A s’època de s’arrestu, acontèssidu su 29 de nadale 1985, teniat 24 annos e istudiaiat Economia e a Casteddu. Su sero de su 2, a s’internu de s’esertzìtziu cummertziale Bevimarket, supermercadu ispetzializadu in sa bèndida de bibite, fiat bènnidu ochidu su propietàriu. Paret chi sos rapinadores esserent duos o tres e chi, cugugiados cun passamontagna, si fiant fuidos conca a unu caminu chi podiat lòmpere a presu de domo de Aldo Scardella. Indagadu ca unu de sos passamontagna impreados durante s’irrobatòriu fiat istadu agatadu in unu giardinu cundominiale de su palatzu in cale istaiat, fiat istadu  arrestadu. Custu mancari sa percuisitzione aiat dadu èsitu negativu comente s’esàmene de sa parafina. In pagos faeddos non bi fiant proas.

Scardella fiat istadu interrogadu e arrestadu cun sas sighentes motivatziones: “Esistent indìtzios sufitzientes de curpevolesa a càrrigu de s’acusadu pro pòdere afirmare chi Aldo Scardella siat curpèvole”.  Dae prima fiat istadu inserradu in su càrtzere Bonucaminu de Casteddu, posca fiat istadu trasferidu, in regìmene de isulamentu, in su càrtzere de Aristanis. Durante su perìodu detentivu no aiat tentu mai sa possibilidade de adobiare su difensore suo, mentras sos familiares l’aiant torradu a bìdere sa prima borta a pustis de bator meses, su 10 abrile 1986, cando fiat istadu trasferidu torra a su càrtzere de Casteddu. In regìmene de isulamentu non teniat peruna possibilidade de cuntatu cun àteros detentos.

Psicologicamete reduidu a su stremo, Scardella fiat istadu agatadu mortu impicadu in sa tzella sua su 2 de mese de argiolas de su 1986, a pustis de 185 dies de presonia. Si fiat semper decraradu innotzente e aiat lassadu unu billete de adiosu: “Bos pedo perdonu, si m’agato in custa situatzione lu depo petzi a mie etotu, apo detzìdidu de la fàghere finida. Perdonade·mi pro sos dannos chi apo causadu. Mòrgio innotzente.”

In su 2002 duos òmines de sa  “banda de Is Mirrionis”, fiant istados cundennados in bia definitiva pro sa morte de Giovanni Battista Pinna. Enzo Tortora, vìtima fintzas issu de sa “malagiustizia”, si fiat ocupadu de su casu de Scardella e fiat andadu a cummemorare sa tumba sua. A sa Fonsarda, a palas de sos giardinos Giovanno Paolo Secondo, b’at una pratza dedicada a issu.

 “Progetto finanziato con l’Avviso Pubblico IMPRENTAS annualità 2021-2022”

Sa Grutta de sa Pipera de Casteddu, intre istoria e paristoria.

A pagos passos dae su tzentru de Casteddu, accanta a sa carrela chi che leat a su campusantu de Tuvixeddu, si agattat unu de sos monumentos pius ammaghiantes e prenos de misteru de sa tzittade:sa Grutta de sa Pipera. Est unu sepurcu romanu iscavadu in sa rocca, de su I° seculu d.C., divennidu tzelebre no solu po sa bellesa architettonica sua ma fintzas po sa paristoria chi lu inghiriat.

Sa tumba fuit bistada fatta fraigare dae Lucio Cassio Filippo, nobile romanu chi arribaiat dae Cartagine, po sa muzzere Atilia Pomptilla, morta in Casteddu in su mentres de su disterru de su maridu. Sas iscrissiones intro de su sepurcu contant un’istoria de amore e devossione: secundu su connottu, Pomptilla diat aere donadu sa vida sua a sos deus po sarbare cussa de su maridu, chi si fuit ismalaidadu in su mentres chi fuit in Sardigna. Ma su chi rendet sa Grutta ancora pius enimmatica est sa presentzia, isculpida in sa fatzada, de duos terpentes imboligados.

Dae inoghe naschet su nomene “Grutta de sa Pipera”. In su tempus, a inghiriu de cussas friguras sun bennidos a pizu paritzos contos populares. Bi est chie at interpretadu sos terpentes comente conas de eternidade e protessione de s’anima de sos mortos, atteros bi ant bidu unu zubilu a sos cultos de s’antiga Roma o unu signu magicu capatze de che istesiare sos ispiritos malos.

Oe sa Grutta de sa Pipera est unu de sos logos archeologicos pius bisitados de Casteddu e sighit a esercitare un’ammaju forte supra sos bisitadores. S’aera sua suspesa intre contu e istoria, s’amore eternu chi ligat Pomptilla e Lucio Cassio Filippo e s’aria de misteru de duos terpentes isculpidos in sa pedra faghent de custu logu una cona de sa tzittade, capatze de contare no solu unu picculu de s’istoria romana sua ma fintzas sa fortza chi non morit de sas paristorias chi resistint a su tempus.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22