Giorgio, appena nato e abbandonato in un cassonetto. Le condizioni del neonato migliorano

#Italia Ad accorgersi dei suoi vagiti un passante: il neonato era stato abbandonato dentro a una borsa in un cassonetto. Il piccolo è stato chiamato Giorgio come l'infermiera che si è presa cura di lui appena arrivato al pronto soccorso di Rovigo
Un inizio di vita non certo dei migliori per il piccolo Giorgio. Ora per fortuna sta bene il neonato trovato in un cassonetto nei pressi del cimitero di Rosolina Mare, Rovigo. Come riporta TgCom, il piccolo era in una borsa quando all’alba qualcuno, passando nella zona, ha sentito i suoi vagiti e chiamato le forze dell’ordine. Quando è stato soccorso era in condizioni critiche, ma nel pomeriggio il quadro clinico è migliorato.
Quando è giunto all’ospedale di Rovigo, il piccolo era in condizioni di ipotermia, segno che aveva trascorso diverse ore prima di essere avvistato. I carabinieri sono al lavoro per raccogliere le testimonianze sull’accaduto. Il bimbo è stato chiamato Giorgio come l’infermiera che per prima l’ha soccorso in ospedale. Pesa quasi tre chili ed è lungo 47 centimetri.

© RIPRODUZIONE RISERVATA
Inube sa rocca relatat: unu biazu intre sas roccas istuvadas de sa Sardigna

In Sardigna esistint paritzas e chi suprint istatuas naturales, connoschidas cun su nomene de roccas istuvadas. Si tratta de “roccas chi faeddant”, autenticas, assempiatas in milli e milli annos dae su bentu, dae s’abba e dae su tempus chi ant revertidu sa pedra in d’una opera de arte.
“Inube sa rocca relatat: unu biazu intre sas roccas istuvadas de saSardigna.
In Sardigna esistint paritzas e chi suprint istatuas naturales, connoschidas cun su nomene de roccas istuvadas. Si tratta de “roccas chi faeddant”, autenticas, assempiatas in milli e milli annos dae su bentu, dae s’abba e dae su tempus chi ant revertidu sa pedra in d’una opera de arte. In su tribagliu lentu de sa natura, custas roccas ant leadu frommas divressas meda chi dant emossione: animales friguras umanas, creaduras fantasiosas, fintzas domos immaginarias.
Su risurtadu est una bista prena de pedras bivas, chi parent contare istorias antigas, suspesas intre istorias e realidade. Calicuna de custas roccas istuvadas est divennida una bera e propia cona de sas iscroccas chi las cuberrant. In Orune, po esempiu, accanta a su nuraghe chi tenet su mattessi nomene, s’istantariat “Sa Monza”, sa monza de pedra, frigura muda prena de misteriu chi bardat sa bista laccanarza. In Palau, imbetzes, dominat s’iscena sa tzelebre Rocca de s’Ursu, gai particulare chi l’at tzitada fintzas Omero in s’Odissea, commente puntu de relata po sos marineris chi andaiant in su mare Mediterraneu.
In Arzachena, in mesu de sas coronzas de granitu de sa Gaddura, si acciappat “S’Antunna”, una rocca istuvada chi copiat in manera perfetta sa sagama de un’antunna de pedra manna meda. In Santu Diadoru, in sa costa nord-orientale, sa famada “Tostoine”- a dolu mannu abbuttinada in su 1993 dae un’attu intzivile- sighit a muttire bisitadores accisados dae sa fortza creativa de sa natura. Ancora pius a oriente, in sa zura de Casteddu Sardu, sa carrela s’innojat accanta a sa forte “Rocca de s’Elefante”, unu colossu de perda molina colore ruju chi parte chi si frimmet a si pasare in camminu.
E non si podent ismentigare sas isulas de Sa Madalena, inube su bentu e su sale ant isculpidu una rocca chi assimizat in manera chi non si podet creere a unu pruppu: una creadura marina chi paret bessire a pizu dae sa terra mattessi po saludare sos biazadores.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22

© RIPRODUZIONE RISERVATA