìsulas sorres unidas dae s’istòria, sa natura e s’identidade

Divididas dae solu dòighi chilòmetros de mare, Sardigna e Corsica cumpartzint meda de prus de una parte de Mediterràneu. Custas duas ìsulas mannas , una italiana e s’àtera frantzesa, sunt ligadas dae raighinas antigas, paesàgios chi si assimizant e una identidade culturale forte chi affundat sas orìgines suas in unu passadu cumune.

In su cursu de sos sèculos, Sardigna e Corsica ant cumpartzidu eventos polìticos e dominatziones chi si assimizaiant. Ambas duas fiant bistadas
populadas dae nuràgicos e torreanos – tziviltades megalìticas chi ant fraigadu turres de pedra cun funtziones de defensa e de credu – e chi pustis ant connotu sa presentzia de sos Fenìtzios, de sos Romanos e de sos Pisanos.

Dae su puntu paesagìsticu, sas duas ìsulas s’assimìzant in manera ispantosa. Ambas duas oferint montes agrestes, costeras taghientes, buscos de elighes e suerzu, playas biancas e unu mare cristallinu. Sas Buccas de Bonifàtziu, bratzu de mare istrintu chi ddas dividit, est una de sas zuras marinas prus faschinosas e bentosas de su Mediterràneu, riccas de biodiversidade e amparada dae riservas naturales in ambas duas costeras.

Fintzas in sa cultura, sas affinitades sunt importantes. Sas duas ìsulas mantènent traditziones linguìsticas e populares fortes: su corsu e su sardu apartènent a sa matessi famìllia linguìstica romàntzia e presentant assimigliantzias in sa fònetica e su lessicu sorprendentes . Sa mùsica populare e sos cantos polifònicos testimònziant custu lìgamine, gai comente sas festas religiosas, sos costùmenes traditzionales e s’artesanadu, in ue su lignu, sa suerzu e sos tessidos sunt protagonistas cumunes.

Sos sardos e sos còrsos cumpartzint fintzas una trassa carateriale chi si reconoschet: orgòlliu, atzàpu a sa terra propria e ispìritu indipendente. Ambas duas populatziones tenent una istòria de resistèntzia culturale e de defensa longa de s’autonomia insoro, medas bortas in cuntierra cun sas autoridades tzentrales.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”