Pompiare e fotografare sa pedra cun una mirada particulare pro contare sa vida de is crastos: custu est su significadu de su libru de Benito Urgu intituladu  “Facce Toste”. Su traballu est istadu presentadu su primu de làmpadas in is Giardinos Nascar in Santa Maria Navarresa. Caras de giùighes, caras alligras, caras tristas, bidas cun is ogros de Benito Urgu in is pedras antropomòrfas isceberadas e seletzionadas cun sa sensibilidade de su poeta, cun sa comitzidade de su palliatzu e cun sa mìmica de s’atore. Crastos contados cun s’ànima de Benito Urgu: “Apo bidu finas a sa cara mia isculpida in una pedra, ma si nch’est abarrada petzi un’iscuta e posca, apenas est cambiada sa lughe, est iscumparta. Est bellu a bìdere is pitzinnos chi a pustis de àere bidu is fotos, chircant una cara peri in is pedras chi apetigant cando caminant.”

Sa publicatzione de “Facce Toste”, presentadu finas in sa Galleria de Milanu, est pro Benito Urgu s’ùrtimu traballu chi faghet parte de unu percursu artìsticu chi durat dae prus de 55 annos. Percursu chi est incumentzadu cando s’atòre còmicu aristanesu teniat 17 annos ebbia. Dae su tendone de unu tzircu a sa televisione, dae is pratzas de is biddas a is dibatas cun is istudiantes de s’Universidade, su camminu suo est istadu e sighit a èssere prenu de satisfatziones e de bonos resurtados.

A 71 annos Benito Urgu est prontu pro esperièntzias culturales noas, commente s’òpera “Mari e Monti”, unu libru de fotos dedicadu galu a sa pedra (ossidiana), chi at a bessire luego, cun prus de chimbe mìgia iscatos fotogràficos. “Facce Toste”, a pustis de sa presentada in Santa Maria, at a èssere presentadu in is dies imbenientes finas in àteras bìndighi biddas sardas in ue sa pedra at tentu e tenet galu unu importu mannu.

Pink Floyd: mesu seculu e “Wish you were here” torrat a dominare sas classificas.

A chimbant’annos dae sa bessida sua originale de su 1975, Wish You Were Here” torrat a conchistare su bruncu de sas classificas italianas, cunfirmandesi commente unu de sos album prus conicos e influentes de s’istoria de su rock. Sa torrada a su primu postu arribat gratzias a una ristampa ispetziale po sos chimbant’annos, curada in manera particulare.

Custu modellu at attiradu s’interessiu de sos collessionistas, appassionados e ingendras novas de ascurtadores, mustrande comente un’album istoricu potat sighire a ingendrare galabera e interessiu a distantzia de casi mesu seculu.

Su sutzessu de s’album non si allindat solu a sa classifica generale, ma dominat puru sas classificas de sos discos, in manera particulare po viniles e CD de collessione, signu chi sa musica de sos Pink Floyd sighit a essere appretziada non solu comente esperientzia digitale, ma comente oggettu reale e de cultu. S’ammaju de s’album est ligadu non solu a sa calidade musicale e a sos testos fungudos, ma fintzas a sa simana in sa cale est bistadu ingendradu,periodu in su cale sa band britannica fuit iscumbattande fronteras novas sonoras e ideales, produinde un’opera chi ancora oe torrat a sonare po s’intensidade emotiva sua e po sa perfessione artistica de sos sonos.

Sa torrada a bogare a campu tzelebrativa de s’album at puru intzidiu dibattidos e analisis intre criticos e appassionados, meda de sos cales evidentziant comente su seperu de incluidire bootleg e materiales mai pubbricados permittat de cumprendere menzus su protzessu creativu de sa band e de bintrare in cuntattu cun sa musica in d’una manera prus funguda.

S’attentzione de sos media e su sutzessu cummerciale de s’album mustrant chi sa musica istorica podet ancora fittare in su mercadu de oe, faghinde de ponte intre su passadu e presente, intre nostalgigos e iscurtadores novos.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025 L.R. 22/2018, art. 22