Sa diòtzesi ogiastrina rinnovat sa fide a patrona sua. Domìnigu su 24 de abrile at a èssere una die de devotzione pro sos medas fideles chi dae totu sa provìntzia ant a arribbare finas su santuàriu de Lanusè pri sa festa de sa Madonna de Ogliastra. Su 21, su 22 e su 23 de abrile ddoe at a èssere su triduo de preparatzione tzelebradu dae Padre Tarcisio Mascia, para caputzinu de Voce Serafica de sa Sardigna.

Sas còpias chi ocannu festant sos 25 annos de coja, ant a rinnovare sas promissas sàbadu su 23 a sa congruida de su triduo e ant a retzire una beneditzione. Domìnigu a sas 9.30 at a èssere tzelebrada sa Missa de su ministru provintziale de sos paras caputzinos Padre Giuanne Atzori. A sas 15.30 su bultu de sa Madonna de Ogliastra at a lassare su Santuàriu e colende fatu fatu de su tzentru istòricu at a lòmpere a sa pratza de sa catedrale. In cue l’ant a retzire su pìscamu ogiastrinu Muns.

Antonello Mura e totu sos satzerdotes de sa diòtzesi, paris cun sos medas fideles. Dae sa catredale sa protzessione at a partzire cara a su Santuàriu. A s’arribu su Pìscamu at a tzelebrare sa Missa Santa paris cun sos satzerdotes, e a s’agabbu totu sa iòtzesi at a rinnovare s’atu suo de afidamentu a Maria. Durante sa missa ddoe at a èssere peri s’ordinatzione diaconale de su seminarista Evangelista Tolu.

Su bistire de sos Mamutzones: identidade e misteriu de sa Barbàgia

Su bistire de sos Mamutzones est unu de sos sìmbulos prus antigos e reconnoschìbiles de sa Sardigna de su connottu, unu bistire chi arregat seculos de istòria, ritos e signifficu. Ligadu a su carrasegare de Mamujada, in su coro de sa Barbàgia, est una de sas espressiones prus cadrias e misteriosas de sa cultura sarda.

Su bistire est fattu de pedde de berbeghe niedda, caratza de linna iscura e sonàzzos ghettados in sas palas. D’onzi elementu tenet unu balore simbòlicu pretzisu: sa pedde ammentat su ligàmene cun sa natura e su mundu pastorale, sa caratza mustrat sa cara àrcaica de s’òmine chi si trasformat in ispìritu, mentres chi sos sonàzzos batent, cun su ritmu fundudu insoro, una boghe antiga chi sonat in sos carruzzos de sa bidda.

Su pesu de su costumene podet passare sos 30 kilos, pro neghe de sos sonàzzos mannos de brunzu fìssados in d’una istrutura de coriu. Si lu pònnere recherret fortza fisica, ma fintzas cuntzentratzione e rispetu pro su connottu. Su movimentu de sos Mamutzones est lentu e cadentzadu, acumpanzadu dae sos Issohadores, friguras bestidas de biancu e ruju chi los ghìant e los inghìriant in sa protzessione.

S’orìgine de custa mascara est cuada dae su misteriu. Carchi istudiosu dda ligat a ritos de fertilitade o de passàgiu intre sas istajones, àteros a tzerimònias de amparu e purificatzione. In donzi casu, su bistire de sos Mamutzones sighit a rapresentare una forma de memòria coletiva, unu connottu bivu chi aunid sa comunidade e affaschinat bisitadores dae totu su mundu.

Oe su bistire est custòidu e tramandadu cun orgòlliu, sìmbulu de identidade, resistèntzia e apartenèntzia. Si lu pònnere no est unu gestu folclorìsticu simple, ma un’atu de continuitade cun su tempus coladu, una manera pro ammentare chi sa Sardigna prus autèntica bivet ancora, in su sonu de sos sonàzzos e in su passu lentu de sos Mamutzones in soro.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”