Sos protagonistas de custa istòria sunt duos: Federica Granai, 27 annos, e Simone Terreni, titulare de s’azienda informàtica de Empoli «VoipVoice». Federica chircat traballu, Simone l’oferit: chircat calicunu comente assistente a sa clientela. « A sa seletzione b’at diversos candidados – narat Terreni in unu post in Facebook- Pro intrare in VoipVoice tocat a fàghere duos collòchios e tres proas pràticas. Prus cussa finale cun megus. Issa superat totu sos ostàculos e a sa fine resurtat èssere sa mègius. Duncas sa responsàbile nostra de sas risursas umanas li comùnicat chi at a comintzare su perìodu de proa».

Est tando chi Federica pedit un’addòbiu nou cun Terreni e li cunfessat: «Pro curretesa prima de cumintzare ti naro chi so impedida…». A cuddu puntu arribbat sa risposta de s’imprendidore: «Totu inoghe? Est una bella meda noa ». Gasi Federica benit assùmida, sa tutora sua la sighit e la format e imparat  àteras cosas, a in antis de intrare a maternidade.

Proite Terreni at detzìdidu de contare custa istòria? «Ispero chi cussa mirada de timoria chi apo bidu in Federica, isparat dae sos ogros de totu sas fèminas chi devent comunicare a sos meres de traballu s’arribu de unu fìgiu. Ispero chi ogni fèmina, potzat tènnere sas matessi possibilidades de un’òmine in su mundu de su traballu. Ispero chi non si pedat mai prus a una fèmina, in unu collòchiu, si tenet fìgios o intentzione de nde fàghere. Ispero imbetzes chi sos  imprendidores siat cuntentos pro s’arribu de una vida noa. Ca unu pipiu non devet èssere mai unu problema».

«Est istadu su momentu prus bellu de sa vida mea – at contadu Federica a su giornalista chi lat intervistada a pustis chi s’istòria est essida a campu in sas retzas sotziales — Mi dia èssere pòdida tzitire e firmare su  cuntratu. Ma non mi pariat giustu. Fiat tropu mannu s’oportunidade chi mi beniat oferta e non cheria traìghere sa fidùtzia de chie at crèidu in mene: de Simone e de totus sos àteros. In una sotziedade in ue s’intendet nàrrere medas bortas chi ancora oe sas fèminas devent seberare sa carriera o sos fìgios, deo apo tentu timoria, l’ammito, ma  pro fortuna custa borta no est andada gasi!».

 “Progetto finanziato con l’Avviso Pubblico IMPRENTAS annualità 2021-2022”

Sa Grutta de sa Pipera de Casteddu, intre istoria e paristoria.

A pagos passos dae su tzentru de Casteddu, accanta a sa carrela chi che leat a su campusantu de Tuvixeddu, si agattat unu de sos monumentos pius ammaghiantes e prenos de misteru de sa tzittade:sa Grutta de sa Pipera. Est unu sepurcu romanu iscavadu in sa rocca, de su I° seculu d.C., divennidu tzelebre no solu po sa bellesa architettonica sua ma fintzas po sa paristoria chi lu inghiriat.

Sa tumba fuit bistada fatta fraigare dae Lucio Cassio Filippo, nobile romanu chi arribaiat dae Cartagine, po sa muzzere Atilia Pomptilla, morta in Casteddu in su mentres de su disterru de su maridu. Sas iscrissiones intro de su sepurcu contant un’istoria de amore e devossione: secundu su connottu, Pomptilla diat aere donadu sa vida sua a sos deus po sarbare cussa de su maridu, chi si fuit ismalaidadu in su mentres chi fuit in Sardigna. Ma su chi rendet sa Grutta ancora pius enimmatica est sa presentzia, isculpida in sa fatzada, de duos terpentes imboligados.

Dae inoghe naschet su nomene “Grutta de sa Pipera”. In su tempus, a inghiriu de cussas friguras sun bennidos a pizu paritzos contos populares. Bi est chie at interpretadu sos terpentes comente conas de eternidade e protessione de s’anima de sos mortos, atteros bi ant bidu unu zubilu a sos cultos de s’antiga Roma o unu signu magicu capatze de che istesiare sos ispiritos malos.

Oe sa Grutta de sa Pipera est unu de sos logos archeologicos pius bisitados de Casteddu e sighit a esercitare un’ammaju forte supra sos bisitadores. S’aera sua suspesa intre contu e istoria, s’amore eternu chi ligat Pomptilla e Lucio Cassio Filippo e s’aria de misteru de duos terpentes isculpidos in sa pedra faghent de custu logu una cona de sa tzittade, capatze de contare no solu unu picculu de s’istoria romana sua ma fintzas sa fortza chi non morit de sas paristorias chi resistint a su tempus.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22