Ite pensaiat su poeta toscanu Dante de sos sardos e de sa Sardigna?

Ite nde pensaiat de sos Sardos de de sa Sardigna su poeta Dante? De custu nd’at allegadu unos cantos annos a oe s’istòricu Frantziscu Casula in un’artìculu de su blog cosa”. Inoghe unu piticu resumu.
Ite nde pensaiat de sos Sardos de de sa Sardigna su poeta Dante? De custu nd’at allegadu unos cantos annos a oe s’istòricu Frantziscu Casula in un’artìculu de su blog cosa”. Inoghe unu piticu resumu.
No ischimus si Dante aiat bisitadu mai sa Sardigna, però in sa Divina Cummèdia sos riferimentos a sa Sardigna e a sos Sardos, a sos costùmenes suos e a sos printzipales pessonàgios chi bi teniant interessos e possedimentos o chi comente si siat b’aiant acumpridu s’òpera issoro, sunt fitianos.
De seguru connoschiat sos acontessimentos e sos pessonàgios de sa Sardigna de su segundu ‘200 e de su primu ‘300 siat pro mesu de Nino Visconti, su Nino garbosu amigu suo, Giùighe de Gaddura, mortu in su 1289, chi a s’ispissu andaiat Firenze; siat a traessu de sos toscanos chi a s’ispissu beniant a Sardigna, siat a traessu de sos Sardos etotu chi andaiant a Toscana.
Dante faeddat de sa Sardigna e de sos Sardos in sos càntigos XXII, XXVI, XXIX, XXXIII de s’Inferru e in su VII e XXII de su Purgatòriu. Intre sas regiones istòricas sardas benint numenadas sa Barbàgia, sa Gaddura e su Logudoro. S’Ìsula de sos Sardos est ammentada in su càntigu XXVI, versos 103-105 de s’Inferru, cando contat su biàgiu mitològicu de Ulisse e in su càntigu XVIII, versos 79-81 de su Purgatòriu atzinnende a su declinu de sa luna a note manna:
Imbetzes in sos càntigos de su Paradisu de sa Sardigna e de sos Sardos non nde faghet remonu. In su Cantu XXIII de su Purgatòriu, versos 94-96 imbetzes faghet nàrrere a Forese Donati:
Dante faeddat de sos sardos fintzas in su De Vulgati Eloquentia, in ue, resonende de sos vàrios dialetos de Itàlia, aiat iscritu: “Sardos etiam qui non Latii sunt, sed Latiis adsociandi videntur, ejiciamus, quoniam sine proprio vulgari esse videntur, grammaticam tamquam simniae homines imitantes”. Est a nàrrere “Nche bogamus sos Sardi, chi non sunt Latini, ma chi pare si potzant a sos Latinos assotziare, (de sa categoria de sos erederis de deretu de sos Latinos) ca parent etotu sos ùnicos a non dispònnere de unu vulgare meda imitende sa gramàtica latina comente sas martinicas istrochent sos òmines!”. Duncas, pro Dante sos Sardos non sunt italianos!
“Progetu finantziadu cun s’Avisu Pùblicu IMPRENTAS annualidade 2021-2022”

© RIPRODUZIONE RISERVATA