Su 20 de maju 1990 est una data chi at a abarrare imprìmida in sa memòria de sos tifosos de su Casteddu. A pustis de unu calvàriu duradu sete annos, sos sardos ghiados dae su giòvanu tècnicu Claudio Ranieri aiant otentu unu parègiu in domo de su Pisa, gràtzias a sas retes de Provitali e Valentini, conchistende gasi sa meda disigiada promotzione in Sèrie A. Fiat istada una die de festa e de brègiu indescrivìbile pro sos sardos, chi in fines fiant torrados in sa màssima sèrie a pustis de àere isetado medas annos.

Su mèritu de custa arrania  andat atribuida fintzas a su presidente Tonino Orrù, chi aiat assùmidu sa ghia de su clus  in cunditziones econòmicas malas meda. Orrù si fiat fatu càrrigu de sos dèpidos de su Casteddu e deretu aiat comintzadu a fraigare un’iscuadra forte  e cumpetitiva, pronta a torrare a su fùbbalu chi contat. In duos annos ebbia, su presidente fiat resèssidu in s’impresa de portare sos sardos dae sa Sèrie C a sa Sèrie A, dimustrende una grandu determinatzione.

Su campionadu 1989-1990 non fiat istadu seguru una passigiada pro su Casteddu. In sas primas bator dies, s’iscuadra de Ranieri aiat collidu petzi 4 puntos, frutu de una vitòria, unu parègiu e duas derrotas esternas. Nointames, fiant istadas sas tres vitòrias de fila de pare a fàghere isperare a sos tifosos sas potentzialidades de cudda iscuadra. Dae cussu momentu in susu, su Casteddu si fiat postu in giogu cun ogni aversàriu, dimustrende una determinatzione e un’ardera istraordinària. A s’agabbu de su campionadu, sos ruju-blu si fiant piatzados a su de tres postos in classìfica, conchistende sa promotzione matemàtica cun una die de antìtzipu.

Sa torrada de su Casteddu a Sardigna fiat istada un’ocasione pro festare. Sos caminos de sa tzitade fiant istados invàdidos dae sos carosellos de sos tifosos, pregiados de tzelebrare custu traguardu pròpiu binti annos a pustis de s’iscudetu de su 1970. S’entusiasmu e su cuntentu si podiant bìdere in ogni corratzu de sa tzitade, mentras si tzelebraiat s’istòria de unu tzìrculu isportivu e su trìunfu de un’iscuadra chi aiat lutadu in manera tosta pro torrare a su fùbbalu chi contat.

Sa figura de Claudio Ranieri est istada fundamentale in custa incredìbile impresa. Su talentu suo, sa sua leadership e sa capatzidade sua de gestire un’iscuadra ant fatu sa diferèntzia. A pustis de 33 annos, su Casteddu torrat a calcare sos campos de sa Sèrie A gràtzias a su traballu sena pasu de Sir Claudio Ranieri, chi at ischidu ghiare sos sardos cara a unu traguardu tantu abetadu e meritadu.

Oe, in su làmpadas 2023, su Casteddu torrat a èssere una realidade consolidada in su fùbbalu italianu. Sa promotzione in Sèrie A rapresentat unu capìtulu nou in s’istòria de unu tzìrculu chi s’est torradu a istantargiare a pustis de unu perìodu longu de purgatòriu.

“Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2022-2023. LR 22/2018, art. 22”

Sa regione de Sardigna torrat a bogare a pizu s’ente in azudu de sas artesanias artìsticas de su connotu.

S’Istituto Sardu Organizazione Tribàlliu e Artesania, pius connotu comente I.S.O.L.A., est torradu a nàschere a pustis de unos vint’annos. S’ente fuit mortu in su 2006, a pustis de una leze regionale, e su chi faghiat fuit passadu in manos de s’Agentzia Sardigna Promotzione, chi poi fuit morta issa e-totu in su 2015.

Oe sa Regione Sarda at detzisu de puntare e de pònnere a cùrrere dinare torra in custas cosas, pensande chi siant cosas de importu mannu po mezorare sas artesanias sardas. Sa Giunta Regionale at fatu unu disegnu de leze chi at sa punna de torrare a fàghere dae nou s’I.S.O.L.A.

Ant iscritu bator tìtulos e sèighi partes, cun su finis non solu de ofèrrere a sos artesanos una ghia, ma fintzas de dare nàschida noa a s’economia sarda e de favorire betadas de manos in sa categoria de custos triballiantes, chi gai si podent azuare pari-pari. Sas artesanias artìsticas in Sardigna sunt semper istadas de importu mannu: famados meda sunt sos tapetos e sas mantas de Samugheo, sas zarritas de Aristànis, sas prendas in filugrana de Durgale e sas màscaras de linna de Otzana, sas canisteddas de Flussio… e sunt medas sas cosas chi si faghent in Sardigna, e cadauna at sa bellesa sua.

Est unu patrimòniu culturale e econòmicu de s’ìsula nostra, cun connoschèntzias e sabiores costoidos in sas famìlias chi los ant imparados dae babbu in fizu e dae mamma in fiza. Custos annos chi nos mancaiat un’ente comente s’I.S.O.L.A. paret chi nos mancherat sa ghia po amparare totu custos tribàllios.

Chi siat torrada a nàschere s’I.S.O.L.A. est una cosa bella abberu. S’istituto s’at a interessare de azuare sos artesanos in su tribàlliu insoro: dae su fatu de imparare a sos zòvanos a fàghere custas cosas in manos, cosa chi paret chi si esserat perdinde, a su fatu de las trasmìtere po su tempus bennidore. De importu mannu at a èssere puru s’azudu chi s’I.S.O.L.A. at a dare po su cummèrciu. B’at àere poi trastes noos chi ant a favorire s’intrada de su design de sas dies de oe in sas mustras e in sos manizos de su tempus coladu.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22