Edifìtziu “Su Màrmuri”. Su Comunu de Ulassa chircat unu gestore nou.

Sa bidda de Ulassa tenet ispera bona pro custa istade. Comente a ogna annu sa bidda de su bacu de su Pardu at a abèrrere is ghennas suas a totus is istràngios chi in s’istajone bella faghent bìsita a su museu de s’Istatzione de s’Arte e a is bellesas naturales e paesagìsticas de su sartu suo. Su logu prus bisitadu at a èssere sena duda Su Màrmuri, postu a unu chilòmetro ebbia de sa bidda, acantu si podent ammirare is grutas prus bellas, mannas e ispantosas de totu Europa. Finas ocannu ant a èssere postos a disponimentu de is turistas medas servìtzios, comente , pro esempru cussu de nolègiu de is bitzicletas, afidadu ocannu a sa dita E-Motion de Ulassa. S’edifìtziucomunale “Su Marmuri”, dae impreare comente istrutura turìstica, isetat galu unu gestore nou. Pro custa resone s’amministratzione comunale ghiada dae Franco Cugusi at abertu unu bandu pro s’afidamentu de su locale a sugetos siat privados, siat sotzietàrios. Is binchidores de sa gara ant a dèvere firmare unu cuntratu de 9 annos chi s’at a pòdere illonghiare de àteros ses annos. Totu is domandas devent arribare a su Comunu de Ulassa intro e no addae de mesudie de su 5 de maju 2013.

Garibaldi in Caprera: su coro sardu de s’Eroe de sos Duos Mundos.

Zuseppe Garibaldi, connoschidu comente s’Eroe de so Duos Mundos, est bistadu un’omine chi at rugadu paeses e terras firmas in d’una sumana in sa cale biazare fuit un’impresa tosta, fatta de naves a bela, caminos longos e iscroccas a s’ispissu inimigas.

At cumbattadu battallas sumanales in Sud America e in Europa, at ghiadu revolussiones, e su nomene suo at intronadu in tottu su mundu comente cona de libertade e corazu. Eppuru, pustis de una vida  bivida semper in assione, at seperadu de si ritirare in d’unu logu attesu e mudu, s’isula de Caprera, in Sardigna.

Unu seperu chi diat podere apparrere aggiocante, po un’omine abesadu a sos cramores de s’istoria. E imbetzes, cussa terra abria e agreste fuit po Garibaldi unu furriadorzu de s’anima, un’angulu de su Mediterraneu inube podere bivere in armudiu cun sa nadura, tribagliare sa terra e accattare sa paghe. Ma pro itte propriu in Caprera? Itte aiat corpadu in manera gai funguda un’omine comente a issu e l’ispinghere a bi ponnere raighinas?

Pustis de sas suas abbenturas americanas e unu pagu de tempus passadu in Nizza, tzittade in sa cale fit naschidu, Garibaldi si fuit imbarcadu supra unu bastimentu pitticcu giammadu “Iscumbattadore”, navigande in su Mediterraneu. E d’est bistadu propriu in su mentres de unu de custos biazos chi, po more de sas currentes e de sos bentos, fuit arribadu po casu in sas Buccas de Bonifacio. Inoghe aiat acciappidu amparu in su ballumene de isulas de sa Madalena, e d’est bistadu in cuss’occasione chi aiat bidu po sa prima borta Caprera. Un’addobiu fortzis abbennidu po casu, ma chi si fuit revertidu in amore a prima bista.

Fuit su 1856 cando, cun sos acchittos accuccurados e un’eredidade pitticca, aiat comporadu una parte de s’isula. Carchi amigu li aiat indittadu logos pius de grandesa, comente Cabu Testa o su Gulfu de Arzachena, ma Garibaldi no aiat tentu dudas: cheriat Caprera. Fuit incumintzadu gai su fraigu de sa domo coloniale sua, oe revertida in su Museu Naztionale Zuseppe Garibaldi, e aiat apporridu una vida fatta de laurantza, pesadura, iscrittura e reflessione.

Attività realizzata col contributo della Regione Sardegna — IMPRENTAS 2024-2025. LR 22/2018, art. 22