Papa Francesco mentre battezza i bambini alla Cappella Sistina: «Se hanno fame allattateli pure qui»

#Italia Lo ha detto Papa Francesco questa mattina mentre battezzava 32 bambini alla Cappella Sistina
Papa Francesco vicino ai più piccoli nel comprendere le loro esigenze e quelle dei genitori. Ecco le parole pronunciate dal pontefice in occasione del battesimo di 32 neonati questa mattina alla Cappella Sistina.
«I bambini non sono abituati a venire alla Sistina, è la prima volta. Non sono abituati a stare chiusi in un ambiente un po’ caldo, a essere vestiti così a festa… Avranno disagio… Inizierà uno a piangere e poi gli altri. Inizierà un concerto, ancora non è iniziato… Ma non spaventatevi, lasciateli piangere. È una bella predica quando piange un bambino. Se hanno caldo spogliateli un po’, se qualcuno ha fame allattatelo, qui, dentro la Cappella Sistina».
Come riportato da Repubblica, già da cardinale, Bergoglio partecipava a Buenos Aires a battesimi in parrocchie dove lasciava che la madri allattassero i loro piccoli senza problemi, un gesto del resto naturalissimo. Per il papa l’allattamento non è motivo di scandalo e non lo è nemmeno all’interno dei luoghi sacri.
Maria Lai e Gratzia Deledda: duas boghes de feminas chi contant s’anima de sa Sardigna.

Gratzia Deledda e Maria Lai sunt duos pilottos de sa cultura sarda e italiana, capatzes de intritzare raighinas, arte e paraula po torrare a su mundu s’essentzia de un’identidade gai aspra cantu poetica
Maria Lai e Gratzia Deledda: duas boghes de feminas chi contant s’anima de sa Sardigna.
In Sardigna, terra de mudores fungudos e bistas carrigas de memoria, duas feminas ant ischidu dare boghe a s’isula po mesu de limbazos divressos, ma a sa mattessi manera potentes. Gratzia Deledda e Maria Lai sunt duos pilottos de sa cultura sarda e italiana, capatzes de intritzare raighinas, arte e paraula po torrare a su mundu s’essentzia de un’identidade gai aspra cantu poetica.
Gratzia Deledda, naschida in Nugoro in su 1871, est bistada sa prima femina italiana a binchere su Premiu Nobel po sa Litteradura, in su 1926. Cun sos romanzos suos at contadu sa bellesa antiga de sa Sardigna e sas tesones morales de unu mundu de massajos in cambiamentu. In sas figuras suas bivet su trummentu de s’anima e sa battalla intima intre fadu, curpa e redensione. Sa prosa essentziale sua, funguda, at dadu fromma letteraria a un’isula chi fintzas a tando fit laccanada a sas trempas de sa contassia natzionale.
In operas comente Elias Portolu, Deledda at ischidu creschere sa fittianidade de s’isula a importantzia universale, diventande boghe de una Sardigna bertera e a s’ispissu chi non benit iscurtada. Maria Lai, naschida in Ulassai in su 1919, at sighidu unu caminu artisticu meda divressu, ma a sa mattessi manera bisadore.
Mastra de iscultura, artista concettuale, tessidora de istorias e relattas, Lai at revertidu sos materiales umiles – filos,pane,pedras,pannos- in operas de potentzia simbolica istravanada.S’arte sua no si est mai serrada in sas affrontaduras de una galleria: cun “Si ligare a su monte”, in su 1981 at dadu vida a unu attu cumone chi at ligadu sa bidda de Ulassai cun d’unu fetta bleu, in d’una opera fuiditta e poetica chi at torradu a iscriere s’appitzicu intre arte, comunidade e iscrocca. Maria Lai at fattu de s’arte un’esperientzia cundivisa, ispirituale in manera funguda, capatze de unire sas pessones intre issas e sa bista. Duos caminos divressos, una mattessi raighina.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22

© RIPRODUZIONE RISERVATA