Pro nche bogare s’annu betzu e saludare s’annu nou, in Lanuséi no at a èssere possìbile a fàghere sa traditzionale fogaria de coa de annu, òrdine de su sìndigu Davide Burchi, chi at adotadu unas cantas mesuras pro garantire sa seguresa de is tzitadinos.

In particulare, con ordinàntzia n. 47 de su 27 de mese de idas est istadu dispostu ca a cumentzare dae is 9 de note de su 31 de mese de idas 2018 , finas a is 8 de su primu de ghennàrgiu 2019, in totu su territòriu comunale de Lanusèi, non s’at a pòdere girare cun ampuddas de cristallu, bòtolos de allumìniu e latinas.

In prus, is butegas no ant a pòdere bèndere a sa clientella su bufòngiu in ampuddas de bidru, francu chi sa cosa de bufare siat betada a tassas e bufada in intre de sa locale etotu . Est permìtidu a bèndere su bufòngiu in ampuddas de cristallu o in latina pro nde ddu leare a domu, ma petzi chi is botos siant bene serrados e sigillados.

Ancora, si subenit a totus ca s’ordinàntzia n. 37 de su 28 de mese de idas, disponet, pro totu is festas de Paschighedda, de Annu Nou, e de is Tres Rès– est a nàrrire dae su 23 de mese de idas finas a su 6 de ghennàrgiu – ca in totu su territòriu comunale de Lanusèi non s’at a pòdere isparare a fosile o a pistola e in prus est vietadu su possedimentu e s’alluimentu de fogos de artifìtziu, de coetos, de patarros, de bombetas e minervas o de àteros impriastos pirotècnicos. S’amministratzione Comunale de Lanusèi, àugurat a totus bonas fines e mègius printzìpios.

Su bistire de sos Mamutzones: identidade e misteriu de sa Barbàgia

Su bistire de sos Mamutzones est unu de sos sìmbulos prus antigos e reconnoschìbiles de sa Sardigna de su connottu, unu bistire chi arregat seculos de istòria, ritos e signifficu. Ligadu a su carrasegare de Mamujada, in su coro de sa Barbàgia, est una de sas espressiones prus cadrias e misteriosas de sa cultura sarda.

Su bistire est fattu de pedde de berbeghe niedda, caratza de linna iscura e sonàzzos ghettados in sas palas. D’onzi elementu tenet unu balore simbòlicu pretzisu: sa pedde ammentat su ligàmene cun sa natura e su mundu pastorale, sa caratza mustrat sa cara àrcaica de s’òmine chi si trasformat in ispìritu, mentres chi sos sonàzzos batent, cun su ritmu fundudu insoro, una boghe antiga chi sonat in sos carruzzos de sa bidda.

Su pesu de su costumene podet passare sos 30 kilos, pro neghe de sos sonàzzos mannos de brunzu fìssados in d’una istrutura de coriu. Si lu pònnere recherret fortza fisica, ma fintzas cuntzentratzione e rispetu pro su connottu. Su movimentu de sos Mamutzones est lentu e cadentzadu, acumpanzadu dae sos Issohadores, friguras bestidas de biancu e ruju chi los ghìant e los inghìriant in sa protzessione.

S’orìgine de custa mascara est cuada dae su misteriu. Carchi istudiosu dda ligat a ritos de fertilitade o de passàgiu intre sas istajones, àteros a tzerimònias de amparu e purificatzione. In donzi casu, su bistire de sos Mamutzones sighit a rapresentare una forma de memòria coletiva, unu connottu bivu chi aunid sa comunidade e affaschinat bisitadores dae totu su mundu.

Oe su bistire est custòidu e tramandadu cun orgòlliu, sìmbulu de identidade, resistèntzia e apartenèntzia. Si lu pònnere no est unu gestu folclorìsticu simple, ma un’atu de continuitade cun su tempus coladu, una manera pro ammentare chi sa Sardigna prus autèntica bivet ancora, in su sonu de sos sonàzzos e in su passu lentu de sos Mamutzones in soro.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”