In Cabuderra s’ùrtima òpera de Manu Invisible dedicada a sa pedagogista Maria Montessori

Custas persones- sighit s'artista- faghent s'Istòria e agatant unu modu umanu de abarrare in calicunu modu immortales.
In sa tzitadina de Cabuderra, una òpera noa de Manu Invisible si podet ammirare in su muru de un’iscola, rapresentende unu donu a unu de sos sìmbulos prus pretziosos pro totu sa comunidade: “Speranza”, dedicadu a sa figura de Maria Montessori, pedagogista istòrica chi at introduidu su mètodu disciplinare pro sos pipios basadu subra su printzìpiu fundamentale de sa “libertade de su dischente”.
Segundu s’artista sardu, “Cando una persone abbandonat su corpus pròpiu durante sa morte, lassat comente si siat unu sinnu indelèbile in su coro e in sa sotziedade in ue at bìvidu; unos cantos non si lìmitant a fàghere petzi custu, ma torrant a bìvere in sos sèberos, in su lìberu arbìtriu, in sas batallas personales de ognunu de nois”.
Custas persones- sighit s’artista- faghent s’Istòria e agatant unu modu umanu de abarrare in calicunu modu immortales. “Isperu-Speranza” est unu memoriale realizadu cun su contributu de diversas classes de sas iscolas de bia de Caprera, ue sa memòria de Maria Montessori no est petzi un’icona, ma assumet unu significadu profundu, trasmìtidu pro mèsdiu de su pensamentu de una pitzinna imberta in sa memòria esperienziale sua.
Si tratat de unu donu ispetziale a s’iscientziada chi at isvilupadu su mètodu Montessori, basadu subra sa libertade. Segundu su pensamentu suo, su pipiu est un’èssere cumpletu, capatzu de isvilupare energias creativas e dotadu de disponimentos morales. Petzi a traessu sa libertade, su pipiu podet espressare sa creatividade sua, giai presente in sa natura sua. Dae sa libertade nde devet istupare a foras sa disciplina, chi benit dae su “traballu lìberu”. Cando su pipiu sèberat sena impedimentos una faina chi rispondet a s’istintu suo e chi li permitet de cròmpere a un’istadu de cuntzentratzione profunda, tando si manifestat sa disciplina. S’insegnante tenet su dovere de traballare pro mantènnere custu istadu a traessu de s’annestru a su movimentu, in ue su giogu tenet unu ruolu tzentrale. Cando su pipiu imparat a si mòvere sighende una fine chi est collegadu a sa faina mentale e chi li permitet de ghiare sa voluntade pròpia, tando podet èssere cunsideradu disciplinadu.
“Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2022-2023. LR 22/2018, art. 22”

© RIPRODUZIONE RISERVATA