No est unu chi timet a nàrrere su chi pensat Roberto Marino Marceddu, su sìndigu de Gàiru chi pro mèdiu de una lìtera iscrita su 3 de martzu 2013, nùmeru de protocollu 1103, pagas dies faghet at imbiadu sa rechesta de atzessu a is Atos de sa Provìntzia de s’Ogiastra, pro more de bìere e cales sunt istadas is ispesas fatas dae is Consigieris Provintziales e finas s’òpera issoro. Sa lìtera, indiritzada a su Segretàriu Generale, a su Presidente de sa Provìntzia Bruno Pilia, a is Responsàbiles de su Servìtziu Amministrativu e de su Servìtziu Finantziàriu, cunforma a su chi est iscritu in s’artìculu 3 de su D.L. 174/2012 in tema de afortiamentu de is controllos in matèria de Entes Locales, est unu cumbidu craru a sa Provìntzia a currispòndere, intro deghe dies, a su chi narat sa norma subranumenada, a tales chi bèngiat fatu unu averiguamentu a pitzu de is gastos de s’ente provintziale. Tocat a subènnere- at naradu su Sìndigu de Gàiru – ca sa publicatzione de is datos de is EE. LL. cun una populatzione prus manna de 15.000 abitantes (comente difatis est sa Provìntzia Ogiastra) est unu òbligu fissadu dae sa lege e duncas, sa Provìntzia diat a dèvere disciplinare, comente finas a immoe no at galu fatu, is modalidades de trasparèntzia e publitzidade de s’istadu patrimoniale de is titulares de is càrrigas pùblicas eletivas!”. Duncas, a in antis de totu benit sa “trasparèntzia”. At a èssere forsis pròpiu pro custa resone chi su primu tzitadinu de sa bidda de sa Badde de su Pardu, leende esempru dae su sìndigu de Parma Federico Pizzarotti, at detzisu de pònnere in Facebook s’istipèndiu suo de sìndigu, est a nàrrere 465 èuros a su mese.

S’ istòria e su signifficu de sa Bandela de sos Bator Moros

Sa bandela de sos Bator Moros est oe unu de sas  friguras prus reconnoschìbiles e caraterìsticas de sa Sardigna, espressione de una identidade istòrica, culturale e de s’iscrocca abbarbada in su tempus. Sa bandela si distinghet pro unu fundu biancu traessadu dae una rughe ruja e pro sas battor concas de moru cun sa benda, postos in sos bator cuartos, elementos chi nde faghent una frigura ùnica e  reconnoschìbile a sa lestra. Sas bessidas de sa bandera torrant a su Medievu, cando sa Sardigna faghiat parte de sa Corona de Aragona.

Segundu su connottu prus difùndidu, sas bator concas mustrant àteros soberanos musulmanos binchidos in su mentres de sa Batalla de Alcoraz, una binchida chi si narat siat istada possìbile gràtzias a s’interventu de Santu Zorzi. Su sìgnu cumparit pro sa prima borta in documentos uffitziales  de su XIII sèculu e fiat a pustis insertu in istemmàrios medievales, ispainende·si fintzas a foras de sas lacanas de sa penìsula ibèrica. In su cursu de sos sèculos, sa bandela at tentu medas mudaduras siat in su cuntestu gràficu siat in su signifficcu suo. In su mentres de su poderiu ispagnolu e a pustis in s’època de sa Domo de Savoia, sas bator concas ant sighidu a cumparire in monedas, documentos uffitziales e istemmas, cunservande su rolu issoro caraterìsticu de s’identidade isolana.

Sa posissione gràfica est cambiada in su tempus, cun variatziones in sas posissiones de sas concas, in sas espressiones de sas caras e in s’orientamentu de sas bendas, chi in calicuna versione fiant postas in sos ogros, in àteras in sa fronte.

Cun su afirmare·si de una  cussèntzia identitària noa, sa bandela de sos Bator Moros fiat torrada a iscoberrere comente sìgnu de sa Sardigna e de s’ istòria sua, passende su cuntestu aràldicu semplize e pigande unu signifficu prus fungudu ligadu a s’identidade regionale. In su 1952 sa bandela fiat adotada in manera uffitziale comente sìgnu de sa Regione Autònoma de sa Sardigna e a pustis, in su 1999, fiat deffinida sa versione de oe cun sas concas bendadas in sa fronte e bortadas cara a s’asta.

“Attività realizzata con il contributo della Regione Sardegna – IMPRENTAS 2024- 2025.LR22/2018, art.22”