Sos istudiantes de s’Iscola Mèdia “V. Alfieri + Cunservatòriu” de Casteddu ant rèndidu atzessìbile su Mausoleo di Rude e Eliano, suta de sa Crèsia de Santu Lutzìferu, impreende sa tecnologia prus reghente. Su mausoleu, paris cun sos altares sagrados de Santu Lussòriu e de Santu Lutzìferu, costituit unu cumplessu funeràriu de època romana tardu imperiale e rapresentat unu de sos pagos esèmpios gasi bene cunservados de architetura funerària de cussu perìodu in sa tzitade.

Su giassu, de propiedade de su Comunu, a su presente nos si podet bisitare pro more de problemas de seguresa. Nointames, gràtzias a sa collaboratzione cun s’Assessoradu regionale a sa Cultura e a su progetu Sardegna Virtual Archaeology, est istada realizada una ricostrutzione virtuale de totu àrea de su campusantu gasi comente fiat 2000 annos a oe. Sos istudiantes, ghiados dae su professore Luigi Puddu e dae s’iscuadra de s’impresa culturale mirion.net, ant impreadu sa tecnologia Matterport pro creare una ricostrutzione tridimensionale de su mausoleu e ant ofertu a sos visitadores de su Campusantu de Bonària unu giru virtuale de s’internu, contende s’importàntzia istòrica e architetònica sua e acumpangende a s’iscoberta de totu  s’àrea de su campusantu.

Custa initziativa faghet parte de su laboratòriu de atzessibilidade culturale “WP4 – Monumenti Aperti…ssimi”, finantziadu dae su bandu Pon Metro – Scuole, chi at interessadu sas classes 2C, 1E e 2E de s’iscola mèdia. Gràtzias a custa esperièntzia, sos istudiantes ant tentu s’oportunidade de s’acurtziare a sa cultura e a s’istòria de sa tzitade issoro, rifletende subra de sa possibilidade de rèndere sos monumentos prus atzessìbiles gràtzias a sa tecnologia. S’isperat chi in benidore fintzas custos giassos potzant torrare visitàbiles in manera fìsica, ma pro s’ora sa tecnologia at permìtidu de nde iscoviare sa bellesa e sa richesa istòrica in modu virtuale.

“Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2022-2023. LR 22/2018, art. 22”

Intre delusione e identidade: sa Sardigna in su film nou de Bonifacio Angius

Dae su 30 de santugaine imbatet a sas salas Confiteor – Comente apo iscobertu chi non dia a àere fatu sa rivolutzione, su film nou de Bonifacio Angius, unu de sos registas prus originales e coerentes de su panorama tzinematogràficu italianu de oe.

A pustis de àere otentu su Prèmiu Lizzani in sa Mustra de su Tzìnema de Venèzia pro su mègius film, seberadu dae una giuria de gestores, s’òpera torrat in sa terra chi l’at fata nàschere e chi nde prenat s’ispìritu: sa Sardigna. Sa distributzione at a mòvere dae sas tzitades prus mannas e a pustis at a imbàtere a bellu a bellu a àteras salas meda, dae nord a sud de s’ìsula.

A pustis de una sèrie de anteprimas fatas in sas tzitades italianas prus importante, dae Roma a Bologna, dae Perùgia a Firenze, su film imbatet duncas “a domo” pro si riunire cun cussu pùblicu chi prus de sos àteros podet agatare sa sustàntzia profunda de su contu in sos paesàgios suos, in sos silèntzios e in sas caras. Fatu cun s’agiudu de sa Regione Autònoma de Sardigna, de sa Fundatzione Sardigna Film Commission e de àteros sòtzios natzionales, Confiteor si presentat comente un’òpera personale meda, ma chi podet faeddare a totus.

Est unu biàgiu profundu chi aunit su privadu e su polìticu, sa memòria e sa delusione, sa chirca de un’identidade in unu tempus in ue sos sognos de cambiamentu paret chi si depant isfàghere. Cun custu film nou, Angius cunfirmat s’istile suo ùnicu: assutu, deretu, ma prenu de un’umanidade bera e de una malinconia chi apartenet a sa terra sua. Sa Sardigna, una borta in prus, no est iscenàriu ebbia ma personàgiu biu, ispigru de sos turbamentos e de sas isperàntzias de totus.

In sos ùrtimos annos, su tzìnema sardu at connotu a beru una rinàschida. Gràtzias a registas comente Angius e a una generatzione de autores bonos a aunire sa fortza de sas raighinas cun unu puntu de vista modernu, s’ìsula s’est fata puntu de riferimentu in su panorama natzionale.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”