La Ong Open Arms accusa l’Italia per il naufragio al largo della Libia
Nel naufragio di ieri ieri sono morti tre bambini e un centinaio di persone risultano disperse. Anche l'eurodeputato spagnolo del Psoe Javi Lopez accusa il nostro governo.
canale WhatsApp
La Ong Open Arms accusa l’Italia per il naufragio al largo della Libia in cui ieri sono morti tre bambini e un centinaio di persone risultano disperse.
“Tranquillo Salvini, non erano persone italiane quelle affogate. Erano solo carne umana (così il ministro dell’Interno aveva definito i migranti che salgono sulle navi Ong)”, afferma il presidente e fondatore di Open Arms, Oscar Camps, denunciando che da domenica scorsa alla Ong “non viene consentito di agire”.
L’eurodeputato spagnolo del Psoe Javi Lopez ha condiviso sul suo profilo Twitter la videodenuncia di Oscar Camps, fondatore della Ong, scrivendo: “Ieri 100 persone sono morte nel naufragio di una barca davanti alle coste libiche. Open Arms avrebbe potuto salvarle, ma il suo appello è stato ignorato dalle autorità libiche e italiane”.
Su bistire de sos Mamutzones: identidade e misteriu de sa Barbàgia

Ligadu a su carrasegare de Mamujada, in su coro de sa Barbàgia, est una de sas espressiones prus cadrias e misteriosas de sa cultura sarda.
canale WhatsApp
Su bistire de sos Mamutzones: identidade e misteriu de sa Barbàgia
Su bistire de sos Mamutzones est unu de sos sìmbulos prus antigos e reconnoschìbiles de sa Sardigna de su connottu, unu bistire chi arregat seculos de istòria, ritos e signifficu. Ligadu a su carrasegare de Mamujada, in su coro de sa Barbàgia, est una de sas espressiones prus cadrias e misteriosas de sa cultura sarda.
Su bistire est fattu de pedde de berbeghe niedda, caratza de linna iscura e sonàzzos ghettados in sas palas. D’onzi elementu tenet unu balore simbòlicu pretzisu: sa pedde ammentat su ligàmene cun sa natura e su mundu pastorale, sa caratza mustrat sa cara àrcaica de s’òmine chi si trasformat in ispìritu, mentres chi sos sonàzzos batent, cun su ritmu fundudu insoro, una boghe antiga chi sonat in sos carruzzos de sa bidda.
Su pesu de su costumene podet passare sos 30 kilos, pro neghe de sos sonàzzos mannos de brunzu fìssados in d’una istrutura de coriu. Si lu pònnere recherret fortza fisica, ma fintzas cuntzentratzione e rispetu pro su connottu. Su movimentu de sos Mamutzones est lentu e cadentzadu, acumpanzadu dae sos Issohadores, friguras bestidas de biancu e ruju chi los ghìant e los inghìriant in sa protzessione.
S’orìgine de custa mascara est cuada dae su misteriu. Carchi istudiosu dda ligat a ritos de fertilitade o de passàgiu intre sas istajones, àteros a tzerimònias de amparu e purificatzione. In donzi casu, su bistire de sos Mamutzones sighit a rapresentare una forma de memòria coletiva, unu connottu bivu chi aunid sa comunidade e affaschinat bisitadores dae totu su mundu.
Oe su bistire est custòidu e tramandadu cun orgòlliu, sìmbulu de identidade, resistèntzia e apartenèntzia. Si lu pònnere no est unu gestu folclorìsticu simple, ma un’atu de continuitade cun su tempus coladu, una manera pro ammentare chi sa Sardigna prus autèntica bivet ancora, in su sonu de sos sonàzzos e in su passu lentu de sos Mamutzones in soro.
“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”
© RIPRODUZIONE RISERVATA


