“Est arribbadu cabudanni. Peri custa istade  est colada e su traballu nostru de tècnicos de su Corpus Natzionale de is Vìgiles de su Fogu non s’est mai firmadu. Est sighidu die cun die e a sa muda, in ogna fronte. In su rebentamentu de sa tzisterna de gas a Bologna, in sa ruta incredìbile de su ponte “Morandi” de Gènova, in sa tragèdia tremenda in Calàbria, paris cun totus is àteros collegas, gasi comente in ogna ungrone de s’Itàlia. E su traballu nostu no sighidu in is spreto ebbia, pro ite est ùtile a subènnere ca non nos ocupamus de is emergèntzias ebbia, bidu ca parte de su traballu nostru ddu dedicamus a sa preventzione de is fogos in is aziendas e is is atividadis produtivas e a su raportu cun is òrganos de verìfica e controllu de sa seguresa in su territòriu in sinergia cun totus is àteras Istitutziones (Prefeturas, Regiones, Comunos, etc.) e cun su mundu, articuladu e complessu, de su Tertzu Setore”.

Custos is faeddos iscritos in su comunicadu de imprenta de s’ex Comitadu de is Funtzionàrios Tècnicos, Geòmetras e Peritos de su Corpus Natzionale de is Vìgiles de su Fogu.

“Amus sighidu a nch’èssere, sena nosi  risparmiare, comente a semper, pro ite no ischimus fàghere in modu diversu. Pro ite semus custu e custu bolimus sighire a èssere: òmines de is Istitutziones, dinnos e servidores leales de s’Istadu. E totu custu, cun sa cuscièntzia de s’ipòtesi de unu riòrdinu chi arriscat de penalizare meda su ruolu istòricu nostru de unione tra totu su personale e sa dirigèntzia, unu ruolu de costruidores e portadores de cumpetèntzias, fatas de capassidades tècnicas e de balores umanos, chi nos imbìdiant peri in is àteras nazione de su mundu”.
Is pompieris ant detzisu de iscrìere custu comunicadu pro dare visibilidade a su chi est capitende in is aposentos de parlamentares, ue si detzidet su benente de su Corpus Natzionale de is Pompieris e de una categoria de traballadores ca est acanta de subire un’ennèsimu demansionamento istitutzionale.

“Est cun cabudanni chi lompent is auditziones programmadas in is Cummissiones Afares Costitutzionales, prima chi custas lìberent su testu de su decretu de riòrdinu de su Corpus Natzionale de is Vìgiles de su Fogu pro s’aprovatzione definitiva sua in su Cussìgiu de is Ministros. Est arribbadu cabudanni e, cun issu su su momentu in ue pretendimus chi totu is allegas e is rassicuratziones chi nos ant fatu dae ogna banda, pro nos iscrancare de  cussu “tradimentu istitutzionale”, pighent forma e corpus pro mèdiu de atos cuncretos e definitivos chi pòngent mente a is rechestas nostras e is rechestas de totus cussos chi tenet a coro su destinu de su sistema de rispota a is emergèntzias de custu paisu nostru”.

Andria Parodi, sìmbulu de sa Sardigna e boghe chi nos mancat ancora oe.

Andria Parodi abbarrat unu de sos cantadore e musicistas pius bene crèfidos de sa Sardigna, sìmbulu de un’ìsula chi cantat s’identidade e sa cultura sua a mèdiu de sa mùsica. Andria est nàschidu in Casteddu in su 1967 e at ischidu betare a pare connotu e modernidade, faghinde appretziare su patrimòniu musicale sardu a unu pùblicu natzionale e internatzionale gràssias a sa boghe sua, potente e ùnica.

Sa carriera de Parodi est comintzada cun sos Tazenda, unu sòtziu chi at mudadu meda su panorama musicale sardu cun unu sound chi est ùnicu e capatze de ammesturare folk, rock e sonoridades sardas. Sa boghe sua est divènnida luego comente una marca de fàbrica de unu sòtziu chi at ischidu contare sa Sardigna a manera autèntica e contemporànea. In s’andare de sos annos, Parodi at poi cantadu a sa sola, sena sos Tazenda, ma a bortas cantande puru cun cantadores italianos e istranzos, semper però cun unu ligàmene mannu cun sa terra sua.

Parodi no est istadu unu musicista ebbia, ma est istadu puru unu tistimonzu de sa cultura sarda. sas cantones suas nos contant istòrias de sa vida de cada die, memòria de su connotu de totus chi at raighinas profundas, diveninde puru comente a unu ponte dae su tempus coladu a su presente. Si nch’est mortu chi non fuit betzu ancora, in su 2006, e nos at lassadu un’arrastu mannu in sa mùsica sarda, ma finztas in sa mùsica italiana. Sa boghe sua, ancora oe, sighit a cantare in sos ammentos de totus chi li torrant gràssias mannas po cussu chi at fatu po s’ìsula nostra.

Oe, Andria Parodi est unu esèmpiu mannu po sos cantadores e musicistas noitolos puru, est unu mastru mannu, unu sìmbulu de totu canta sa Sardigna. Festival, cuntzertos de tributu e regortas chi ant fatu a pustis de sa morte sua nos faghent a cumprèndere cantu mannu siat s’ereu artìsticu e culturale sou, chi est meda pius mannu de sas nodas musicales suas. Totu custu est sinnale mannu de cantu issu siat istadu ambassadore de sa Sardigna in totu su mundu.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22