Papari est sa cosa prus naturale chi faghimus ma, parafrasende a Wendell Berry, su massau poeta de su Kentucky, custa atzione simple est finas un’atu polìticu, pro ite is issèberos alimentares nostros tenent unas cunsighèntzias mannas in su territòriu, in sa cultura e in s’economia de ue bivimus. De totu custu s’at a chistionare sàbadu 16 de freàrgiu a is 6 de merie in sa Biblioteca Comunale de Irbono durante s’adòbiu de formatzione aparitzadu dae su partidu polìticu ProgRes chi at a tènnere comente tema pròpiu sa soberania alimentare, sa filiera curtza, sa territorialidade de is mensas e su favoressimentu de sa  costitutzione de una tropa locale de consumidores. Su tìtulu de sa reunione, “Papa e citu”, una boda chi si narat brullende pro nàrrere a unu chi devet papare sena si chesciare, a s’imbesse, serbit pro nos fàghere cumprèndere chi est semper pretzisu a ischire su chi ddoe est in su pratu nostru, sa calidade de su màndigu, in ue e comente est istadu produidu. In s’atopu ant a relatare duos pràticos de s’argumentu, Bobore Bussa, massau de Nùgoro fundadore de sa sienda Massajos, su portaboghe de su Movimentu Decrescita Felice, chi ant a allegare de s’importu de s’impreu de is produtos de su logu in is mensas pùblicas e de cale siat su profetu de sa filiera curtza pro s’ammanniamentu de su mercadu locale. A s’acabu de s’atopu, a su cale ant a pòdere leare parte agricoltores, cummertzantes, ma peri consumidores e tzitadinos, ddoe at a èssere unu cùmbidu de autofinantziamentu. Acodide in medas!

Totu s’Itàlia in piatza po sa Palestina: medas abberu cussos chi ant manifestadu in totue. Solu in Casteddu fuint 15 miza.

In custas ùrtimas dies in Itàlia b’at istadu manifestatziones e isciòperos meda po sa Palestina. In tzitades meda sa zente est andada a manifestare cun su finis de chèrrere s’agabbu de sas mortes in Gaza, ube bi morit zente de donzi edade, mescamente pitzinnos de naschidorzu, e su riconnoschimentu de sa natzione de sa Palestina. Su 22 de capidanni de ocannu est istada una die de importu mannu: in Itàlia b’at istadu pius de 75 manifestatziones in aterentantas biddas e tzitades. Sa zente a ziru po custa cosa fuit meda: si narat chi esserant 100.000 persones.

De totu sas tzitades, tocat de montovare a Milano, Venètzia, Torino, Bologna e Roma, inube sos istudiantes e sos troballiantes ant prenadu piatzas e carrelas, zughinde in manos sa bandela de sa Palestina e cussa de sa paghe, fata de sos colores de s’arcu de chelu. In Sardigna sa manifestatzione pius manna l’ant fata in Casteddu, ube b’aiat 15.000 persones. B’at istadu zente meda puru in Terranoa, in Nùgoro, in Tàtari e fintzas in Aristanis.

Custas manifestatziones ant dadu abolotos e problemas puru, mescamente in sas corrieras e in sos trenos, ma puru in sas iscolas, chi fuint serradas. In portos meda, comente in Gènova e in Livorno, b’at istadu carchi malumore, ca triballiantes meda non b’ant triballiadu. Su peus est sutzessu in Milano e in Roma, inube carchi macu at imboladu fumògenos e àteros trastes, cun su finis de fàghere burdellu. B’at de nàrrere, però, chi su pius de sas tzitades at manifestadu in paghe e cuncòrdia, rispetande sa leze e pedinde a boghe arta e cun seru mannu chi custa gherra in Gaza potat finire e chi siat riconnota dae totus sa natzione de Palestina.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22