S’iscritore casteddaju, in sa primu òpera sua, at detzisu de allegare e de pònnere in mustra fintzas sa tzitade sua. Sa primu òpera de formatzione de Stefano Ancis est peri unu donu a Casteddu.

Est giai in bèndida in totu sas librerias su romanzu de s’iscritore Stefano Ancis, giòvanu casteddaju de 28 annos. S’òpera s’intìtulat “Buonanotte gioventù”, e est publicadu dae sa domo editora romana PAV Editzioni.

Ambientadu intre Casteddu e s’ìsula grega de Corfù, su libru si proponet comente  romanzu de formatzione, sende chi contat sa crèschida de su protagonista dae sa gioventude a s’edade manna. Unu libru intregadu a sos giòvanos, unu libru acanta totus sos pitzocos e sas pitzocas, in una manera o in s’àtera, si podet reconnòschre. Su libru difatis chircat de dare risposta a sas dimandas de totus sos giòvanos, est a nàrrere: ite fàghere a pustis de sa maturidade? Cale benidore? Cale sèberos fàghere in sa vida?

Su protagonista, Matteo Altea, afrontat sas dificultades de sa vida sua de ogna die e sas dudas esistentziales, tra unu costante disìgiu de cuncretizare sos bisos suos e su sidis de aventura tìpica de sa Generatzione Z. A palas de totus custos disìgios b’est fintzas sa timoria e su terrore de dèpere lassare sa Sardigna. Totus custos avenimentos acontèssente durante sos annos de iscola, sas essidas a Marina Pitica, durante s’universidade e sos primos biàgios foras de s’ìsula.

Duncas su libru rapresentat su caminu chi faghent sardos medas, unu caminu a sa chirca peri de s’identidade pròpia, fatu fintzas de errores, ma peri de satisfatziones mannas. Su romanzu, iscritu in prima persone, atzapat su letore e lu poderat pitzigadu finas a s’ùrtimu follu.  S’iscritura est simpre e fàtzile de lèghere pro ite chistionat de sa realidade de medas giòvanos sardos.

Pro serrare, su libru est unu biàgiu non sulu materiale, ma fintzas emotivu e sentimentale chi medas giòvanos sardos faghent durante su perìudu chi non sunt prus minores, ma nemmancu adultos, in chirca de dare unu sentidu a s’esistèntzia e a sa vida issoro.

 “Progetto finanziato con l’Avviso Pubblico IMPRENTAS annualità 2021-2022”

Carbònia, su Museo de su Carbone: unu viazu in sos tempos de sa memòria de su Sulcis de sas minas.

In su corizone de Carbònia, a intro de sa ‘idditzola de de Serbariu, b’at a dies de oe unu de sos museos pius de importu de sa Sardigna. Est su Museo de su Carbone, chi est dedicadu a s’istoria de sas minas. Est unu logu chi nos contat non solu s’istoria de cussu logu, ma fintzas sa vida de òmines e fèminas chi po annos e annos ant triballiadu in cussas minas.

Serbariu, inube si triballiaiat dae su 1937 a su 1964, fuit comente una funtana de abba semper bundante, inube sa zente si nche catzaiat su sìdiu de su tribàlliu. Est cussu su logu chi at batidu dinare meda a sa zona, ma puru energia manna a totu s’Itàlia. Su carbone de cussas minas, infatis, daiat tribàlliu a sas fàbricas, a sas tzentrales e a sas ferrovias, diveninde motore de modernizatzione industriale de totu sa natzione nostra.

Addaghi ant serradu sas minas, cussos logos pariat chi nos nche los depimus ismentigare, ca pariat chi non b’aperat abbarradu pius nudda. Invetze, b’ant fatu unu prozetu de recùperu e de valorizatzione manna, dande vida noa a totu cussos logos, chi sunt divènnidos unu museo chi, ancora a dies de oe, betat a pare sa memòria istòrica, sa didatica e sa capatzidade de divulgatzione.

Po chie andat a bìere custu museo, b’at paritzos zassos de visitare. B’est sa lampisteria, chi est su logu inube b’at una mostra chi est aberta totu s’annu e chi nos contat s’istòria de su carbone, de sa mina e de sos caragolos suos,ma puru de sa ‘idda de Carbònia, nàschida in su 1938 po retzire sas famìlias de sos triballiantes. Incue b’at unu muntone de làmpanas antigas chi si impreaiant in sas minas, ma b’at fintzas trastes e documentos, filmigheddos de sos tempos de tando fatos a sos triballiantes e puru intervistas fatas addaghi sa mina fuit zai serrada.

B’at puru fotografias meda de una bellesa rara. In custos caragolos e percolos chi nos permitint de atraessare sa mina, si podent bìere totu sos logos chi cada die sos minadores pupulaiant addaghi andaiant a triballiare. In sa sala Argani bi sunt poi totu sas màchinas chi permitiant su tribàlliu a tempos de tando.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22