“Est arribbadu cabudanni. Peri custa istade  est colada e su traballu nostru de tècnicos de su Corpus Natzionale de is Vìgiles de su Fogu non s’est mai firmadu. Est sighidu die cun die e a sa muda, in ogna fronte. In su rebentamentu de sa tzisterna de gas a Bologna, in sa ruta incredìbile de su ponte “Morandi” de Gènova, in sa tragèdia tremenda in Calàbria, paris cun totus is àteros collegas, gasi comente in ogna ungrone de s’Itàlia. E su traballu nostu no sighidu in is spreto ebbia, pro ite est ùtile a subènnere ca non nos ocupamus de is emergèntzias ebbia, bidu ca parte de su traballu nostru ddu dedicamus a sa preventzione de is fogos in is aziendas e is is atividadis produtivas e a su raportu cun is òrganos de verìfica e controllu de sa seguresa in su territòriu in sinergia cun totus is àteras Istitutziones (Prefeturas, Regiones, Comunos, etc.) e cun su mundu, articuladu e complessu, de su Tertzu Setore”.

Custos is faeddos iscritos in su comunicadu de imprenta de s’ex Comitadu de is Funtzionàrios Tècnicos, Geòmetras e Peritos de su Corpus Natzionale de is Vìgiles de su Fogu.

“Amus sighidu a nch’èssere, sena nosi  risparmiare, comente a semper, pro ite no ischimus fàghere in modu diversu. Pro ite semus custu e custu bolimus sighire a èssere: òmines de is Istitutziones, dinnos e servidores leales de s’Istadu. E totu custu, cun sa cuscièntzia de s’ipòtesi de unu riòrdinu chi arriscat de penalizare meda su ruolu istòricu nostru de unione tra totu su personale e sa dirigèntzia, unu ruolu de costruidores e portadores de cumpetèntzias, fatas de capassidades tècnicas e de balores umanos, chi nos imbìdiant peri in is àteras nazione de su mundu”.
Is pompieris ant detzisu de iscrìere custu comunicadu pro dare visibilidade a su chi est capitende in is aposentos de parlamentares, ue si detzidet su benente de su Corpus Natzionale de is Pompieris e de una categoria de traballadores ca est acanta de subire un’ennèsimu demansionamento istitutzionale.

“Est cun cabudanni chi lompent is auditziones programmadas in is Cummissiones Afares Costitutzionales, prima chi custas lìberent su testu de su decretu de riòrdinu de su Corpus Natzionale de is Vìgiles de su Fogu pro s’aprovatzione definitiva sua in su Cussìgiu de is Ministros. Est arribbadu cabudanni e, cun issu su su momentu in ue pretendimus chi totu is allegas e is rassicuratziones chi nos ant fatu dae ogna banda, pro nos iscrancare de  cussu “tradimentu istitutzionale”, pighent forma e corpus pro mèdiu de atos cuncretos e definitivos chi pòngent mente a is rechestas nostras e is rechestas de totus cussos chi tenet a coro su destinu de su sistema de rispota a is emergèntzias de custu paisu nostru”.

Unu viàziu piticu intre sos Binos Sardos Prus Nodidos.

Sa Sardigna est una de sas regiones de binàrias prus ammaghiantes de Itàlia, un’ìsula dae s’istòria millenària in ube su binu nàschet dae su faveddu continu intre mare, bentu e terra. Sos binos sardos prus nodidos sunt s’issida berà de cust’iscrocca ùnica e de sas variedades suas autoctonas, meda de sas cales non esistint in àteros logos.

Su prus famadu est su Cannònanu de Sardigna, ruju sìmbolu de s’ìsula, ispartu mescamente in Barbàgia e Ozzastra, connottu pro s’istruttura sua, sos nuscos de frutos rujos maduros, ispètzias e mata mediterrànea e pro su ligàmene cun sa bezzesa de sas populatziones locales. Intre sos biancos si annodittat su Vermentinu de Gaddura DOCG, s’ùnicu binu sardu a denominatzione de orìgine controllada e garantida, friscu, sapidu e nuscadu, nàschidu in un’iscrocca granìtica e bentosa chi dd’at donadu elegàntzia e mineralidade.

In su sud-ovest de s’ìsula s’affirmat su Carignanu de su Sulcis, a bortas contipizadu subra de bìnzas antigas a arboreddu a curtzu a su mare, unu ruju cadriu e modde, cun tanninu galanosu e cun nuscos de fruta iscura e ispètzias. Meda difùndidu in su tzentru-sud est su Monica de Sardigna, unu binu traditzionale, pagu tànnicu e de buffada fàtzile, cun nuscos de cariasa e frores, ideale pro sa coghina de donzi die.

Intre sos biancos istòricos bi est su Nuragus de Casteddu, una de sas variedades de vide prus antigas de s’ìsula, forzis introdùida dae sos Fenicios, chi donat binos lèbios e friscos, ligados a su connottu de sos massajos. Prus cumpressa e delicada est sa Malvasia de Bosa, prodùida in s’adde de su Temu, unu binu aromàticu chi podet èssere siccu o durche, cun notas de frores, de mendùla e mele, figura de una produtzione artesana de balore mannu.

Unu casu ùnicu in su panorama italianu est sa Vernàccia de Aristanis, binu biancu ossidativu afinuadu suta unu velu de frementu, cadriu e fungudu, cun nuscos de fruta sica, ispètzias e mendùla ranchida. A costazu de custos nùmenes istòricos cumparint variedades comente su Bovale, o Muristellu, chi dat binos fraigados e potentes, e su Torbadu de L’Alguer, variedade rara torrada a agatare in sos ùrtimos annos, capatze de espressare biancos elegantes, friscos e minerales.

Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22