Su traballu, chi regollet sas chircas subra sas bestimentas antigas de Nùgoro, Orgòsolo, Orune, Òsile e Ceràxius, est istadu sighidu dae Agostino Basile, de su Setòre Cultura de su Comunu de Nùgoro.

Custu merie a sas 17.30, in Nùgoro, in s’Auditòrium de sa Biblioteca Satta, b’est istada sa presentada de su libru “Prendas e bestimentas antigas, Vol. 1”. Su traballu est su resurtadu de su laboratòriu fatu dae Sara Mura de Gavoi subra sas bestimentas antigas de Nùgoro, Orgòsolo, Òsile, Orane e Ceraxus, in s’àmbitu de su progetu Ufìtziu limba sarda – Tzitade de Nùgoro de su Comunu, gestidu dae sa sotziedade Suia. Sas fotografias e gràfica de su libru sunt de Andrea Corda e Alexandra Goddi (Intu Agency).

A sa presentada fiant presetes sos relatore Ignazio Sanna pro Ceràxius, Gavino Farina pro Òsile, Giuliana Pittalis pro Orune, Cecilia Collu pro Orgòsolo, e pro Nùgoro Ivan Costa (a su postu de Marcello Ferreli, ausente pro motivos de istùdiu), totus moderados dae Agostino Basile, funtzionàriu setore cultura de su Comunu de Nùgoro e unu de sos màssimos espertos in Sardigna in contu de costùmenes sardos. Sa presentada est istada aberta dae sos saludos istitutzionales de s’Assessore a sa Cultura e Turismu Salvatore Picconi.

Su libru est frutu de unu laboratòriu previstu in su progetu Una limba in caminu, finantziadu dae sa Lege 482/99 e LR 22 de su 2018, gestidu e coordinadu dae sa sotziedade Suia snc. Su Laboratòriu, dedicadu a totu sos tzitadinos residentes in su Comunu de Nùgoro, at collidu una sèrie de notziones importantes e fundamentales subra de s’istòria, sa cultura e sas dinàmicas sotziales e econòmicas de su pòpulu sardu, gràtzias a s’istùdiu fungudu de sas bestimentas e de sas prendas traditzionale de Nùgoro, Orgòsolo, Orune, Òsile e Ceràxius.

Su laboratòriu at tentu comente tema sa Festa de su Redentore e sas biddas chi pro sèberu personale e pro fide leant parte dae 122 annos a s’eventu: sa festa nugoresa pro primore chi rapresentat, pro totu sa Sardigna, un’addòbiu de importu pro medas resones, non petzi pro s’ispiritualidade sua, ma fintzas a sa promotzione turìstica, culturale e sotziale de sa Tzitade.

Su vestiàriu e sas prendas traditzionales, s’aunint e creant unu acàpiu acàpiu pro avalorare sos bestires e sas prendas de Nùgoro e de Orgòsolo, Orune, Òsile e Ceràxius semper presentes in sa Festa de su Redentore, promovende su connoschimentu de sos nùmenes de sas partes chi cumponent sas bestimentas in sa faeddada locale, sas tècnicas de traballadura e de ricamu, sos nùmenes de sas robas e sa provenièntzia issoro, sas dinàmicas sotziales e culturales.

Su progetu at prevìdidu s’imprenta e sa publicatzione in lìnia de unu primu volùmene e punnat a collire, pro sas annualidades imbenientes, sos datos chi pertocant sas bestimentas e a sas prendas traditzionales de totus sas àteras biddas chi costumant a leare parte a sa Festa de su Redentore.

Inoghe a suta si podet compudare sa versione in lìnia de s’òpera

https://costumenesardos.it/

“Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2022-2023. LR 22/2018, art. 22”

Maria Lai e Gratzia Deledda: duas boghes de feminas chi contant s’anima de sa Sardigna.

In Sardigna, terra de mudores fungudos e bistas carrigas de memoria, duas feminas ant ischidu dare boghe a s’isula po mesu de limbazos divressos, ma a sa mattessi manera potentes. Gratzia Deledda e Maria Lai sunt duos pilottos de sa cultura sarda e italiana, capatzes de  intritzare raighinas, arte e paraula po torrare a su mundu s’essentzia de un’identidade gai aspra cantu poetica.

Gratzia Deledda, naschida in Nugoro in su 1871, est bistada sa prima femina italiana a binchere su Premiu Nobel po sa Litteradura, in su 1926. Cun sos romanzos suos at contadu sa bellesa antiga de sa Sardigna e sas tesones morales de unu mundu de massajos in cambiamentu. In sas figuras suas bivet su trummentu de s’anima e sa battalla intima intre fadu, curpa e redensione. Sa prosa essentziale sua, funguda, at dadu  fromma letteraria a un’isula chi fintzas a tando fit laccanada a sas trempas de sa contassia natzionale.

In operas comente Elias Portolu, Deledda at ischidu creschere sa fittianidade de s’isula a importantzia universale, diventande boghe de una Sardigna bertera e a s’ispissu chi non benit iscurtada. Maria Lai, naschida in Ulassai in su 1919, at sighidu unu caminu artisticu meda divressu, ma a sa mattessi manera bisadore.

Mastra de iscultura, artista concettuale, tessidora de istorias e relattas, Lai at revertidu sos materiales umiles – filos,pane,pedras,pannos- in operas de potentzia simbolica istravanada.S’arte sua no si est mai serrada in sas affrontaduras de una galleria: cun “Si ligare a su monte”, in su 1981 at dadu vida a unu attu cumone chi at ligadu sa bidda de Ulassai cun d’unu fetta bleu, in d’una opera fuiditta e poetica chi at torradu a iscriere s’appitzicu intre arte, comunidade e iscrocca. Maria Lai at fattu de s’arte un’esperientzia cundivisa, ispirituale in manera funguda, capatze de unire sas pessones intre issas e sa bista. Duos caminos divressos, una mattessi raighina.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22