Chiude la mostra Rotod. Rosa Todde: “Entusiasta dei risultati”
Chiuderà questo fine settimana la mostra di arte contemporanea “Rotod, Flusso metamorfico Atto I”, che l’artista tortoliese Rosa Todde ha tenuto aperta al pubblico a partire dal mese di giugno in Corso Umberto, a Tortolì. E per lei è tempo di
Chiuderà questo fine settimana la mostra di arte contemporanea “Rotod, Flusso metamorfico Atto I”, che l’artista tortoliese Rosa Todde ha tenuto aperta al pubblico a partire dal mese di giugno in Corso Umberto, a Tortolì. E per lei è tempo di bilanci.
La giovane artista, pensando ai mesi trascorsi, spiega: “E’ stata una meravigliosa estate, ricca di soddisfazioni e costellata di preziosi incontri. E’ stato un autentico piacere aver avuto l’occasione di raccontare il mio mondo e la mia arte proprio nella città che mi ha vista crescere. Spero di aver avvicinato le persone all’arte e di aver colpito gli addetti ai lavori. Per me era fondamentale far conoscere le mie opere e allo stesso tempo comunicare il mio personale messaggio: la vita non è il passato o il futuro, ma è il presente. Dobbiamo essere felici adesso, abbiamo tutto per esserlo. Spero e credo che in tanti lo abbiano recepito, entrando in sintonia con le mie opere. Spero di poter esporre ancora a Tortolì e di poter portare avanti tutti i progetti che ho in mente, anche in collaborazione con altri giovani interessati all’arte”.
In su coro de Nugoro, sa domo museu de Grassia deledda contat sa vida e s’anima de s’iscrittora premiu Nobel.

Comporada dae su comune de Nugoro in su 1968 e intregada a s’Istitutu Superiore Regionale Etnografico (ISRE) in su 1979, est bistada abberta a su pubbricu in su 1983.
In su coro de Nugoro, sa domo museu de Grassia deledda contat sa vida e s’anima de s’iscrittora premiu Nobel.
In su tzentru istoricu de Nugoro, intre sas domos in pedra de su bichinau de Santu Predu, si acciappat unu logu carrigu de memoria e signifficu: sa domo nadale de Grassia Deledda, oe revertida in su Museu Deleddianu. Custu fraicu de s’ottichentos,sentzillu ma galanosu, accasazat una de sas pius importantes testimonias de sa vida e de s’opera de s’iscrittora sarda chi, in su 1926, at binchidu su Premiu Nobel po sa Litteradura, prima e sola femina italiana a lu retzire. Sa domo est bistada decrarada monumetu natzionale giai in su 1937, a dimustrassione de s’importantzia culturale e simbolica de su fraigu.
Comporada dae su comune de Nugoro in su 1968 e intregada a s’Istitutu Superiore Regionale Etnografico (ISRE) in su 1979, est bistada abberta a su pubbricu in su 1983. S’allestimentu de oe, rennoadu in su 2006, est padriu supra tres pranos e deghe salas chi contant in manera attuffada sa pitzinnia, sa giovinesa e sa maduresa de s’iscrittora. Su caminu de s’esposissione permittit de bintrare in cuntattu derettu cun su mundu chi at ispiradu sa contassia sua: dae sos oggettos de donzi die a sos mobbiles originales, dae sos documentos personales a sas fottograffias de famiglia.
Sa bisita si abberit cun d’una parte dedicada a su cuntestu istoricu e culturale de sa Nugoro de s’Ottighentos, sighint sas salas dedicadas a sa coghina e sa canava, torradas a fraigare in manera fidele gratzias puru a sos contos de sos romanzos suos. Una sala intrea est dedicada a sa Nugoro culturale de cussu tempus, connotta comente “Atene de sos Sardos”, e a sas friguras chi l’ant animada: dae Frantziscu Ciusa a Bustianu Satta, dae Antoni Ballero a
Sarbadore Satta. S’apposentu ‘e carama de s’iscrittora, simple ma prena de lughe, cun d’una ventana chi abbaidat cara a su monte Ortobene, cusservat unu balore simbolicu forte meda. De importantzia particulare est fintzas sa corte triangulare de fora.
Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/20

© RIPRODUZIONE RISERVATA