Aristanis:”Abbratzande Chiara”, unu cuntzertu po ammentare sa zovana de Silì

Sapatu intrante, su Teatru Garau de Aristanis si at a trasformare in d’unu logu de emossiones cadrias e de memoria cundivisa, cuberrande “Abbratzande Chiara”, un’abbenimentu musicale e de poesia dedicadu a Chiara, sa pizzinna de 13 annos de Silì chi
Sapatu intrante, su Teatru Garau de Aristanis si at a trasformare in d’unu logu de emossiones cadrias e de memoria cundivisa, cuberrande “Abbratzande Chiara”, un’abbenimentu musicale e de poesia dedicadu a Chiara, sa pizzinna de 13 annos de Silì chi est disparida in manera drammatiga duos annos faghet.
S’arrisu de Chiara sighit a lutzigare in sos coros de sos familiares suos, de sos amigos e de tottu sa comunidade aristanesa, e custa serana cheret essere una manera po mantennere bivu cussu ammentu, revertinde su dolore in d’unu nuntzu de amore e isperantzia.
Sa tzerimonia, chi si at a tennere su 17 de frearzu a sas 20.30, naschet dae s’initziativa de su babbu de sa zovana, cun s’accottu de s’iscola media inube Chiara istudiaiat e de paritzas realidades artisticas e culturales de s’iscrocca. S’idea est cussa de creare un’abbratzu de tottus po mesu de sa musica e de sa poesia, apparande unu momentu de consideru e po istare imparis.
Sa serana at a biere puru sa partetzipassione de paritzos cussertos e ballumenes de musica de su logu, chi si ant acchidare supra su cataffale po dare vida a unu cuntzertu cadriu e prenu de signifficu. Donzi nota sonada e donzi versu retzitadu at essere unu tasseddu de unu musaigu emotivu, chi cheret tzelebrare non solu sa vida rugrada de Chiara, ma fintzas sa fortza de s’amore e de s’ammentu.
A faghere divennere fintzas pius cadria sa serana ant a essere sas poesias chi ant accumpanzare sos momentos musicales, creande unu faeddu fungudu intre sa musica e su sentidu, in d’unu percursu chi cumbidat su pubbricu a si frimmare, ascurtare e ammentare. No at essere solu unu cuntzertu, ma unu ritu beru e propriu tottus impare, in su cale tottu sa comunidade at a podere espressare su dolore suo, s’essere impare a sa famiglia de Chiara e sa voluntade de no ismentigare.
In su mudore chi bi at essere prima de donzi mustrada, su pubbricu at essere cumbidadu a meledare supra sa debilesa de sa vida e de s’importantzia de contivizare emossiones e accottu. Custu abbenimentu est unu ponte intre su passadu e su tempus benidore, una manera po revertire su dolore in isperantzia.
Sa partetzipassione a s’abbenimentu no at essere solu unu donu a Chiara, ma fintzas unu nuntzu potente: sa memoria de una vida zovana e lucorosa non si depet istudare, ma sighire a ispirare zestos de amore e attentzione a sos atteros.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22

© RIPRODUZIONE RISERVATA