Su pitzocu de deghenoe annos Antonio Gargiulo est intro sa coghina de Masterchef Itàlia. Su giòvanu, de orìgine campana ma creschidu e pàschidu in Sardignagiai dae cando fiat minoreddu, at conchinadu sos giùighes cun unu pratu ispetziale. At coghinadu difatis sos culurgiones in abba de casu de berbeghe, parmigianu e tzaparanu. Su nòmene de su pratu? “Assàgiu de s’ìsula Mea”.

Su pitzocu sardu-campanu est un’istudiante de archeologia. At detzisu de fàghere dimanda pro partetzipare a su programma de coghina prus famadu de su momentu sena lu fàghere ischire a su babbu e a sa mama chi no ant mai aprètziadu sa passione sua pro sa coghina. Pròpiu pro custu motivu su giùighe Locatelli l’at cumbintu a imbiare dae sas telecàmeras unu messàgiu indiritzadu a su babbu e a sa mama pro li fàghere cumprèndere chi custa passione sua est importante, e podet dare fintzas resurtados mannos!

A sa coa issu at tentu resone. Difatis   est istadu seletzionadu pro andare diretamente a sas puntadas cumpetitivas de su programa, brinchende totu sos disafios. Est istadu unu de sos mègius de sa classe de Masterchef Itàlia. Comente amus naradu Antonio Gargiulo est sardu de adotzione. Issu est naschidu in Vico Equense ma s’est tramudadu dae piticu a Sardigna pro more de su traballu de su su babbu. Pròpiu in Sardigna s’est apassionadu de coghina. Pro sos tres giùighes coghineris, a sas seletziones de sa noa editzione andadas in direta in su canale de Sky, at coghinadu sos culurgiones in abba de casu de berbeghe, parmigianu e tzaparanu cun ògiu a sa menta e at mutidu su pratu suo “Assàgio de s’ìsula mea”.

S’istòria sua at fatu emotzionare sos giùighes: su giòvanu at contadu de èssere un’istudiante de Archeologia e de no àere tentu su coràgiu de iscoviare a sos babbos su disìgiu de partetzipare a Masterchef. A sa fine, a pustis de su tastu de su pratu, sos giùighes ant naradu: “Tue tenes talentu”. E l’ant cunsignadu su grembiale  biancu pro intrare a sa Masterclass.

“Progetu finantziadu cun s’Avisu Pùblicu IMPRENTAS annualidade 2021-2022”

Su bistire de sos Mamutzones: identidade e misteriu de sa Barbàgia

Su bistire de sos Mamutzones est unu de sos sìmbulos prus antigos e reconnoschìbiles de sa Sardigna de su connottu, unu bistire chi arregat seculos de istòria, ritos e signifficu. Ligadu a su carrasegare de Mamujada, in su coro de sa Barbàgia, est una de sas espressiones prus cadrias e misteriosas de sa cultura sarda.

Su bistire est fattu de pedde de berbeghe niedda, caratza de linna iscura e sonàzzos ghettados in sas palas. D’onzi elementu tenet unu balore simbòlicu pretzisu: sa pedde ammentat su ligàmene cun sa natura e su mundu pastorale, sa caratza mustrat sa cara àrcaica de s’òmine chi si trasformat in ispìritu, mentres chi sos sonàzzos batent, cun su ritmu fundudu insoro, una boghe antiga chi sonat in sos carruzzos de sa bidda.

Su pesu de su costumene podet passare sos 30 kilos, pro neghe de sos sonàzzos mannos de brunzu fìssados in d’una istrutura de coriu. Si lu pònnere recherret fortza fisica, ma fintzas cuntzentratzione e rispetu pro su connottu. Su movimentu de sos Mamutzones est lentu e cadentzadu, acumpanzadu dae sos Issohadores, friguras bestidas de biancu e ruju chi los ghìant e los inghìriant in sa protzessione.

S’orìgine de custa mascara est cuada dae su misteriu. Carchi istudiosu dda ligat a ritos de fertilitade o de passàgiu intre sas istajones, àteros a tzerimònias de amparu e purificatzione. In donzi casu, su bistire de sos Mamutzones sighit a rapresentare una forma de memòria coletiva, unu connottu bivu chi aunid sa comunidade e affaschinat bisitadores dae totu su mundu.

Oe su bistire est custòidu e tramandadu cun orgòlliu, sìmbulu de identidade, resistèntzia e apartenèntzia. Si lu pònnere no est unu gestu folclorìsticu simple, ma un’atu de continuitade cun su tempus coladu, una manera pro ammentare chi sa Sardigna prus autèntica bivet ancora, in su sonu de sos sonàzzos e in su passu lentu de sos Mamutzones in soro.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”