Unu puntu de annotu chi faghet craru in una de is plàias prus galanas de s’Ogiastra, su monumentu sìmbulu de sa bidda de Barì, prenu de istòria e de contos antigos, logu de batallas ma finas de adòbiu  tra culturas diversas: cale est su logu mègius pro ospitare sa mustra de un’artista capassa de tènnere unu ligàmene sighidu tra campos de traballu e àmbitos culturales diferentes si non sa turre de Barì? Pro totu custu dae su 5 a su 30 de cabudanni sa fortalesa de Barì at a acasagiare sa mustra personale de pintura de Rossella Di Dio. In intro de sa turre ant a èssere presentadas unas de is òperas de prus interessu de sa pintora: pinturas fatas subra sa tela, disinnos e pastellos, totu cun unu tema intzentradu mescamente subra de is atividades umanas e subra de is usàntzias populares antigas. S’artista romana cun unu talentu polièdricu e unu ghetu naturale, mastra in sa tècnica de su “Trompe l’oeil”, non pintat ebbia, ma acumprit finas afriscos, còpias de òperas clàssicas, illustratziones e murales (unos murales suos s’agatant finas in Orgòsolo). Sa mustra at a abèrrere dae is 10 de mangianu finas a sa una e at a torrare a abèrrere a is 6 de merie finas  a is 10. 30 de note.

Sas Prendas Arkeològicas de Cràbas ant a èssere sas printzipales in Danimarca.

Unu pùbbricu meda e abbizosu at pigadu parte giòvia coladu a s’Istitutu italianu de Cultura de Copenaghen a s’addobiu dedicadu a sas prendas arkeològicas de Cràbas e a su Parcu arkeològigu naturale de su Sinis, cunfirmande s’interèssu forte internatzionale pro s’istòria e s’identidade de sa
Sardigna. S’initziativa, insertada in s’abbenimentu “Sardigna: s’istòria, sa trama” e fatta gràtzias a sa collaboratzione intre assòtzios culturales e
istitutziones, at rapresentadu una occasione importante de faveddu po bandire su patrimòniu sardu in fora de s’isula.

Sa serana at postu in lughe cantu siat importante contare sa Sardigna a foras de sos assettios regionales e natzionales, non solu comente logu turìsticu ma comente logu de tziviltades antigas, de iscobertas arkeològicas de importu internatzionale e de connottos culturales ancora arradigadas in manera funguda in su presente.

Po mesu de su contu de sos logos printzipales de su Sinis, dae Tharros a sa zura arkeològiga de Mont’e Prama, passande pro museos e logos chi
rappresentant s’iscrocca, su pùblicu danesu at pòtidu cumintzare unu viàzu ideale intre coladu e presente, cumprendinde su balore universale de unu
patrimòniu chi non apartenet solu a sa Sardigna ma a totu su cadinu de su Mediterràneu.

Accanta a s’arkeologia, logu meda est bistadu dedicadu fintzas a sas issidas artìstigas de oe, dae su tzinema a sas artes immaginativas fintzas a sa
mùsica, evidentziande comente sa cultura sarda non siat un’erèntzia cristallizzada in su tempus coladu ma una realidade bìva, capatze de si rennovare e faeddare cun su presente. Custu intrizu intre istòria e moda afortigat su nuntzu de una Sardigna chi cambiat, cabosa de sas raighinas suas e a su matessi tempus aberta a su mundu.

Abbenimentos comente custu dimustrant s’importu de sa cooperatzione intre istitutziones, assòtzios culturales in su fraigare caminos de balorizatzione cumpartzidos e chi durant. Leare sa cultura sarda a su forastigu cheret nàrrere difatis afortigare sos ligàmenes cun sas comunidades internatzionales, favoressere sa connoschèntzia pare-pare e dare unu contribbudu a una diplomàtzia culturael fundada subra su rispetu e s’iscàmbiu.

Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”