Su diabete, imparis cun sa grassesa, apprettat in manera importante su protzessu de s’imbetzamentu tzellulare, cumprumittinde sa funtzione de sas tzellulas staminales creschinde s’arriscu de maladias ligadas a s’edade. Tottu custu est bessidu a pizu in su 30° Cungressu de sa Sotziedade Italiana de Diabetologia, inube sos espertos ant devuccadu sos protzessos po mesu de sos cales su diabete faghet imbetzare su corpus e faghet bennere maladias graves.

In mesu de sos effettos chi preoccupant de pius bi est sa cumprumissione de sas tzellulas rassas, giai cando incumintzant a naschere, cosa chi impidit chi bi siat unu cambiu normale de sas tzellulas.

Custu protzessu favoressit sa perdida de olastitzidade de sa pedde e sos organos de su corpus e faghet ismalaidare organos importantes meda, abberinde sa bia a maladias de su coro, de su cherbeddu e sos runzones, chi sunt tipicas de s‘imbetzamentu primidiu.

Unu de sos problemas metabolicos pius criticos, ligados a su diabete est sa “lipotossicità”: s’accumulu de su rassu in pius, si cuntzentrat in logos comente su coro, su figadu, sa carrisapida e sa bentre, causande afframamentu e dannos mannos a paritzos organos. Custu accumulu de rassu podet giughere a sa maladia cardio-renale-metabolica, una condissione cumplicada meda, chi si no est curada, podet divennere a s’ispissu un’abbenimentu grave, cun problemas a su coro e a sos atteros organos.

In pius de sas cumplicassiones metabolicas, su diabete influenzat in manera pesante meda sa calidade de sa vida e podet fintzas minimare sa longaria de sa vida. Sos livellos artos de glucosio e s’istress ossidativo compromittint sas contesturas de sas tzellulas, accreschinde s’arriscu de neuropatia e vasculopatia. Custos dannos podent causare debilesa, difficultades a si movere e su gai giammadu “piede diabetico”, una cumplicantzia grave meda chi che podet leare fintzas a che segare su pe’.

A livellu de sos musculos, su reduimentu de s ‘insulina ligada a su diabete, intzitat sa perdida de sa cunsistentza de sos musculos, accreschinde sa debilesa de su fisicu e minimande sa mobilidade. In pius, su diabete influentzat sa saliosidade e puru sa funtzione sessuale: sos schilevrios ormonales ligados a sa glicemia arta podent giughere a problemas de eressione in sos omines e problemas cun sos tripisos po sa feminas, mancari siant zovanas.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2023-2024. LR 22/2018, art. 22

Emergèntzia pro Manuel Desogus: serbit azzudu pro su trazu mèicu in Sardigna

Dae sa Sardigna arribat un’apellu urgente e disisperadu pro torrare a domo Manuel Desogus, unu zòvanu de 38 annos naschidu in s’Ìsula, como coberradu in cunditziones graes, ma istabiles, in sa teràpia intensiva de s’ispidale Charité de Berlinu. Sa situatzione de su zòvanu, chi dae prus de dòighi annos bivet e tribagliat in Germània, est drammàtica e ponet a proa tosta sa famìllia, ancora sinzada dae sa pèrdida de sos genitores de Manuel.

Duos meses a como Manuel est istadu corpidu dae un’infetzione cardìaca grae meda chi at dannadu in manera irreversìbile duas valvulas de su coro. A custa cunditzione si est azzunta una ischemia, trombosi e àteras cumpricatziones chi ant fatu divennere su cuadru clìnicu crìticu meda.
Mancari sa gravidade, de sa situatzione sos mèigos cunsìderant istabiles sas cunditziones suas, ma su zòvanu s’agatat a tesu dae sa terra e sa famìllia
sua, cumpletamente solu a afrontare una batalla difitzile e ispramosa.

Ignàtzia, sa tia sua, est s’ incarricada de sa famìllia e at ispainadu s’apellu cun s’isperantzia de tennere solidariedade. Contat chi Manuel, sempre allègru e prenu de vida, non tenet prus sa fortza ne sas resursas emotivas e fìsicas pro accomettare custa proa a tesu dae sa Sardigna. Sa pèrdida de sos genitores at lassadu unu boidu mannu, e commo sos parentes prus istrintos sunt abarrados solu issos, cun su disìzu de pòdere èssere in costazos suos in unu mamentu gai delicadu e detzisivu pro sa vida sua.

A cumplicare meda sa situatzione bi est unu problema burocràticu de non pagu contu: a pustis de annos de traballu a s’esteru, Manuel non tenet prus un’assicuratzione sanidària ativa. Custu impedit a s’ispedale tedescu de coberrere sas ispesas de sas curas, faghinde divennere netzessàriu un’interventu istravanadu pro lu faghere torrare in Itàlia.

S’unica solutzione possìbile est de ordiminzare unu trazu mèigu amparadu, dae sa teràpia intensiva tedesca a sa teràpia intensiva in Sardigna, cun meigos ispetzializados chi siant capatzes de garantire s’azzudu de sa vida in su mentres de su biàziu.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”