Unu puntu de annotu chi faghet craru in una de is plàias prus galanas de s’Ogiastra, su monumentu sìmbulu de sa bidda de Barì, prenu de istòria e de contos antigos, logu de batallas ma finas de adòbiu  tra culturas diversas: cale est su logu mègius pro ospitare sa mustra de un’artista capassa de tènnere unu ligàmene sighidu tra campos de traballu e àmbitos culturales diferentes si non sa turre de Barì? Pro totu custu dae su 5 a su 30 de cabudanni sa fortalesa de Barì at a acasagiare sa mustra personale de pintura de Rossella Di Dio. In intro de sa turre ant a èssere presentadas unas de is òperas de prus interessu de sa pintora: pinturas fatas subra sa tela, disinnos e pastellos, totu cun unu tema intzentradu mescamente subra de is atividades umanas e subra de is usàntzias populares antigas. S’artista romana cun unu talentu polièdricu e unu ghetu naturale, mastra in sa tècnica de su “Trompe l’oeil”, non pintat ebbia, ma acumprit finas afriscos, còpias de òperas clàssicas, illustratziones e murales (unos murales suos s’agatant finas in Orgòsolo). Sa mustra at a abèrrere dae is 10 de mangianu finas a sa una e at a torrare a abèrrere a is 6 de merie finas  a is 10. 30 de note.

Emergèntzia pro Manuel Desogus: serbit azzudu pro su trazu mèicu in Sardigna

Dae sa Sardigna arribat un’apellu urgente e disisperadu pro torrare a domo Manuel Desogus, unu zòvanu de 38 annos naschidu in s’Ìsula, como coberradu in cunditziones graes, ma istabiles, in sa teràpia intensiva de s’ispidale Charité de Berlinu. Sa situatzione de su zòvanu, chi dae prus de dòighi annos bivet e tribagliat in Germània, est drammàtica e ponet a proa tosta sa famìllia, ancora sinzada dae sa pèrdida de sos genitores de Manuel.

Duos meses a como Manuel est istadu corpidu dae un’infetzione cardìaca grae meda chi at dannadu in manera irreversìbile duas valvulas de su coro. A custa cunditzione si est azzunta una ischemia, trombosi e àteras cumpricatziones chi ant fatu divennere su cuadru clìnicu crìticu meda.
Mancari sa gravidade, de sa situatzione sos mèigos cunsìderant istabiles sas cunditziones suas, ma su zòvanu s’agatat a tesu dae sa terra e sa famìllia
sua, cumpletamente solu a afrontare una batalla difitzile e ispramosa.

Ignàtzia, sa tia sua, est s’ incarricada de sa famìllia e at ispainadu s’apellu cun s’isperantzia de tennere solidariedade. Contat chi Manuel, sempre allègru e prenu de vida, non tenet prus sa fortza ne sas resursas emotivas e fìsicas pro accomettare custa proa a tesu dae sa Sardigna. Sa pèrdida de sos genitores at lassadu unu boidu mannu, e commo sos parentes prus istrintos sunt abarrados solu issos, cun su disìzu de pòdere èssere in costazos suos in unu mamentu gai delicadu e detzisivu pro sa vida sua.

A cumplicare meda sa situatzione bi est unu problema burocràticu de non pagu contu: a pustis de annos de traballu a s’esteru, Manuel non tenet prus un’assicuratzione sanidària ativa. Custu impedit a s’ispedale tedescu de coberrere sas ispesas de sas curas, faghinde divennere netzessàriu un’interventu istravanadu pro lu faghere torrare in Itàlia.

S’unica solutzione possìbile est de ordiminzare unu trazu mèigu amparadu, dae sa teràpia intensiva tedesca a sa teràpia intensiva in Sardigna, cun meigos ispetzializados chi siant capatzes de garantire s’azzudu de sa vida in su mentres de su biàziu.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”