Su Casteddu at paregiadu 0-0 in s’Istàdiu Bentegodi de Verona contra s’Hellas ghiada de s’allenadore croatu Tudor.

In unu campu difitzile comente cussu venetu est unu resurtadu importante pro ite pro sa prima borta sa porta de is sardos no at pigadu gol. Custa est su de tres parègios de sighidu pro is òmines de Mazzarri, ma sa vitòria mancat dae meda.

Tzertu est istada una partida istragosa, cun is casteddajos chi ant pensadu preus che àteru a difèndere, cun duas ocasiones de gol ebbia cun Simeone e cun Dawidowicz chi at corpidu unu palu.

Is sardos, gràtzias a custu resurtadu non sunt prus ùrtimos in classifica, cun 9 puntos in busciaca – a in antis de sa Salernitana a 8 puntos – e a s’Hellas Verona cun 20 puntos.

Is venetos ant cumandadu pro belle totu sa gara, ma is casteddajos sunt istados determinados a portare a domo su 0-0. Su protagonista mannu de sa giorronada est istadu su portieri ruju-blu Radunovic, chi at sarbadu su Casteddu una pariga de bortas. Una bia, cun una iscuta de pee de su giogadore iscalìgeru Barak at bogadu su gol dae a intru de sa rete. Naramus chi est istadu unu miràculu a beru.

Joao Pedro e Keita Balde ant proadu a nòghere a sa defensa veneta, ma sunt istados pagos perigulosos. Tzertu, pro is partidas benentes custa tàtica de ispetare is aversàrios no at andare bene, pro ite at a tocare a fàghere puntos pro pòdere abarrare in Sèrie A.

Custu 0-0 seguru at premiadu sa tàtica de is casteddajos, ma diat èssere bastadu unu gol pro pèrdere totu su traballu fatu in sa partida.

Is tifosos ruju-blu non sunt cuntentos meda de comente est gioghende s’iscuadra de Mazzarri, pro ite diant bòlere chi is atacantes sardos esserent prus perigulosos.

Diat èssere bellu a bìdere Joao Pedro, a Keita Balde e a Pavoletti in paris contra su Torino, in sa partida benente chi s’at a giogare tra is muros amigos de s’Unipol Domus.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021. LR 22/2018, art. 22

Sardigna e Corsica: duas ìsulas sorres unidas dae s’istòria, sa natura e s’identidade

Divididas dae solu dòighi chilòmetros de mare, Sardigna e Corsica cumpartzint meda de prus de una parte de Mediterràneu. Custas duas ìsulas mannas , una italiana e s’àtera frantzesa, sunt ligadas dae raighinas antigas, paesàgios chi si assimizant e una identidade culturale forte chi affundat sas orìgines suas in unu passadu cumune.

In su cursu de sos sèculos, Sardigna e Corsica ant cumpartzidu eventos polìticos e dominatziones chi si assimizaiant. Ambas duas fiant bistadas
populadas dae nuràgicos e torreanos – tziviltades megalìticas chi ant fraigadu turres de pedra cun funtziones de defensa e de credu – e chi pustis ant connotu sa presentzia de sos Fenìtzios, de sos Romanos e de sos Pisanos.

Dae su puntu paesagìsticu, sas duas ìsulas s’assimìzant in manera ispantosa. Ambas duas oferint montes agrestes, costeras taghientes, buscos de elighes e suerzu, playas biancas e unu mare cristallinu. Sas Buccas de Bonifàtziu, bratzu de mare istrintu chi ddas dividit, est una de sas zuras marinas prus faschinosas e bentosas de su Mediterràneu, riccas de biodiversidade e amparada dae riservas naturales in ambas duas costeras.

Fintzas in sa cultura, sas affinitades sunt importantes. Sas duas ìsulas mantènent traditziones linguìsticas e populares fortes: su corsu e su sardu apartènent a sa matessi famìllia linguìstica romàntzia e presentant assimigliantzias in sa fònetica e su lessicu sorprendentes . Sa mùsica populare e sos cantos polifònicos testimònziant custu lìgamine, gai comente sas festas religiosas, sos costùmenes traditzionales e s’artesanadu, in ue su lignu, sa suerzu e sos tessidos sunt protagonistas cumunes.

Sos sardos e sos còrsos cumpartzint fintzas una trassa carateriale chi si reconoschet: orgòlliu, atzàpu a sa terra propria e ispìritu indipendente. Ambas duas populatziones tenent una istòria de resistèntzia culturale e de defensa longa de s’autonomia insoro, medas bortas in cuntierra cun sas autoridades tzentrales.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”