At ingùrtidu su velenu de sa rana de sole 53 bias.

A ddu narre est Mike Tyson etotu, chi at afirmadu chi sa sustàntzia dd’at cambiadu sa vida. S’ex campione de is pesos màssimos de pugiladu at naradu chi sa prima bia chi dd’at impreada dd’est partu de èssere mortu.

In un’intervista a su New York Post, at cunfiadu sa dipendèntzia sua dae su velenu de sa rana de sole una sustàntzia allucinogena. At afirmadu de dd’àere fatu pro disafiu, sende chi in passadu fiat unu consumadore de drogas graes comente sa cocaina

Tyson at naradu chi s’aversàriu prus tostu chi apat mai afrontadu fiat issu matessi, sende chi teniat pagu autostima de issu, ma de tènnere unu ego mannu ma su velenu de s’anfìbiu dd’at abertu is ogros.

Sa sustàntzia in chistione est bogada dae su “Sonoran Desert Toad”, una rana de sole chi colat sete meses a s’annu bivende sutaterra e si benit pipadu, tenet efetos allucinògenos e psichedèlicos.

Mike Tyson, a su giornale istadunidensu, at cunfessadu de èssere devènnidu dipendente de su velenu e de àere cuncordadu una pesadura de custos animales de su desertu de Sonora in su possedimentu suo in su Sud de sa Califòrnia.

Su pùgile americanu at naradu chi sa gente si nd’est abigiada de cantu siat cambiadu e chi sa mente sua no est bastante sofisticada pro cumprèndere ite siat sutzèdidu, ma sa vida sua est in manera megiorada.

Tyson at afirmadu chi su velenu dd’at fatu lòmpere a su màssimu potentziale e immoe bidet su mundu in modu diferente, e intendet chi totus sunt uguales e totu est amore.

De seguru sa cunfessione a su giornale de s’ex campione de pugiladu no est chi sia sàbia meda, gasi comente sa detzisione sua de torrare a cumbàtere a s’edade de 54 annos – un’annu a oe, parègiu contra Roy Jones – ma issu est abituadu a fàghere cosas inusuales.

Oe a 55 annos sighit a s’allenare documentende in is retes sotziales de sa grandu abilidade sua in sa boxe. Giustu pro ddu subènnere: 35 annos a oe, su 22 de onniasantu 1986, deveniat campione de su mundu a s’edade de 20 annos, su prus giòvanu de semper a nche resèssere. Fiat devènnidu su primu pesu màssimu a unificare totu is campionados de su mundu, binchende fintzas is tìtulos Wba e Ibf.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2020-2021. LR 22/2018, art. 22

Unu viàzu in s’arte: sos chimbe artistas sardos prus famados de s’istòria

Sa Sardigna, in prus de èssere famada pro sas bistas suas chi che  bogant s’alenu e pro su connottu millenàriu, at bidu  nàschere  artistas medas chi ant lassadu unu sinnu chi no si podet iscantzellare in s’istòria de s’arte italiana e internatzionale. Costantinu Nivola, iscultore e muralista de fama internatzionale, Nivola che at leadu s’arte sua in sos Istados Unidos, partetzipande cun architetos mannos comente Le Corbusier e Marcel Breuer. Sas òperas suas sunt caraterizadas dae s’impreu nou de su tzimentu e de sos materiales locales, condimizande modernidade e connottu.

Pinucciu Sciola, famadu pro sas “predas sonoras”, Sciola at ischidu aunire iscultura e mùsica, revertinde su granitu in istrumentu chi bogat a fora sonos armonicos cando est percossadu. Sas òperas suas, ispartas in totu sa Sardigna e in su mundu, festant sa natura e sas raighinas culturales de s’ìsula, fundinde materiales locales cun una poetica universale.

Zuseppe Biasi, pintore e illustradore, Biasi at contadu sa Sardigna a mesu de friguras prenas de colore e vitalidade. S’arte sua acciappat costùmenes, traditziones e bistas de s’ìsula, torrende·las a interpretare cun d’unu istile chi aunit folclore e modernidade. Sas òperas suas ant dadu unu contribbudu po fàghere connòschere sa Sardigna a foras de sas lacanas suas, influentzande ingendras  de artistas locales.

Maria Lai, artista in medas campiles e ghia de s’arte tessile de oe, Maria Lai at isichidu  revertire su filu e su pannu in istrumentos de issida de fortza  poètica manna. Sos tribaglios suos, a bortas partetzipativos e fatos pro unu logu ispetzìficu, intritzant sa memòria cumone de sa Sardigna cun d’una limba universale. Francu Bussu, intre sos printzipales de s’iscultura e de sa pintura sarda de su Noighentos, Francu Bussu at aunidu rigore tènnicu e fundaria comunicativa. Sas òperas suas iscoperrent temas ligados a su connottu, a sa religione e a sa vida de campagna  de s’ìsula, ma cun d’una
sensibilidade de oe chi los faghet divennere in manera istravanada modernos.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”